"FALL INLOVE WITH LAZY MAFIA WEARING A MASK"

CHAPTER 74

"FALL INLOVE WITH MAFIA WEARING A MASK"

Part 74

Agad naman akong umupo sabay sandal sa headboard ng kama, hinawakan ko naman yung tyan ko na kumikirot.
"Hindi ko sadyang kalimutan na buntis ako, I'm sorry, baby,"
hagulgol kong sabi.Tinignan ko naman yung hita ko kung merong dugo pero pasalamat ako dahil wala. "H-hindi na uulitin ni mama yung araw na 'to pangako ko mag-iingat na ako. Wag mong iiwan si mama, baby ko, kasi ikaw nalang ang meron ako." Hirap kong wika habang hinihimas ang tyan kong wala pang masyadong umbok.
Pilit ko naman pinapatahan ang sarili ko dahil kung ipagpapatuloy ko baka matuluyan akong duguin lalo na sumasakit na yung puson ko.

Ilang sandali lang napatahan kona ang sarili ko pero nahikbi parin ako kaya patuloy ko lang hinihimas yung tyan ko para ma relax ako dahil ramdam ko na nadedepress na ako at ang anak ko ang naaapektuhan nito Nang ma relax ako agad na akong humiga at makatulog dahil naka ramdam narin ako ng antok Madaling araw palang nagising na ako dahil nakaramdam ako ng gutom kaya maingat akong bumaba para walang magising.
Tagumpay naman akong naka punta sa kusina ng walang ingay kaya ng binuksan ko na yung ilaw tuwang-tuwa ako ewan ko kung bakit. Lumapit naman ako sa ref sabay bukas nito agad naman bumungad sa akin ang mga masasarap na pagkain kaya piling ko tumutulo na yung laway.

"Ano kayang pipiliin ko, baby? Ang sasarap kasi lahat."
Pag kausap ko sa baby ko. Ilang sigundo sa pag titingin my na isip na ako kung ano ang kukunin ko.
Yung dalawang slice ng banana cake at gatas nalang ang kinuha ko.
Pero pagka sarado ko ng ref nagulat ako dahil nakita kong my taong naka upo.
Si sam  ito na ang gamit n'yang maskara ay yung kalahati lang kaya kita ang umiigting na panga nito.

"A-anong ginagawa mo dito?" Utal kopa.
Naka upo,
bakit masama na bang bumaba nang gantong oras sa mansion namin?" Malamig nitong wika habang naka dikwatro ng paa.
H-hindi naman." Depensa ko.

"Bakit mo pala hinahawakan yung tyan mo habang nag hahanap ka nang makakain mo? May pa baby kapa." Takang tanong nito na ikina kaba ko.
"Ah-ano kinakausap ko yung mga alaga ko sa tyan,"
pag sisinungaling ko tumango naman ito sabay inom ng wine.Ang tanga ko bakit ang baduy ng palusot ko, kaasar!.
Nag lakad naman na ako sa kabilang side ng lamesa kaya magka harap kami ni sam Gusto ko talaga s'yang kausapin pero ayokong maistress baka kasi biglang duguin ako baka malaman pa n'ya.

Patuloy lang naman ako kumakain ng biglang tumayo si sam kaya nag kunyari akong hindi ko s'ya napansin, napalaki naman yung mata ko ng makita kong papunta ito sa pwesto ko.
*BogshhNagulat naman ako dahil kinalampag n'ya yung lamesa kaya nabitawan ko yung hawak kong tinidor.

"Ano ba?!"
Sigaw ko.
"Bakit kaba kasi andito pa?!"
Sigaw n'ya rin sa akin kaya napatayo ako.
"D-dahil  sa'yo kaya andito ako kasi may ilan lang akong gusto malaman kung bakit mo'ko iniwan!"
Pigil na iyak ko.
"Sarili mong kalandian hindi mo alam?"
Halata naman na peke lang yung tawa n'ya.
"Hindi!"
Pag tanggi ko dahil hindi ko talaga alam kung anong dahilan n'ya basta ang alam ko lang niloko ko daw s'ya.

"Liar!"
Sigaw nito sabay talikod na nito, ng nasa pinto na s'ya ng kusina sumigaw ako na ikina tigil n'ya.
"S-sabi mo mahal mo ako, pero bakit ngayon hindi mo ako pakinggan! Kahit ngayon lang."
Pakiusap ko habang himahagulgol.
Humarap naman s'ya.
"D-dati 'yon, pero ngayon hindi na siguro."
Basag na boses nito.
"Pero sabi mo Reyna mo ako tapos ikaw yung hari ko! Pero bakit s'ya na agad yung Reyna mo? Ganon nalang ba kaagad sa'yo kalimutan ako?!" Hirap ko ng sambit sabay dahan-dahan na naglakad sa pwesto n'ya kaya napapaurong s'ya.
"Hindi paba ako sapat? Akala ko ba mag papakasal tayo tapos bubuo tayo nang pamilya. Malapit na mabuo lahat 'yon pero bumitaw ka kaagad."
makahulugan kong sambit na ikina bilog ng mata n'ya.

"W-what do you mean?"
Utal nitong sambit.Umiling naman ako.
"W-wala, ang sabi ko hindi paba ako sapat sa'yo? Binigay ko naman lahat, eh. Kulang parin ba 'yon?
" Bulong ko pero sakto lang para marinig n'ya dahil nasa harapan n'ya na ako.
Natahimik naman ito kaya mas lalo akong lumapit sa kaniya.
"Sapat ba ako sayo? Hndi na ba ako?!" Sigaw ko habang natulo ang mga luha.
"Oo hindi na Ikaw! Kasi h-hindi ka sapat sa akin.
Niloko mo'ko!"
Sigaw nito kaya umalingaw-ngaw iyon sa buong mansion.

Tumalikod naman s'ya sabay lakad nito papuntang labas.
Nang mabuksan n'ya yung pintuan ng Mansion agad akong sumigaw ulit  na ikina tigil ng Isang paa n'ya kaya para s'yang statue.

"Pag tumapak ka d'yan kakalimutan na kita, kakamuhian na kita, parang tinalikuran mo narin lahat nang obligation mo sa amin."

Sigaw ko habang naka hawak sa tyan ko na hindi naman n'ya napansin. "Don't dramatic, do you think I'm scared at you?"
Natatawa nitong aniya.

Sige gawin mo, tandaan mo 'tong araw na 'to kasi habang buhay kang magsisisi, balang araw luluhod ka at makikiusap sa akin!"
Sigaw ko sa galit, nilabas ko na lahat ng galit ko dahil ito na yung araw na hindi kona s'ya iiyakan at kakausapin.
Napatigil naman ito sa pag tawa ng isigaw ko ang mga katagang iyon.

"Hindi ko gagawin 'yon! Never akong makikiusap sa'yo, hindi na kita hahabulin!"
Sigaw nito gamit ang malalim na boses kasabay naman non ang pag yakap ng babae kay sam bago ito tuluyang nag lakad papuntang garage.

Naistatwa naman ako dahil hindi ko akalain na tatapak ito sa labas ng pinto kasabay non ang pag tawa ng sarkastiko ni samIto narin ata yung araw na kaylangan ko ng umalis sa bahay na ito dahil sakit lang ang idinudulot nito sa amin ng anak ko.

TO BE CONTINUE...............

JUST COMMENT ABOUT MY STORY FOR MORE UPDATES