Part 6. Αντιο καλοκαιρι..

313 39 4
                                    

Αγαπητοι επιβατες, θα θελαμε να σας ενημερωσουμε οτι το ταξιδι εφτασε στο τελος του και....

Και λιγο κρατησε. Τωρα Αθήνα. Τελεια. :(
Που θα βρω χρονο να μιλαω με τον Dylan?

....Και καλο σας απογευμα!

Μακαρι.

-Ελατε κοριτσια, παμε να παρουμε το αμαξι απο το γκαραζ! Φωναξε ο μπαμπας για να ακουστει πανω απο το πληθος ανθρωπων που επισης φωναζαν.
Ενα ζευγαρι φιλιονταν.
Τι ρομαντικο.

-Θα μου λειψεις αγαπη μου...

Θα ξερασω.

-Εμενα να δεις! Γιατι να μενεις στην Βοιωτια και εγω στην Αθηνα? Νιαουρισε με πονο η κοπελια.

-Πονανε οι σχεσεις εξ αποστασεως μωρο μου... Ειπε ο τυπας.

Αθηνα-Βοιωτια. Ωραια. Ψηνεστε να δοκιμασετε Ευρωπη-Αμερικη?
Οχι φανταζομαι.

------------------------------------------------

Εχουν περασει δυο μερες απο τοτε που γυρισα.. Ολη μερα μιλαω με τον Dylan.
Οπως και στις διακοπες. Μετα τον Δεκαπενταυγουστο, μιλουσαμε καθημερινα ωρες ολοκληρες...

Για να ειμαστε ειλικρινης, μονο αυτον σκεφτομαι.

Ενα ζωντανο τραγουδι, με βγαζει απο τις σκεψεις μου για τον Αμερικανο, και απανταω το κινητο μου.

Η Αντζελιναααα!!!

-Ρεεεε!!! Γυρισες??
-Ναιι! Μου ελειψες τοσο τοσο πολυυ!
-Εμενα να δεις! Τι κανεις σημερα?
-Τιποτα, αλλα θελω να βρεθουμε! Εχω νεα!
-Ετσι μπραβο. Ελα απο το σπιτι μου σε λιγακι!
-Εγινε αγάπη!

------------------------------------------------Δυο ωρες μετα..

-Ρε συ, να σου πω. Παμε απο το videoclub να παρουμε ταινια??
-Αμε! Θελω να σου πω και κατι μετα..
-Ωχ ωχ... Οτι θες!

Χαμογελασα. Μα ποσο αγαπαω αυτο το κοριτσι!

Αφου πηραμε μια κωμωδια, και η Αντζελινα αρνηθηκε να πληρωσω το frozen yoghurt μου, αρχισαμε να κατευθηνομαστε προς το σπιτι της.

Καταπια μια μπουκια frozen yoghurt και ειπα:

-Ρε... Θα σου πω κατι. Θα ξαφνιαστεις, και εγω ξαφνιαστηκα με τον εαυτο μου, αλλα παρτο ηρεμα..

-Εισαι εγγυος..? Η Αντζελινα με κοιταξε.

Εσκασα στα γελια.
-Οχι κι ετσι ρε συ!
Λοιπον, κοιτα πως εχει το πραγμα... Ειμαι ερωτευμενη.

Η Αντζελινα με κοιταξε θριαμβευτηκα.
-Πως τον λενε? Ρωτησε χαρουμενα.

Κομπιασα.
-Εμμμ.. Dylan.

Φανηκε μπερδενη.
-Ποσο χρονων ειναι..?

Επιβραδυνα λιγακι το βημα μου.
-Νομιζω δεκαπεντε..

Η Αντζελινα, ξεκαθαρα απαυδιασμενη, με ρωτησε απο που ειναι.

-Αμερικη. Νεα Υορκη.

Σταματησα να περπαταω.
Η Αντζελινα με μιμηθηκε.

-Μαρια...

Αν δεν το πεις τωρα δεν θα το πεις ποτε.

Κοιταξα το εδαφος.

-Τον γνωρισα στο ιντερνετ, ξεφουρνιζω.

Another e-love projectWhere stories live. Discover now