Part 10. Βιντεοκληση.

265 37 5
                                    

11 Νοεμβριου

Σημερα ειναι τα γενεθλια μου, σκεφτηκα με το που ξυπνησα.

Σημερα ειχαμε καταληψη.. Ωραια ειρωνια!

Και καπως ετσι περασα τα δεκατα τριτα γενεθλια μου:

•Εχασα το λεωφορειο
•Περιμενα το επομενο
•Πηγα στο σχολειο
•Δεν με αφησαν να μπω γιατι ειχαν κλειδωσει
•Νευριασα
•Πηγα στην σταση
•Μιλησα στο κινητο για ευχες
•Δεν ειδα οτι ηρθε το λεωφορειο
•Περιμενα το επομενο

Ωραια,ε?

Αφου εφτασα σπιτι, ημουν μονη μου, οποτε εβαλα μουσικη στο φουλ, ζωγραφισα και γενικα περασα πολυ ωραια!
Περναω ωραια μονη μου..!

Το απογευμα πηγαμε σε κατι συγγενεις.

Το βραδυ ανοιξα το Skype μου.

Τo Skype ειχε στειλει ενημερωση στις επαφες μου οτι εχω γενεθλια, και μου ευχηθηκαν κατι ατομα που εχω αιωνες να τους μιλησω!
Μιλαμε χαρηκα τοσο πολυ!

Μονο ενας δεν μου ευχηθηκε.
Μαντεψτε.

Αχ, τι ωραια. Σε υπερευχαριστω Dylan.

17 Νοεμβριου

Δυο μερες πριν απο το γενεθλια της Αιμιλιας! Αυτο, ενα πραγμα σημαινει! Οτι εμεις η πενταδα θα κανουμε ενα απο τα πιο επικα πιτζαμα παρτυ!
Φημιζομαστε για αυτα , βλεπετε.
Κανουμε οτι μπορειτε να φανταστειτε, και συζηταμε για οτι μπορειτε να φανταστειτε..!
Γενικα περναμε τελεια.
Επιπλεον δεν κοιμομαστε ποτε και καθολου! Το νωριτερο για τον υπνο μας ειναι εφταμιση το πρωι!

Κατα τις δυο, καθομασταν ολες στο πουφ τις Αιμιλιας στο δωματιο της και χαζευαμε.

Σε καποια φαση με ρωτανε για τον Dylan.
-Ε, τι ο Dylan?
Ειπα εκνευρισμενη.

Με ψιλοενοχλουσε το συγκεκριμενο θεμα..

-Εχετε κανει βιντεοκληση?
Ρωτησε η Κατερινα.

-Εμμμμ... Οχι ακομα..Ψελισσα.

-Θα επρεπε. Θα δεις αν ειναι fake
Σχολιασε η Ναταλια.

Αφου με επρηξαν αρκετα, συμφωνησαμε να του πω να κανουμε τωρα βιντεοκληση.

-Ε, μα δεν ειστε με τα καλα σας, μουρμουριζα.

Η Αιμιλια μου εδωσε το iPod της για να μπω στο Skype μου.

Πηρα βαθια ανασα.

Me: Hey :)

*Αναμονη*

Δεν θα μου απαντ_

Dylan:Hey Maria! What's up?

Εμεινα να κοιταω την οθονη σαν χανος.

Αφου μιλουσαμε για κανενα εικοσαλεπτο, του ειπα οτι ειμαι με τις κολλητες μου και οτι θελουν να τον γνωρισουν, συμφωνησαμε να κανουμε βιντεοκληση.

Μπαμ.Μπαμ.Μπαμ.

Οχι, αυτη δεν ηταν η πορτα, η καρδια μου ηταν. Δεν θα μου εκανε καμια απολυτως εντυπωση αν εμενα στον τοπο απο ταχυκαρδια εκεινη την στιγμη.

Dylan: Wow, this will be the first time we video chat!

Νωρις το καταλαβε.

Me: Ya, right..!

Dylan: Call me whenever, I am ready

Ενα.... Δυο.... Τρια...

Κλεινω τα ματια μου και παταω το κουμπι.

Το απανταει, και κοιταω την οθονη του iPod.



Το κοβω σε ωραιο σημειο, ε?Χαχα ^^ Λεω να ανεβασω το επομενο κεφαλαιο μολις η ιστορια φτασει τις τριακοσιες προβολες xD
Φιλακια, και ευχαριστω που συνεχιζετε να διαβαζετε την ιστορια!

Το κινητο μου τα εχει παιξει λιγο, και δεν μπορω να κανω comment η reply... Σορι ρε παιδιααα

Another e-love projectDonde viven las historias. Descúbrelo ahora