Μισοανοιξα τα ματια μου..
Χρονια μου πολλα... ☺
-Μαριααααα! Χρονια πολλα!!!
- Να σε χαιρομαστε βρε!
- Αντε, και του χρονου!
-Κατινακι μου, αυτο το λεμε σε αλλες περιστασεις...
-Ναι βρε γιαγια!
-Καλα ντε! Συγνωμη! Χρονια σου πολλα Μαριω!
Γελασα, αγουροξυπνημενη ακομα...
-Σας ευχαριστω ολους! Τι εχουμε για πρωινο?
Ολοι γελασαν, κλασσικη οικογενεια! Τους αγαπω πολυ ομως....!
Αφου τελειωσε η καταιγιδα των τηλεφωνων και των ευχων,ηρθε η ωρα να βγω εξω απο το σπιτι...Καθως βγηκα για μια πρωινη βολτιτσα, σκεφτομουνα τον Dylan.
Στην Αμερικη θα ειναι ξημερωματα, καλυτερα να μην του στειλω....
Λες να με σκεφτεται?
Μα τι λεω? Κοιμαται!
Ναι αλλα αν με ονειρευεται?
Σταματα, ηλιθια!
-Βρεεεεε χρονια πολλα!!!!
- Να σε χαιρομαστε ρε!!!
Οι τσιριδες των φιλων με συνεφεραν στην πραγματικοτητα.
- Ωωωω! Ευχαριστω πολυυυ!
*αγκαλιες και φιλακια*
-Θα πατε σημερα θαλασσα?
Με ρωτησαν τα παιδια.
-Ναι, το πιθανοτερο! Αλλα για λιγο, γιατι θελω να ετοιμαστω για το βραδυ, ειπα και χαμογελασα.
-Τι θα βαλεις????
Αμαν αυτη η περιεργεια! Τους παει ομως, τι να κανουμε..!
- Εκπληξουλααα! Εσεις?
Πεισμωσαν, και αποφασισαν να μου το κρατησουν εκπληξη... Καλααα...
Τιναχτηκα καθως ενιωσα το κινητο μου να δονειται.
-Παρακαλω?
Ελα νταντι. Να ερθω σπιτι? Αα παμε παραλια? Κουλ, ερχομαι!
Αφου χαιρετησα τα κοριτσια, ετρεξα σπιτι με ενα χαμογελο μεχρι τα αυτια...
Παραλια= Beach bar= WiFi= Skype= Dylan!!!!
Ωωω ναι ;)
YOU ARE READING
Another e-love project
Non-Fiction"Μην γνωριζεις ανθρωπους στο ιντερνετ" "Θα σε βρουν και θα σε βιασουν" Σταματηστε. Δεν ξερετε. Σταματηστε να χαβετε οτι σας πασαρουν. Και τι που τον γνωρισα στο ιντερνετ? Που ξερεις οτι δεν θα τον δω ποτε? Αμα τον αγαπαω, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΑΣ...
