Achter Gesloten Deuren

15.

POV Milo

Na die avondwandeling naar het water, heb ik Matthy niet veel gesproken. Hij negeerde me niet, maar we waren beide gewoon te druk om gezellig iets te gaan doen. Tot nu. We staan met Robbie en Koen in de woonkamer, rond een twisterbord. "Klaar voor?" Vraagt Raoul, die met het rad in zijn handen zit. "Ja, kom maar op Roelie!" Roept Robbie enthousiast. Deze jongen is volgens mij altijd in voor een spelletje. Raoul draait aan het rad en kijkt ons een voor een aan. "Linkervoet op groen." Ik doe wat hij zegt en zet als eerste mijn voet op de juiste kleur. Ook Matthy is snel en Koen volgt niet veel later. Robbie kijkt even naar zijn voeten voor hij zijn rechtervoet op tilt. "Links, dombo." Zegt Koen tegen hem. Robbie zucht even en zet zijn linkervoet op groen. "Rechterhand op geel." Roept Raoul en ik zet mijn hand op de grond. Matthy kruist zijn arm over de mijne en leunt daardoor, zo vroeg in het spel, al op mij. "Mat, donder op." Lach ik terwijl ik iets zak. "Wat?" Lacht hij. Ook Koen en Robbie hebben hun hand neergezet. "Rechtervoet op blauw." Een hoop gemopper volgt na Raoul's uitspraak. Ik zet met pijn en moeite mijn voet op blauw als ik vanuit mijn ooghoek zie hoe Robbie op de grond valt en Koen mee naar de grond trekt. "Rob, bolle, wat doe jij?" Roept Koen. "Ja hallo, kan ik het helpen dat mijn been te kort is?" Moppert Robbie, die opstaat van de grond en weg stampt uit de woonkamer. "Laat hem maar." Zegt Raoul die mijn verbaasde blik ziet. Koen neemt plaats naast Raoul op de bank. "Het gaat nog tussen jou en mij, Miel." Zegt Matthy en hij knipoogt even naar me. Hij staat met zijn rug naar Raoul en Koen dus zij zien niet wat er gebeurd. Mijn wangen kleuren langzaam lichtroze, dat weet ik zeker. "Linkerhand op blauw." Roept Koen. Ik doe wat hij zegt en zet mijn hand neer. Ook Matthy volgt de instructies op.

We hebben nog minstens een kwartier Twister gespeeld voor een van ons het niet meer volhield. "Rechterhand op rood!" Roept Koen. Ik zet mijn hand neer maar blokkeer daardoor Matthy's kans. "Miel, donder op. Ik kan er niet bij." Roept Matthy die toch probeert zijn hand neer te zetten. Door zijn actie, leunt hij op me en verlies ik mijn evenwicht. Met mijn rug beland ik op de grond en ik voel een gewicht op mijn borst. "Mat." Kreun ik door het gewicht wat ineens op mijn borst drukt. Matthy kijkt me aan en bijt even op zijn lip terwijl hij van mijn borst af rolt. "Bek dicht." Mompel ik zachtjes voor ik op sta. Koen is nergens te bekennen maar Raoul kijkt ons met een kleine grijns aan. "Ruimen jullie op?" Vraagt hij en hij legt het bord op de bank voor hij opstaat en wegloopt. "Moest dat?" Vraagt Matthy zacht. Vragend kijk ik hem aan. "Nee, laat maar." Zegt hij dan voor hij ook opstaat en de kamer uitloopt. Verbaasd blijf ik achter. Ik sta op en vouw de Twistermat op. Deze stop ik met het bord in de doos waarna ik de doos weer in de kast opberg. Ik moet weten wat er met Matthy is. Onderweg naar boven kom ik Robbie tegen. Hij negeert mijn aanwezigheid volledig voor hij de trap afstormt en het kantoor van meneer van Veen betreedt. Ik besluit er geen aandacht aan te besteden en loop richting de kamer van Matthy. De deur staat open maar toch klop ik even. "Ja?" Hoor ik Matthy zeggen. Ik loop naar binnen en zie Matthy op zijn buik op bed liggen, zijn armen onder zijn hoofd. "Hey." Zeg ik zacht als ik naast hem op bed ga zitten. "Wat was dat nou net?" Vraag ik hem. Hij draait zijn hoofd richting de muur. "Niks." Mompelt hij zacht. Ik leg mijn hand op zijn rug en wrijf even kort. Hij beweegt wat waardoor mijn hand wegvalt. "Mat, wat is er nou?" Vraag ik weer. Ik hoor hem zuchten. Hij draait weer om en komt recht zitten. Hij pulkt wat aan de deken die onder hem ligt terwijl hij op de binnenkant van zijn wang bijt. "Nou, eh." Begint hij maar hij stopt. Het lijkt haast of hij zich schaamt. "Je kan me alles vertellen." Probeer ik hem gerust te stellen. Hij zucht nogmaals. "Ik," Hij zoekt even naar woorden. "Ik was bang dat ik een stijve zou krijgen oke?" Zucht hij dan gefrustreerd. Verbaasd kijk ik hem aan. "Wat?" Vraag ik. Niet omdat ik hem niet hoorde, maar omdat ik verbaasd ben om datgene wat hij zojuist heeft bekend. "Je hoorde me wel." Mompelt hij en hij richt zijn blik op de muur tegenover hem. "Ja, maar ik snap het niet." Zeg ik. Hij knippert een paar keer voor hij begint te praten. "Nou, hoe ik daar bovenop je lag en jij mijn naam kreunde. Ik weet het niet, oke?" Ik kan horen dat het hem dwars zit. "Maar, daar hoef je je toch niet voor te schamen?" Vraag ik hem. "Nee, voor de anderen is het compleet normaal dat ik een stijve zou krijgen van een huisgenoot." "Oh, ja." Mompel ik zachtjes. "Sorry, het was echt niet mijn bedoeling." Matthy schudt zijn hoofd. "Dat weet ik, ik neem het jou ook niet kwalijk of iets. Ik haat het gewoon dat zoiets kleins al zoveel kan doen met mijn lichaam." Geeft hij eerlijk toe. Ik knik begrijpend. "Ik ben wel blij dat je dit verteld heb. Ik zal er rekening mee houden voortaan." Zeg ik en ik zie hem knikken. "Sorry." Zegt hij zacht. "Waarvoor?" Vraag ik direct. Hij haalt zijn schouders op. "Voor het feit dat ik het nu ongemakkelijk gemaakt heb tussen ons." Zegt hij. Ik grinnik even. "Zoiets zou daar niet voor kunnen zorgen." Fluister ik en ik leg mijn hand op zijn wang om te zorgen dat hij me aankijkt. "Echt niet?" Vraagt hij. "Echt niet." Ik leun dichter naar hem toe en kijk hem vragend aan. Pas zodra hij knikt, druk ik mijn lippen op die van hem. Zijn handen legt hij in mijn zij terwijl mijn hand op zijn wang blijft liggen. Met mijn andere hand zorg ik ervoor dat ik niet omval. Ik voel hoe zijn duimen zacht in mijn zij drukken en verbreek de kus. "Als we zo doorgaan, ben ik straks degene die dingen moet gaan uitleggen." Lach ik zachtjes. Ook Matthy lacht om deze opmerking. "Als we nog een kamer hadden gedeeld, had ik het wel geweten." Fluistert hij zachtjes. "Oh?" Tease ik hem. Hij duwt me tegen mijn schouder. "Heb je ooit al eens,-" Begint Matthy maar hij maakt zijn vraag niet af. "Of ik al eens seks gehad heb?" Vul ik hem aan. Matthy knikt. "Één keer, na een dronken avond. Ik ben thuis bij een meid geëindigd die ik in de club had leren kennen en kan me er vrij weinig meer van herinneren." Zeg ik. Matthy knikt begrijpend. "Ik heb een soortgelijk verhaal, alleen ben ik niet bij een random meid geëindigd, maar was het mijn toenmalige vriendin. Het is met haar bij één keer gebleven." Legt hij uit. Beide zijn we dus geen maagd meer, wat ergens een fijn idee is. "Maar ik dacht dat jij de vlinders 'eruit geneukt' had?" Vraagt Matthy met een grijns. Ik schuif iets verder op zijn bed en leun met mijn rug tegen de muur. Matthy zit in kleermakerszit tegenover me op bed. Ik haal mijn schouders op. "Nadat mijn eerste keer was met een random meid, heb ik nooit meer seks gehad. Het voelde zo kut om mijn maagdelijkheid te verliezen aan iemand die ik twee uur eerder had leren kennen." Geef ik toe. Matthy knikt begrijpend. "Ik kan je eerlijk zeggen dat mijn eerste keer ook geen geweldige ervaring was." Lacht hij zachtjes. Ik laat mijn hoofd achterover vallen tegen de muur. "Denk je dat als we nooit contact verloren waren, we elkaars eerste geweest zouden zijn?" Spreek ik mijn gedachten hardop uit. "Ik weet het niet. Wel weet ik dat ik dat graag had gewild." Geeft hij toe. Ik kijk hem aan en zie dat hij het echt meent. "Ik ook." Zeg ik zacht. Glimlachend kijkt Matthy me aan terwijl hij op zijn knieën gaat zitten en dichterbij me komt. "Ja?" Vraagt hij met een grijns. Ik knik. Voor de tweede keer in korte tijd voel ik zijn lippen op de mijne. Zijn tong tikt tegen mijn lippen en ik geef hem maar al te graag toegang. Dit is voor het eerst dat een kus in een zoen overgaat. Nog nooit ben ik zo intiem geweest met de jongen tegenover mij. Hoewel Matthy normaal allesbehalve dominant is, is hij nu degene die dominantie opeist. Iets wat ik hem geef. Hij legt zijn handen op mijn schouders en draait me bij de muur weg. Met onze lippen nog verbonden duwt hij me achterover op zijn bed. Mijn handen laat ik over zijn rug glijden terwijl hij die van hem in mijn haar legt. Voor we te ver gaan, verbreek ik de zoen. Matthy laat zijn voorhoofd tegen dat van mij leunen. Met een glimlach kijk ik hem aan. Matthy hijgt zachtjes, zijn adem glijdt over mijn gezicht. "Yo Mat, heb jij,-" Hoor ik Robbie zeggen. Hij is de kamer in komen lopen zonder dat wij het doorgehad hebben. "Oh?" Vraagt hij grijnzend. Matthy schiet overeind en gaat op het matras zitten. "Hebben jullie,-?" Hij wijst van Matthy naar mij. Ik kijk Matthy aan en knik. "Eh, nou. Ja." Stamelt Matthy. "Wat leuk! Gefeliciteerd maatje." Zegt Robbie blij en hij klopt even op Matthy's schouder. "Ik kwam eigenlijk een boek lenen." Zegt hij dan. "Welke?" Vraagt Matthy, die van het bed opstaat en naar de boekenkast loopt. Ik ga rechtop op zijn bed zitten en laat mijn hoofd in mijn handen vallen. "Wiskunde." Ik hoor gerommel maar kijk niet op. "Geen dingen doen die ik ook niet zou doen." Roept Robbie nog als hij de kamer uitloopt. "Rot joch." Mompelt Matthy. Dit keer kijk ik wel op. Matthy staat aan het voeteneinde van zijn bed. "Straks weet het hele huis het." Gaat hij verder en hij laat zich voorover op het bed vallen. Zijn hoofd ligt voor mijn knieën. "Vast niet." Zeg ik en ik wrijf even over zijn rug.

"Matthyas en Milo, willen jullie je even melden?" Hoor ik van Veen vanaf beneden roepen. Geschrokken kijk ik Matthy aan, die me met eenzelfde blik aankijkt. Matthy loopt voor me aan de kamer uit en de trap af. Zonder iets te zeggen volg ik hem. Zal Robbie naar van Veen gegaan zijn om ons te verklikken? Nee toch? Misschien heeft Raoul iets gezegd, of heeft een van de andere jongens iets gezien. Meneer van Veen wacht ons op bij zijn kantoor. Hij wijst naar de stoelen die aan zijn bureau staan, waar wij op gaan zitten. "Goed. Jullie weten vast waarom jullie hier zijn." Begint meneer van Veen. Ik schud mijn hoofd. "Nee, ik heb geen idee." Hoor ik Matthy zeggen. "Ik heb vernomen dat er bij jullie beide dingen spelen. Wat er speelt weet ik niet, wel weet ik dat jullie veel steun uit elkaar halen. Klopt dat?" Ik kijk Matthy aan en zie dat hij knikt. "Ja." Meneer van Veen kijkt even bedenkelijk naar ons. "Hoewel we laatst een andere indeling gemaakt hebben, lijkt het me goed als jullie weer samen op een kamer komen te liggen. Robbie kan dan bij Frank op de kamer." Zegt hij. Verbaasd kijk ik hem aan. "Meent u dit?" Vraag ik zacht en ik zie hem knikken. "Ik ben geen boeman Milo. Ik lijk erg streng maar in jullie situaties is het belangrijk dat jullie iemand hebben die je vertrouwt. Ik ben blij dat jullie elkaar hebben. Dus ga snel die kamers regelen, voor ik me bedenk." Zegt meneer van Veen. De man die normaal nors en bot klikt, klinkt nu vriendelijk. "Dankuwel." Zeg ik glimlachend tegen de man. Matthy heeft geen woord gezegd maar staat op van de stoel en bedankt meneer van Veen met een glimlach voor hij het kantoor uitloopt. Ik volg hem de trap op, richting zijn kamer. Eentje die straks ook weer van mij is. "Mat?" Vraag ik als we in de kamer staan. Met een glimlach draait hij zich naar me toe. "Ik ben zo blij dat ik jou weer als kamergenoot krijg." Zegt hij en hij slaat zijn armen om mijn middel waarna hij me optilt. "Mat, zet me neer." Lach ik. Matthy doet wat ik zeg en zet me op de grond. "Ik ben blij dat ik je weer zie lachen, maatje." Hoor ik Robbie achter me zeggen. "Heb jij,-?" Vraagt Matthy en Robbie knikt. "Samen met Nicolette." Zegt hij. Matthy bedenkt zich geen seconde en omhelst zijn beste vriend. "Dankjewel." Hoor ik hem zeggen. "Het is graag gedaan, Matthy. Zolang ik maar geen last van jullie heb." Knipoogt hij voor hij Matthy los laat en de kast open trekt. Voor de tweede keer in korte tijd sleep ik mijn spullen van de ene kamer naar de andere, maar ik doe het met liefde.