Part 8 Ευχαριστω κοριτσια.

305 33 2
                                    

Μην ρωτησετε... Μην ρωτησετε...

-Εσυ Μαρια απο αγορια πως πας?

I am fucked. Με ξερουν τοσο καλα. Αν πω ψεμα θα το καταλαβουν σιγουρα.
Κοιταξα την Αντζελινα και πηρα μια βαθια ανασα.

Πες το, γαμωτο. Αλλιως δεν θα το πεις ποτε!
-Εμμ για να λεμε την αληθεια...

-Ιιιι! Τωρα θα δειτε κοριτσια. Να δειτε τι πηγε και εκανε, το βλαμμενο. Ειπε η Αντζελινα.

-Δηλαδη η Αντζελινα ξερει? Και εμεις γιατι οχι?? Γκρινιαξε η Αιμιλια.

Η Κατερινα της εκανε νοημα να σκασει.

-Μιλα.
Ελα ρε Κατερινα.

-Γνωρισα εναν τυπο.
Καμια αντιδραση. Θελουν κι αλλα.

-Στο ιντερνετ.

Η Ναταλια, ψιλο-καταπληκτη, με κοιταει, σηκωνει τους ωμους και αμαστεναζει.
Η Αιμιλια, κλασσικα, γκρινιαζει και λεει οτι ο τυπος θα ειναι βιαστης κλπ κλπ, λεει δηλαδη οτι μας λενε αυτοι που ερχονται στο σχολειο και μας μιλανε για το ιντερνετ.

Η Αντζελινα, δυσανασχετει, αλλα προσπαθει ευγενικα να κανει την Αιμιλια να το βουλωσει.

Οσο για την Κατερινα... Με κοιταει απογοητευμενη και ολιγον στεναχωρημενη. Θα μπορουσα να πω οτι φοβαται λιγο κιολας. Αμε. :(

Η χειροτερη αντιδραση. Μακραν, ομως.

Τους μιλησα λιγο για τον Dylan, μετα απο πιεση, και ετσι οπως ξεκινησε το θεμα, τελειωσε κι ολας.

Μετα απο λιγο, κατεβηκαμε στην κουζινα να φαμε κρεπες με Νουτελλα.

Καθως τρωγαμε, σκεφτομασταν ονοματα για το συγκροτημα μας.

-Να μας λενε Νουτελλα? Γελασε η Ναταλια και δαγκωσε την κρεπα της.
Ανυσηχησα, αλλα ανακουφιστηκα μολις ειδα οτι γελασε. Νομιζα οτι αστειευοταν.

-Εμενα μου αρεσει, συμπληρωσε η Κατερινα.
Η Αιμιλια και η Αντζελινα εγνεψαν μπουκωμενες και χαμογελασαν.

Νουτελλα....? ΣΥΓΝΩΜΗ???

Μισο.. Τρολλαρουν, ετσι?

Μισοχαμογελασα.

-Ενταξει κοριτσια, τωρα ας σκεφτουμ σοβαρα, γελασα αμηχανα.

Τεσσερα ζευγαρια με κοιτανε με απορια.

Σκατα.

-Εγω το βρισκω μια χαρα, σπαει την σιωπη η Ναταλια.
Οι υπολοιπες συμφωνησαν.
Κουνησα απελπισμενα το κεφαλι μου και αμιλητη τις ακουγα να συζητανε για το ονομα.
Ακουσα την λεξη Νουτελλες.

Ε, οχι.

Αθελα μου, εφερα στο μυαλο μου την εξης εικονα....

Και τωρα, κυριες και κυριοι, στην σκηνη ανεβαινουν οι..... *σιωπη αγωνιας*... ΝΟΥΤΕΛΛΕΣ!!!!

-Κοριτσια, οχι! Σας παρακαλω, να βρουμε κατι αλλο?? Πλιιιζ? Ελατε τωρα! Ειναι χαλια!

Μαλλον το παρακανα. Γαμωτο.

Μετα απο λιγα σχολια για τη αντιδραση μου, αποφασισανε να το αφησουν ως εχει.
Σκεφτηκα πως δεν πηραν την γνωμη μου πολυ στα σοβαρα, και θυμηθηκα τον Dylan που ποτε δεν με σνομπαρε.
Αυτη η σκεψη, στολισε ενα χαμογελο στο προσωπο μου ενα αχνο χαμογελο για την υπολοιπη μερα....

Another e-love projectWhere stories live. Discover now