Gizli aşk(Ara verildi)

Bölüm 8

Yeni karakterimiz var arkadaşlar. "Elif Çetin". Eskiden Ömerlerle aynı sınıftaydı. Sonra ayrılmıştır. Şimdi yeniden geliyor.

3 hafta sonra

Süsenden

Koskoca 3 hafta geçmişti. O Eren ailesini görmezden geliyordum. Oğulcan'la Aybike benimle konuşmağa çalışıyorlardı amma onları dinlemiyordum. Ben nedense Ömer'in benimle konuşmasını bekliyordum. Amma o beni görünce yolunu değiştiriyordu. Beni görmezden geliyordu. Öyle davranıyordu ki sanki iki yabancıymışız gibi. Ve bu da benim canımı çok yakıyordu. Eskiden onunla konuşurken kendimi rahatlamış his ediyordum. Şimdi ise ona baktığımda sadece acı hissi geliyordu içime. Sanki üstüme kaldıramayacağım yük koymuşlar gibi. Bu kadar şeyin içinde merak ettiğim bir şey daha vardı. Ömer benimle ilgili bildiklerini niye kimseye anlatmamıştı? Ben kime sırrımı verdiysem benimle kavgalı olduktan sonra sırrımı her kese anlatırdı. Ömer niye yapmamıştı acaba? Belki de söylemişti. Bana acıdıkları için benimle dalga geçmiyorlardır. Bu da ola bilirdi. Erkek milleti değil mi sonuçta. Abimi çıkmakla hepsi aynı.

Ömer'den

Koca 3 hafta geçmişti. Bu süre içinde hep Süsenden kaçmıştım. Başka çarem yoktu. Oğulcan Süsene aşık olduğu müddetçe ona yaklaşamazdım. Bir kız için kuzenimi karşıma alamazdım. Bu delikanlılığı bozardı. Bir yandan da Aybike'nin söylediklerini düşünüyordum. Ola bilir miydi? Oğulcan'ın Süsen aşkı sadece heves ola bilir miydi? Oğulcan bu. Sağı solu belli olmaz. Amma yine de o bitti demeden Süsenden uzak durmam lazım. Süsenin bilekliğine baktım. Çok güzel bir bileklikti. Acaba bu onların barışmasına yardımcı olur muydu? Olmazdı bence. Hem Süsen bu bilekliği sevseydi bu 3 hafta içinde gelip sorardı. Bilekliği cebime koyup çantamı hazırlamağa başladım.

Oğulcan'dan

Bu 3 hafta içinde Süsenle konuşmağa çalışmıştım. Amma o beni hep görmezden geliyordu. Yahu tamam biliyorum hatalıyım amma özürde diledim. Neden affetmiyorsun. Senin aşkından ölüp bitiyorum ben burada. Telefonumu elime alıp Süsenin fotoğrafına baktım. Sen nasıl güzel gülüyorsun be. Ben senin gülüşüne dünyayı yakarım. Benimde yüzüme böyle gülsen. Bana da böyle güzel gözlerinle baksan. Ne olur affet beni güzelim.

Ömer'den

Evden çıktık. Otobüse binip okula giriş yaptık. İlk ders edebiyatı ben çok severdim edebiyatı. Hoca şiir okuyunca daha güzel olurdu derslerimiz. Her kes sınıfa geçti. Yerlerimize oturduk. E sonda Süsen gelmişti. Üzgün ve halsiz görünüyordu. Sanki ilk günkü Süsen gitmiş yerine yenisi gelmişti. Gözlerimi ondan kaçırıyordum. Ona baktığımı bilsin istemiyordum. Tüm sınıf tamam olduktan sonra Burak hoca içeri girdi.

Burak hocadan

Ben içeri girdiğimde her kes ayağa kalktı.

- Oturun çocuklar. Sınıfa bir kişi daha geldi çocuklar. Gerçi hepiniz tanıyorsunuz onu. 

Oğulcan - Hocam başka sınıf yok mu ya illa bizim sınıf?

Aybike- Başka sınıflarda yer olmadığı içindir.

Burak hoca- Çocuklar tanıdığız biri Elif gel hadi

Aybike- Elif mi?

Elif- Evet ben

Burak hoca- Boş sıraların birine geçe bilirsin. İyi dersler hepinize

Ömer'den

Elif hepimizle sarıldı. Nasılsın diye sordu. Sonda Süsenin yanına geçip oturdu. Tanıştılar. Umarın Elif Süsene iyi gelirdi. Elif Süsenle konuşuyordu. Aybike Berkle beraber bir şeyler konuşuyorlardı. Kısacası her kes biriyle meşguldü. Bir benle Oğulcan öylesine duruyorduk. Oğulcan bana seslenince ona odaklandım.