Otogara geldik sonunda. Annemin arkadaşı bizi aldı hep birlikte arabaya doluştuk. Şerife ablanın bizim için tuttuğu eve gittik. Eşyalı bir evdi.
Bizden önce kamyonla gönderdiğimiz eşyalarımız vardı. Yerleşmek pek zor olmadı. Az eşya az zorluk. Şerife abla bizi yemeğe götürdü.
Açlıklarımız son bulmuştu. Yemek yedikten sonra bizi eve bırakıp kendi evine gitti.
Ankara iyiydi güzeldi de tanıdık yoktu hiç. Yorgunluğu atmak için uyusak iyi gelecekti. Yataklarımızı iyi ki almıştık. Birde kanepe vardı tuttuğumuz evde. Okullar yarım kalmıştı .Ablamın üniversite sınavı vardı. Aradan geçen günler iyi gelmiyordu bize . Annem Antalya'ya gidip dava açtı.
Anlaşmalı olacaktı. Avukat babamla konuşup ikna etti. Eylül ayını bekliyorduk mahkeme için.
Babam ayrılmak için annemden bankadaki paralarını istemiş. Annem de ayrılmak için vermiş.5.ci sınıfı bitirmek için Antalya'ya dedemlerin yanina gittim 2 hafta kalmıştı okulların kapanmasına.Ece ablamda lise 3ü bitirecekti.
Dedemgilin yanında okula gittiğim sırada kaçırdığım konular sınavlar vardı. Sağolsun Avşar hocam hepsinde bana yardımcı olmuştu.Karne günü teşekkür belgemi alıp sınıf arkadaşlarımla vedalaştım . Avşar öğretmenim de nazar boncuğu desenli sıra örtüsünü imzaladı hatıra olarak verdi bana. Ablamda karnesini almıştı.
5. sınıfların balosu vardı. Ece ablamla babam götürecekti ama Ece ablam gelmekten son anda vazgeçti. Balo dediler ama küçük bir veda kutlaması olacaktı.Ablamla çarşıya gidip elbise almak heyecanlı olacaktı. Babamın benimle gelme sebebi her öğrenci ailesiyle gelecekti yalnız kalmamak için gelecekti.
Sabah ablamla kahvaltı yaptıktan sonra çarşıya gittik fazla dolaşmadan mavi bir elbise aldık. Akşam kutlama vardı saçımı ablam yaptı makyaj yapmadık. Okulun önünden servis alıp götürdü.
Bahçeli geniş bir restaurantı. Müzik sistemi süslemeler çok güzeldi. Avşar öğretmenimiz konuşma yaptı. Arkadaşlarım dans etti. Benimde kısa sürede hazırladığım dansım vardı kızlarla utana sıkıla oynamıştım.Babam oturup seyrediyordu. Fazla konuşmuyorduk zaten. Bugün de bitmişti artık. Ankara'ya dönme zamanıydı. Dedemlerdeki eşyalarımı topladık vedalaştık. Babamda bizi göndermek için otogara gelmişti.Otobüste giderken Ece ablamın sol kolundaki çizikler dikkatimi çekiyordu. Ama belli etmedim. Psikolojik olan bu süreç kollarındaydı.
Ankara'ya geldik annemle Miraç ablam karşıladı bizi. Eve geçtik yiyecek pek birşey yoktu. Olanlarla idare ettik.2 aylık sıkıntı yormuştu bizi. Annem biriyle tanışmış bizide tanıştıracaktı. Ablamgil biraz itiraz ettiler ama kabul ettiler tanışmayı. Yemek yedik hep birlikte. Güzeldi yani.Ablamgilde iyi gözüküyorlardı. Miraç ablam Antalya'ya dedemlerin yanına gitmek isteyince Ece ablamda istedi aralarında tartışma sürüyordu annem sadece Miraç ablama izin verince tartışma tek tarafı mutlu ederek bitti. Ablamı bindirip gönderdik.
Ece ablamda markette bir işe girdi. Para lazımdı aç geçirdiğimiz günler artmaya başladıkça evde tartışmalar oluyordu. Birbirimizi yiyorduk. Miraç ablam telefonla haber verdi "vardım" diye. Boşanma davası için 2 hafta vardı. Kısa sürede geldi çattı o gün. Antalya'ya gittik. Dedemlerde bizimle gelmek istedi bir sorun olmasın diye. Bizi götürmediler .
Ablamlarla dedemgille avukatın bürosundaydık. Babam ilk önce boşanmayalım barışalım demiş. Sonra dava için hakimin odasına gitmişler babam Ece ablamı istemiş hakim ise çocukları ayırmak olmak demiş ve anneme vermiş bizi. Ankara'ya dönüp okul işlerini halletttik.Ece ablamın son senesi olduğu için sınavlara hazırlanmak için dedemin ablası onu yanına çağırmış. Dershaneye gitmesi için. Annem pek istememişti ama ablam çok istiyordu. Annemde ablamı kıramadığı için kabul etti. Miraç ablamda babamın yanına gitmek istiyordu. Annemin arkadaşından dolayıydı heralde bu gitme istekleri.
Ablamların gitmesini istemiyordum . Yalnız kalmak istemiyordum. Ama gideceklerdi sabah olunca. Odaya kilitledim kendimi . Salonda herkes televizyon izliyordu. Ağlıyordum durduramıyordum kendimi ama annemgilin beni görmesini istemediğim için kilitlemiştim kendimi. Küpe gördüm arkası geçmeli olan küpelerdendi. Altın rengiydi.
Aldım onu ve kolumu çizmeye başladım canım yanıyormuydu hatırlamıyorum ama deli gibi korkuyordum yalnız kalmaktan. Kan akmadıkça küpeyi daha çok bastırdım . Derin bir iz oluştu elimin hemen üstünde. Kollarımdaki çizgiler ufaktı.
Neydi şimdi bu ?
Psikolojik sorunlu muyum ?
Psikopat mı oluyoruz anlamıyorum.!
Hayır o kadar da değilim sadece dikkat çekmek istemiştim.
Ece ablamın kollarına bakarken ki utanç kendi kolumdaydı...