Bölüm 16(Sezon finali)

227 15 16
                                    

1 hafta sonra

Süsenden

Bu bir hafta içinde çok şey değişmişti. En esasında ben değişmiştim. Yüzümdeki gülüşümü, insanlara olan güvenimi kayıp etmiştim. Bur daha bir insana nasıl güveneceğimi bilmiyordum.

Bir haftalığına okuldan izin almıştım. Maalesef bu gün gitmek zorundaydım. Bu bir hafta içinde kimseyle konuşmamıştım. Konuşacak halim bile yoktu. 

Okul formamı giyip arabama bindim. Hiç istemiyordum okula gitmeği. Ama abim için yapacaktım. Okuyup derslerimde başarılı olacaktım.

Ömer'den

1 hafta geçmişti. Süsenin abisinin ölümünden tam bir hafta geçmişti. Bu bir hafta içinde okula hiç gelmemişti. Ben de yanına gidememiştim hiç. Yalnız kalmanın ona iyi geleceğini düşünmüştüm. Bu gün okula gelmeliydi. 

Amcam bir konuda çok ciddiydi. Süsenle benim konumda. Bana "bağını kopar" demişti. Bu onun aklına Oğulcan'ın soktuğuna emindim. Ama ispatlayamazdım. Amcamın sözünden çıkmayacağımı biliyordu. Ama ben Süsenden ayrılmak istemiyordum. Ne yapacağımı gerçekten bilmiyordum.

Kuzenimi karşıma alayım derken amcamı karşıma almıştım. Ama alamazdım. Sonucu her ne olursa olsun alamazdım. Bu yüzden yapacaktım. Süseni bırakacaktım.

Evden çıkıp durağa giderek bir araba önümü kesti. Adamlar arabadan inip üstüme gelmeğe başladılar.

- Ne oluyor ben?

- Ömer Eren sen misin?

- Evet benim

- Zülfikar abinin selamı var. Şikayetini çeksin yoksa iyi şeyler olmayacak dedi. Bir de sana bunu gönderdi.

Mendili uzattı bana. Mendili aldığım sırada gittiler. Mendili açtığımda içinde kesilmiş bir saç parçası buldum. Mendilin içinde küçük bir kağıt vardı. Açıp baktım.

"Nefes kadar yakınındayız. Akşama kadar şikayetini çekmezsen sevdiğinin kızı toprağa gömersin"

Bu saç Süsenin saçı mıydı? Süseni nereden biliyordu ki bu ruh hastası? Onu şikayet ederken daha hayatımda Süsen yoktu ki?

Zülfikar denen pislik benim çalıştığım kömürlüğün patronuydu. Ama bize kömürle beraber uyuşturucu taşıtıyordu. Bende gidip polise söyledim. Sonrasında hapse girmişti. Benim şikayetimle alakası yoktu ki. Mekanından gelip buldular. Bulamasalardı girmezdi hapse.

Süsene zarar verirler miydi? Yok ya Süsenin kendini savunma üstüne eğitimi vardı belki. Sonuç olarak bir askerin kardeşiydi. Diye düşündüm ve durağa gidip otobüse bindim.

Okula gelirken gözlerim onu arıyordu. Sınıfa gittim yoktu. Kantine indim orada da yoktu. Son olarak kütüphaneye de gittim orada da yoktu. Gelmemiştir diye düşündüm ama arabası buradaydı. Aklıma tiyatro odası geldi. Hemen oraya gittim. Ve düşüncemde haklıydım. Oradaydı. Yanına geldim. Ağlıyordu. Gözlerindeki yaşı silmeğe çalıştığımda bana baktı

- İyi misin?

- Değilim. Ama iyi olmağa çalışacağım.

- Geçecek sevgilim. Gerçekten geçecek. Bir az sabır etme gerekiyor sadece. Hem abin seni bu halde görse çok üzülürdü.

- İyi ki varsın

Ve bana sarılmıştı. Bende ona sıkı sıkı sarılmıştım. Saçlarını okşayıp öptüm bende. Çok özlemiştim onu. 

- Sevgilim biz hiç ayrılmayalım olur mu?

- Hiç ayrılmayacağız merak etme

- O zaman ben senden bir şey isteyeceğim

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 29 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Gizli aşk(Ara verildi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin