change families ✰ schneigen

arkadaş¹⁰

"Uyan lan hadi."

Yatağımda uzanırken, gelen boğuk seslere hiçbir tepki veremiyordum.

"Lan kalksana."

Üstümden çekilen battaniye ile vücudumu düzeltip yataktan doğruldum.

"Ne istiyorsun ya?"

"Kalk hadi okula gideceğiz."

Saçlarım yeterince dağınıktı ve bununla birlikte ağzım da açılmıştı.

"Ee, elinden tutup okula mı götüreyim seni?"

Kolumdan sertçe çekip kaldırmıştı yataktan.

"Arkadaşlar okula beraber gider..."

Üzerindeki tişörtü düzeltmiş ve deodorantı eline almıştı.

"Hem bak dokunadabiliyorum artık sana."

Daha gözlerim tamamen açılamamışken, bana laf atma derdindeydi.

"Dokunabilirsin zaten, insanım ben de."

Hızlı adımlarla banyoya girerken, boğuk sesini duyabiliyordum.

"Hızlı ol!"

-

"Arkadaşlarım merak edecek."

Okul yoluna doğru gidiyorduk beraber.

"Bir şey olmaz, biz de senin arkadaşınız."

Söylediği cümleyle gözlerim direkt onu bulmuştu.

"'Biz de' derken?.."

Hiçbir şey söylememişti. Aslında ona bir şey söylemesi için fırsat vermemiştim.

"Genzo seninle arkadaş rolünü oynayabilirim ama başkasıyla olmaz. Senin benimle dalga geçmene alıştım ama başkasının da dalga geçmesini kaldıramam, yeter-"

"Benim dışımda kimse seninle dalga geçemez..."

Bana dönen yüzünü tekrar önüne çevirmişti.

"Kimse bir şey bilmiyor..."

Hiçbir şey dememiştim, kesinlikle yalan söylüyordu.

"Ama eğer beni sinir edersen bütün üniversite öğrenir."

Bir anlık omzuna yumruk atmıştım.

"Her zaman çok kötüsün."

Yaklaşık bir dakika süren bir sessizliğin mahkumuyduk. Konuşmayı başlatan oydu.

"Instagram engelini kaldır."

"Hayır."

"Evet."

"Hayır."

"Evet."

"Hayır."

"Kız takipleşmediğimizi bile görünce arkadaş olduğumuza inanacak mı?"

Hiçbir şey demeden telefonumu cebimden çıkarmış ve Instagram'a girmiştim. Geri zekâlı hâlâ kız diyordu.