Hateting //Minsung

episode- lovers to enemies

İyi okumalar oy ve yorum

Önceki bölümü okudugunuzdan emin olun

Kaos var :)

OY YORUM! Yoksa üzülürüm yb atmam.

Olay sonrası ortamdan sinirle uzaklaşan Hyunjin, arkada iki bedeni yalnız bırakmıştı. Jisung arkasından ona sinirle bakarken derin bir nefes çekmiş, Minho'ya dönmüştü.

"Sınıfa git. Gelirim ben." Gitmek için hareketlendiğinde Minho onun kolunu yakalamış, hafif bir şekilde tutmuştu. Jisung koluna değen nazik parmaklar ile ona dönmüştü.

"Ne?" Minho, dudaklarının titrediğini hissederken gözlerini kırpıştırmıştı.

"Neden öptün...?" Jisung bakışlarını başka yöne çekmişti.

"Belli değil mi? Hyunjin'den kurtulmak içindi."

"Beni onun için mi kullanıyorsun yani?" Ses tonu sertleşen mavi saçlıya hafifçe kaşlarını çatarak bakmıştı Jisung. kolunu Minho'nun parmakları arasından çekmiş ve hiçbir yanıt vermeden arkasını dönmüştü.

"Böyle şeyleri sorgulamana gerek yok. İkinci vaka olmanı istemiyorum, git şimdi." Minho'yu orada bırakıp ilerlemeye başlamıştı. Ta ki sesini tekrar duyana kadar.

"Onunla olacak kadar düştün mü? Yoksa o mu seninle olacak kadar düşmüş?" Jisung, adımlarını duyduğu cümlelerle duraklatırken Minho titreyen ellerini kontrol etmeye çalışıyordu. Sadece yaşlar akıtmak isteyen gözleri, mavilinin arkasından ona bakıyordu. Yanıt alamadığında sesini yükseltmişti.

"Konuşmadığına göre ikinci seçenek olmalı. Hepimizi dibe çekiyorsun." Jisung'un gözler kapakları istemsizce titrerken ellerini yumruk şeklinde sıkmış, iki cümleyle sıkıntı dolan içini rahatlatmak için derin bir nefes çekmişti. Vücudunu Minho'ya çevirmiş, direkt olarak gözlerine bakmıştı. Minho'nun kalbi gördüğü bakışlara parçalanıyorken bir diğer tarafı onlardan iğreniyordu.

"Zırvalama." Birkaç adım Minho'ya yaklaşmış, yine de mesafesini korumuştu.

"Zırvalasaydım sinir küpüne dönmezdin. Haline bak bi'."

"Sinirlenme sebebim kendi yediğin bokların suçunu benim üstüme atman." Minho'nun bakışları alaylı bir hal almaya başlarken Jisung'un damarları sinirden şişecek hale gelmişti. Nefes almasının zorlaştığını hissetti. Karşısındakinin her dediği onu sarsıyordu.

"Senin kadar düşmediğim için bana teşekkür etmelisin." Jisung, bu laflara sessiz kalmayı seçtiği halde Minho durmuyordu. Bu da Jisung'un kendini tutmasını zorlaştırıyordu.

"Sana benden daha iyi mi baktı? Belki benim aksime sana yapışık bir sülük olduğu için seni terk etmeyeceğini düşündüğün içindir." Minho'nun söyledikleri Jisung'u baştan aşağı sinirle doldurduğunda sıktığı yumruğunu daha fazla tutmadı.

Karşısındakinin yanağına sertçe indirdiğinde Minho geriye doğru sendelemişti. Jisung hızlı hızlı nefes alıp verirken titreyen yumruğunu daha çok sıktı. Gözleri, soğuk gözüken çocuğa sabitlenmişti.

"Evet, beni terk etmedi. Sahte de olsa sevgisini gösterdi bana. Peki sen? gerçek olduğunu söylediğin duygularını gösterebiliyor musun?"

Minho'nun suratına bir yumruk daha indirdiğinde çocuk Jisung'un yüzüne bakmamıştı bile.

"Ailesi tarafından kısıtlanan mağdur çocuk rolünü oynarken beni mahvettin sen." Minho, tüm vücudunda bir titreme hissederken kızaran gözlerini Jisung'un suratına kaldırmıştı.