Yeşil Ceketli

2. Gülümseme

*** Hatırlatma ***

Okul gerçekten çok büyüktü. Önüme gelen ilk kişiye 11 / E nin nerede olduğunu soracaktım. Gözüme kestirdiğim bir taş çocuğa 11 / E ' nin yerini sordum. Bana müthiş bir gülümseme atıp, " Karşı binada fıstık. " dedi.
" Sen kime fıstık diyorsun, sence ben ordan çerez gibi mi duruyorum? " dedim müthiş mallık yeteniğimi kullanarak.
" Seni sevdim küçük kız, hadi şimdi bak işine. "
Pislik, ego yığını, mal. Bu çocuk kendini ne zannediyor?
" Sen karşıma çıkmasaydın zaten işime bakacaktım Bay Benim Adım Ego." dedim.ince
Beni duvara çarptı ve " Ne dedin sen dedi. "

Ehehe, galiba belaya bulaştım.
---
" B ben şey...."
Gözlerimin içine keskin yeşil gözleriyle bakarken zil çaldı. Galiba doğranıyorum. Biraz klişe olacak ama eğer bakışlarla ölünebiliyor olsaydı şuan mevlütümü yapıyorlardı. Bir dakika, Tanrım, daha ilk günden ilk derse girmemiştim!

Birden hareketlenince çocuğun boşluğuna gelmiş olmalı ki koşarak kaçmaya başlamıştım. ( Ehehe, fesat düşünmeyin. )
İyi ki ortaokul boyunca koşmuşum. Sandığınızdan daha hızlı koşarak karşı binaya geçtim ve 11 / E' ye girdim. Sınıf, sınıf değil hayvanat bahçesi mübarek.
Yerde kağıtlar ve gofret kırıntıları vardı. Güneş sınıfa direk giriyordu ve birkaç mal bu yüzden sınıfta güneş gözlüğüyle dolaşıyordu. Boş bir yer arandım. O anda biri kolumdan çekip beni bir sıraya oturttu. Ancak kim olduğunu göremiyordum çünkü ters oturtmuştu!
" Ah, pardon galiba ters oturttum, ehehhe. " dedi sevecen bir kız sesi.
Nihayet önümü görebiliyordum. Yanımda yüzünde kocaman bir gülümsemeyle, koyu kumral saçlı enerjik bir kız oturuyordu.
" Selam, ben Irmak. Ama sen bana ultra sevdiğim extra karamelli tatliş yeni bffem diyebilirsin. Bu arada öyle sert çektiğim için üzgünüm. Ama sen öyle mal gibi etrafı incelerken seni daha önce hiç görmediğimi ve yeni öğrencinin sen olabileceğini düşündüm. Doğal olarak da yer arıyor olmalıydın. Benim yanım boştu ve seni böyle aşırı güzel bir kankadan mahrum bırakmak istemediğim için seni çekerek yanıma oturttum. " dedi kız. Gerçekten çok konuşuyordu. Neden yanının boş olduğu anlaşıldı.

" Merhaba, Irmak. Galiba sen benim kim olduğumu biliyorsun." dediğimde hızla başını salladı.
O başını sallarken gözüm bir noktaya takılmıştı. En ön sıradaydık ve dışarısı full hd görünüyordu. Sabahki ego yığını diyip kaçtığım çocuk 11 / D' ye giriyordu. Kumral güzel bir kız ve sarıya çalan saçlarıyla yakışıklıdan çok tatlı bir çocukla konuşuyordu. Nedense içimde küçücük, minnacık bir nokta o kumral kızı fena biçimde kıskandı. İç sesim ve mantığım küçük noktaya " Kapa çeneni! " diye bağırdı.
Ego yığını kapıdan girmek üzereyken gözlerimiz birleşti ve bana " Bunun bedelini ödeyeceksin, küçük kız. " bakışını attı. Wow, çok net anlamıştım. Ben de ona " Ne bedeli? " bakışımı atmaya çalışırken mal gibi gözükmüş olmalıyım ki gülümseyip içeri girdi.
Ah, gülümsemesi çok çok güzeldi.