Dayı-BxB

12-

Alohaa!! Allah aşkına azıcık yorum yapın da sohbet edelim çok sıkıcı sadece yazmak :'( Neyse her halinizle seviyom sizi boşverin ♥

Hadi keyifli okumalar :*

hirwoit

<3

⪩⪨

"Dağhan abi, kalk hadi kahvaltı edelim." Dün gece Dağhan, Devrim'i öptükten sonra Devrim utandığı için Dağhan'ın omzuna art arda vurmuş ve arkasını dönüp uyumaya çalışmıştı. Evet, sadece çalışmıştı çünkü hızlı hızlı atan kalbi buna asla izin vermemişti. Şimdi ise Çakır ile beraber kahvaltıyı hazırlamışlardı ve Çakır, Canalp'i çağırmak için gidince mecber Devrim de Dağhan'ı uyandırmak için odasına çıkmıştı. Dağhan'ın uykusuna olan düşkünlüğü Devrim'i her zaman güldürüyordu.

"Devrim, beş dakika daha n'olur.." Annesine okula gitmemek için yalvarıyordu sanki. "Ama uyanmazsan abim benim yaptığım bütün krepleri yer sana da hiiç kalmaz." Dağhan krepleri duyduktan sonra gözlerini açmış hatta yatakta oturur hale bile gelmişti. Devrim'in yaptığı kreplere bayılıyordu. "Canalp ayısı uyanmada hazırlanmam lazım! Yemekten sonra Çakır'a da söyle dışarı çıkacağız ona göre hazırlanın tamam mı güzelim?" Devrim alev ateş yanan yanaklarını umursamamaya çalışarak kafasını salladı ve odadan koşarak çıktı.

Dağhan'ın hülyalı gözlerle onu izlediğinden habersizdi tabii...

Devrim yemek masasında ki ikilinin yanlarına gitti ve derin bir nefes alarak oturdu sandalyesine. Aklı bir anonim aşkına bir Dağhan'a kayıyordu. Yani kayıyor derken tabii ki öyle değil.. Kafası karışıyordu işte.

"Devrim, yesene yavrum dışarıda yemek yok ona göre."

Dağhan'ın kendisine olan bakışlarını fark etmişti ama daha önceden de öyle baktığı için anlam yüklemek istemiyordu. Hem Dağhan onun abisi gibiydi aralarında bir şey olmazdı. Olsa bile abisi Canalp buna ne tepki verirdi sonuçta Dağhan ile çok uzun yıllara dayanıyordu arkadaşlıkları ve sırf bu yüzden araları açılsın istemiyordu.

"Devrim!" Devrim neredeyse sandalyesinden düşecek kadar ürkmüştü. Sanırım bu konu hakkında fazla düşünmüştü. Kafası yorulmuştu canım.

"Ayy! Efendim abi.. Bir şey mi dedin?" Canalp birkaç dakika cevap vermedi, kardeşinin yüz ifadesini tarttı.

"Yemek ye diyorum yemek. Nereye daldın?" Devrim kafasını iki yana salladı 'hayır' dermiş gibi..

"Bir şeyim yok abişim. Ne giysem acaba diye düşünüyorum da, ondan." Yalandı.. Tabii ki Dağhan'ı düşünüyordu..

"Günaydın.. Nereye gideceğimiz kesin mi?." Dağhan Devrim'in yanına oturunca, Devrim utanarak bakışlarını kaçırdı. Ne diye utanıyordu, sanki Dağhan ona bir şey itiraf etmiş gibi.. Kafasını iki yana salladı, düşünceleri kafasından atıyormuş gibi.

"Pikniğe gidebiliriz bence."

"Hayır katiyyen olmaz alışverişe gidelim. Bizim  yeni cicilere ihtiyacımız var. Değil mi bebişim?" Hızla kafasını salladı. Onu acak bir alışveriş toparlardı zaten.

"Lütfen alışverişe gidelim biir sürü yeni şeyler istiyorum." Canalp kardeşinin bu sevimlii haline gülüp yanağını sıktı sobetle beraber yarım saatlik bir kahvaltının ardından sofrayı beraber toplamışlardı.

"Eveett geldik en sevdiğim kısma süslenmek. Biz kaçıyoruz lütfen apaçiler gibi giymeyin yanımıza yakışın. Kısacası mahalle kabadayısı olmayın. Çüzz!." Çakır Devrim'in elini tutup odaya doğru sürükledi. Bu çocukta bir haller olduğu kesindi ve Çakır bunu öğrenmekte baya kararlıydı.

Odaya girince kusuyormuş gibi yapıp cama koştu ve camı açtı. Sonuçta abisi az önce buradan çıkmıştı yani oda hayvan gibi kokuyordu. "Her yer Dağhan ayısı kokmuş, ıyyy!" Devrim gülerek Dağhan'ın düzletmeye çalıştığı siyah, lacivert ay desenli yatak örtüsünü düzeltmeye başladı. Bunlarda Dağhan kokuyordu. "Dökül bakalım Devrim kuş. Neyin var da dalıp duruyorsun..?" Devrim bakışlarını kaçırdı. Bunu nasıl anlatacağını bilmiyordu.

"Aslında pek bir şey yok. Çakır sence Dağhan abinin bana olan bakışları değişmiş mi yoksa ben mi öyle hissediyorum? Hayır neden bilmiyorum ama çok utanıyorum ben hani bir sebep falan da yok!" Çakır duyduklarıyla gülmemeye çalıştı. Gülerse abisinin foyası ortaya çıkardı sanırım. "Bence değişmedi ama onu sen daha iyi anlarsın çünkü abim bana hep boş gözlerle bakıyor.. Anlat bakalım dün akşam ne oldu da böyle düşünmeye başladın?" Devrim'in aklına dün ece gelince ufakça gülümsemiş ve yerinen kalkıp dolabına ilerlemişti. "Dün odalrımıza çekildikten sonra abin ağladı biraz ilk defa ağladı yanımda biliyor musun.. Çok garipti.." Bir yandan da giyeceklerini ayarlıyordu. "Sonra bizi ne kadar sevdiğini anlattı bende o ağlamasın diye elimden gelen her şeyi yaptım. Hatta abi demedim onu da geç onu öptüm.. Sonra senden de bahsettim. Çakır, abin seni gerçekten çok seviyormuş onu da fark ettim dün abim de azcık örnek alsa keşke.."

Çakır için de kıyafet çıkartıp kapattı dolabı. O bazen buraya kalmaya gelirdi o yüzden bir kaç parça vardı dolabında. "Devrim sana bir şey söyleyeyim mi.. Canalp sen fark etmeden seni o kadar çok koruyup kolluyor ki aklın şaşar.. VE VE VE NE DEMEK ÖPTÜM! NERDEN ÖPTÜN UMARIM ŞAK DİYE YAPIŞMI-" Devrim'in gözleri utanmaktan ve şaşkınlıktan irileşmişti. Koşarak Çakır'ın ağzını kapatmıştı. "Sussana be! Kafayı mı yedin? Anlatıyorum dinle işte hemde fark etmedim sanma abime ismiyle hitap ettin konuşacağız bunu. Neyse devam.. Sonra biraz daha bekledim sakinleşsin diye ve bana dedi ki.." Çakır heyecandan patlayacaktı ama Devrim iki de bir susup duruyordu. "Ya söylesene çatlayacağım şimdi!" Devrim derin bir nefes aldı. Aklına geldikçe kalbi güm güm atıyordu. "Kim her ne söylediyse haklıymış çünkü beni her gördüğünde kalbi ve vücudu tepki veriyormuş ve bana karşı hissettiklerini dışarıya karşı hissetmiyormuş. Çakır ben galiba bayılıyo-" Çakır yatağın üstün çıkıp zıplamaya başlayınca diyeceği şeyi unutmuştu Devrim.

"AAAAAAAA YAZIN DÜĞÜNÜMÜZ VAARR İNANAMIYORUM ŞUAN!" Devrim ilk birkaç dakika ne dediğini anlamaya çalıştı sonra jeton düşünce Çakır'ın poposuna vurup oturmasını sağladı.

"Yavrum hazır değil misiniz daha? Ağaç olduk burada." Devrim kalkıp alelacele üstünü giymeye çalışırken Çakır hala kıkırdayıp olduğu yerde debeleniyordu..

-------

ooOoOoo noluyooo aşık mı oluyoruuzz!!!!!

'REKLAAMMM'

Yeni kurgum 'Küçük' bayadır yayında yeni haber veriyom..

Onu da okursunuz bence..

'REKLAMLAR BİTTİİİ'

Netlerimin yükselmesi şerefine bölüm (maşallah maşallah)

Bu kadar çookkk seviyorm sizi öbtüümmm <7

22524

-Efil 🎀 🐇