Gizli aşk(Ara verildi)

Bölüm 5

Oğulcan'dan

- Tamam mıdır Aybike anladın mı?

- Ya kaç kere söyleyeceğim anladım. Süsenle yakın arkadaş olacağım. Konuştuğum zamanda sadece senden bahis edeceğim.

- Aferin benim canım kardeşim

- Bak sen de söz verdin unutma. Berkle beni rahat bırakacaksın

- Sözüm söz hadi okula gidelim de başlasın harekat

- Hadi abiler önden

- Sağ ol be

Aybike'yle evden çıktık. Kümese baktığımızda Ömer yoktu.

- Nerede ki bu çocuk?

- E arasana

- Tamam bekle

Telefonumu çıkarıp aradım. 

- Geri zekâlı.

-  Ne oldu?

- Duymuyor musun?

- Neyi?

- Telefonunun sesini. Evde unutmuş salak

- Belki önemli bir işi çıkmıştır. Telaştan da telefonunu unutmuştur. Hadi biz okula gidelim

- Haklısın. Hiç Ömer takamam şuan. Okula gidelim de Süsenimi göreyim

- Nereden Süsenin oluyormuş acaba daha sevgili bile değilsiniz

- Henüz değiliz amma inşallah olacağız

- Senin bir sevgilin olsun var ya Ömer'le ben yaşadık o zaman

 - Sen ne çok konuştun ya otobüs kalkacak şimdi

- Doğru söylüyorsun. Hadi geç kalacağız

Birlikte otobüs durağına vardık. Otobüs gelince binip okula gitmek için yola koyulduk.

Ömer'den

Bir bankta oturmuş denizi seyir ediyordum. Aklımda hala dün ki olanlar vardı. Bir de hiç unutamadığım Süsenin gülüşü. Ben daha önce çok insana yardım etmiştim. Şuan onları görsem zar zor hatırlarım amma Süsen. O farklıydı. Onu unutamıyordum. Sanki o gülüşünü hep görmek istiyordum. Onun hep yanımda olmasını istiyordum. Peki ya niye? İşte bu soruyu cevaplayamıyordum. En iyisi bunu biriyle konuşmaktı. Amma kiminle? Oğulcan- Tabi ki de hayır. Sevdiğim kıza göz mü koydun diyecekti.  Aybike- O da olmaz kesin Oğulcan'a bir şey belli eder. Kim kaldı ki geriye. Bir Berk. Bence o olur. Bir az sıkarsam da Aybike'ye bir şey anlatmaz. Evet Berkle konuşacağım. Banktan kalkıp okula doğru yol aldım.

Süsenden

Uyandığımda saate baktım. Alarmı kurmamışım. Ders beş dakikaya başlayacak. Ne yapacağım şimdi. Hemen yataktan kalkıp üstümü değiştirdim. Çantamı ve arabanın anahtarını alıp evden çıktım. Çok hızlı sürüyordum arabayı. Umarım kaza yapmazdım.

Ömer'den

Çalan ders ziliyle derse başladık. Her kes hocayı dinlerken ben odaklanamıyordum. Süsen yoktu. Niye gelmemişti ki? Aklımda sadece o vardı. Onu düşünüyordu. Oğulcan'ın kitabı sert bir şekilde masaya çarpmasıyla ona döndüm.

- Oğlum ne yapıyon?

- Sen daha dur bize haber vermeden gitmek neymiş göstereceğim ben sana

- Sen hala orada mısın ya?

- Evet Ömer bey oradayım. Unuttum sanma dersten sonra ifadeni alacağım.

- Peki sayın savcım

- Dalga geçme benimle. Hesap vereceksin