[TAMAMLANDI]
Ünlü basketbol oyuncusu Altay Yiğit Alaçam, kendisine sahte hesaptan yazan ve en az kendisi kadar ünlü rapçi Ahlas 'Laash' Yiğit'in dertlerine ortak olur. İkisi birbirlerine yardımcı olurken bir yandan kötü yan etkenlerden kurtulmaya ça...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
altay.yigit_alacam
🏀
528.218 beğeni, 13.294 yorum...
...
Soyunma odasına girer girmez odada bulunan takım arkadaşlarıma bir kez bakış atıp önüme döndüm ve gözlerimi kendi dolabıma dikip ilerlemeye koyuldum. Şimdiye gitmeleri gerekiyordu fakat onlar hâlâ gırgır şamatadaydı. Ahlas'ın gelmesine yarım saatten az kalmıştı, bu demek oluyordu ki onların bir an önce toz olup defolması gerekiyordu.
Mavi metal kapaklı dolabımın önüne geldiğimde ellerimi üzerimdeki terden ıslanmış yedi numaralı beyaz formamın eteklerine attım ve yukarı doğru çekiştirerek çıkardım. Formayı dolabımın içine yollayıp köşede toplanmış takıma doğru döndüm. İki dakika önce biten antrenman etkisiyle hâlâ nefes nefeseydim ve göğsüm hızla yükselip alçalıyordu.
"Siz gitmiyor musunuz?" diye sorduğumda, sohbetlerini yarıda kesip bana döndüler.
Esmer olan, yani Akın lafa atıldı. "Gideceğiz bro, az sakin." dediğinde, onlara bakmayı sürdürdüm ve ellerimi şortumun ceplerine attım.
Akın'ın yanında oturan kumral, uzun saçlı oğlana gözüm takıldığında birkaç saniye sessizce birbirimize baktık. Alperen, elinin tersiyle Akın'ın omzuna vurdu hafifçe. "Hadi kalk, tek başına anca toparlar o." dediğinde, Akın onun lafını ikiletmeden kalktı ve diğerleri de onların peşine takıldı. Alperen'in soyunma odasından çıkmadan önce dediklerini duydum.
"Bunun da götü kalktı NBA'e girince."
Diğerlerinin ona katılırcasına gülüşmesi çenemin kasılmasına sebep olmuştu.
Ne yerimden kımıldayabilmiştim ne de sesim çıkmıştı onun dediklerine karşı.
Alperen, benim en yakın arkadaşımdı. Ta ki o önemli haberi alır almaz... İkimiz aynı anda başvurmuştuk, takımdaki diğer herkes gibi. Ve seçilen bir tek ben olmuştum ve bu da en yakın arkadaşımın bana kin beslemesine sebep olmuştu.
Eğer durum tam tersi olsaydı onun yanında olur, tebrik eder ve yapabileceğinin en iyisini yapmasına yardımcı olurdum.
Ama Alperen bulduğu her fırsatta benim kuyumu kazmaya çalışıyordu.
Bir süre sonra sessizliğe bürünen soyunma odasından çıktığımda kapının önünde durdum ve gözlerim ile bomboş kalan basketbol sahasını inceledim. Kimsecikler yoktu ne sahada ne de tribünlerde. Geri soyunma odasına girip hızla duş bölmesine adımlayarak kısa bir duşun ardından bölmeden çıktım, belime sardığım havluyu elimle tutup desteklediğimde dolabımın önünde durdum tekrar.
