A/n POV
ජන්කුක්ගේ presentation එක ඉවර උනාට පස්සේ නම්ජුන් agreement එකත් සයින් කරලා මීටින් රූම් එකෙන් එලියට ආවා.
"හියුන්..... එන්න මගේ කැබින් එකට යමු"
ජන්කුක් නම්ජුන්ට කැබින් එකට එන්න කියාගෙනම ටේහ්යුන් දිහාත් බලලා එයාගේ කැබින් එකට යන්න ගියා.
නම්ජුන් ටේහ්යුන් එක්ක ජන්කුක්ගේ පස්සෙන් කැබින් එකට ආවා
"වාඩිවෙන්න හියුන්.... වාඩිවෙන්න ටේහ්යුන්"
ජන්කුක් සෝෆා එකෙන් වාඩිවෙන ගමන් සෝෆා එක පැත්තට අත දික් කරලා අනිත් දෙන්නටත් වාඩිවෙන්න කියලා කතා කරා.
" Excuse me sir "
" එන්න සෝහී"
"සර් මේ ෆයිල් ටික"
"ටේබල් එක උඩින් තියන්න සෝහි"
සෝහි ෆයිල් ටික ජන්කුක්ගේ ටේබල් එක උඩින් තියලා කැබින් එකෙන් එලියට යන්න ගියා
"මේ සෝහී"
එලියට යන්න ගියපු සෝහි ජන්කුක්ගේ කටහඩ ඇහුන ගමන් නතර වෙලා පිටිපස්ස බැලුවා
"අපිට බොන්න මොනවහරි එවන්න"
"හරි සර්"
සෝහි එහෙමම කැබින් එකෙන් එලියට ගියා
"ජන්කුක්"
"හියුන්"
"අද හවස ඔයාට මොනවහරි වැදගත් වැඩ තියෙනවද"
"එහෙම මුකුත් නෑ හියුන්.ඇයි එහෙම ඇහුවේ"
"කාලෙකින් අපි ඩිනර් අවුට් එකකටවත් යන්න බැරි උනානේ. අද අපි ඩිනර් එකට එලියට යමු. ටේත් කාලෙකින්නේ ආවේ"
"ඔහ් ඒකත් ඇත්ත තමයි.. යං යං අනේ... මටත් දැන් නම් ඔලුවත් එක්ක විකාරයි මේ වැඩ නිසා"
"ටේ බෙයා ඔයා එනවනේද යන්න"
ටේහ්යුන් හිටියේ වෙනමම කල්පනාවක කියලා දැකපු නම්ජුන් ටේහ්යුන්ට කතා කරා.
"ආ.... හා ඔව් යමු හියුන්"
ටේහ්යුන් මෙච්චර වෙලා බලන් හරි ජන්කුක් දිහා. නම්ජුන් එලියට යමු කියපු වෙලාවේ ජන්කුක්ගේ ඇස් සතුටෙන් දිලිසුනා. ටේහ්යුන් බලන් හිටියේ එයාගේ මැණිකගේ තරුවලටත් වඩා දිලිසෙන බෝල ඇස් දිහා.
YOU ARE READING
💫❤️🩹 Forgotten Love ❤️🩹💫 ||TK|| (Complete✅)
Fanficමං ආදරෙයි මැණික.... මං ගොඩක් ආදරෙයි.... මගේ ආදරේ ඔයාට දැනෙන්නේ නැද්ද මගේ මැණික.... ඔයා දන්නවා මේ ලෝකේ මට වටිනම දේ ඔයා කියලා.... ඒත්..... ඉස්සර මාව ඕනෙමයි කියපු ඔයා අද මං ඔයා ලගට එන්න හැදුවත් ඔයා මාව ඈත් කරනවා.... මට මේක දරාගන්න බෑ මැණික... අනේ ආපහු...