[TAMAMLANDI]
Ünlü basketbol oyuncusu Altay Yiğit Alaçam, kendisine sahte hesaptan yazan ve en az kendisi kadar ünlü rapçi Ahlas 'Laash' Yiğit'in dertlerine ortak olur. İkisi birbirlerine yardımcı olurken bir yandan kötü yan etkenlerden kurtulmaya ça...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
numara yapmaktan tiksiniyorum, kullanılmaktan, almaktan insanlar bana tiksindirici diyor benden nefret ediyorsun, beni seviyorsun sadece bana dokunmak istiyorsun
...
-ahlas'tan-
Merdivenleri çabucak çıkarken soluk soluğa kalmıştım, koskoca plak şirketinin asansörü bozulur muydu? Evet, eğer yaptırmak için yeterli miktar da paranız yoksa bozuluyordu. Bu gidişle kendi cebimden verecektim tadilat parasını ve sanırım bu öyle de olacaktı.
Dördüncü katın labirentten farkı olmayan koridoruna varır varmaz yanından geçtiğim başka sanatçıların odalarının önlerinden yürüdüm. Şimdilerde kimselerin buraya uğradığını sanmıyordum çünkü insanlar yaşlanıyor ve müzikten sıkılıp başka işlere yoğunlaşıyordu, parfüm ya da iç çamaşırı markası çıkarmak gibi, kimse bizim gibi istekle yapmıyordu şarkılarını.
Ya da sadece beklediklerini alamıyorlardı, ki haklılardı.
Bizim de şu sıralar beklediğimizi alabildiğimiz söylenemezdi.
Grubun adının yazılı olduğu kapının önüne geldiğimde çalmadan kapıyı açtığım gibi içeri adımladım. Fazla büyük olmayan odanın içerisinde; koltuklar, onların önünde üzeri kağıtlarla dolu minik ahşap sehpalar, küçük içecek otomatı, odanın yarısını kaplayan ve cam penceresi olan kayıt bölümü, duvarlarda aldığımız sertifikalar, raflarda ödüller vesaire... bunun gibi daha çok şey vardı sayamayacağım.
Odada bulunan Poyraz, Gürkan ve Tugay üçlüsü ise bana döndüğünde, kollarımı iki yana açtım. "Neymiş bu kadar önemli ve işimi yarıda bırakacak olan şey?" diye sorduğumda, kahverengi deri koltukta oturan Gürkan ve Tugay ikilisi onların önünde ayakta dikilen Poyraz'a döndü.
"Öncelikle sormam gereken bir soru var." dedi Poyraz bana doğru yürüyerek ve tam karşımda durdu, gözleriyle baştan aşağı beni süzüp yüzüme odaklandı. "Ne zamandan beri Lakers ile ilgileniyorsun?" diye sorduğunda eliyle üzerimdekini işaret etti.
Kaşlarım çatıldı ve başımı eğip üzerimde unuttuğum formaya bakıp içimden siktir çektim, ama gerçekten de koca bir siktir... Altay'ın canı kadar değer verdiği forması üzerimde kalmıştı ve ona herhangi bir zarar gelirse ne yapardım bilmiyorum.
Benden nefret ederdi ve bu isteyeceğim son şey bile değildi.
Başımı kaldırıp Poyraz'a baktım ve hiçbir çaktırmamaya özen göstererek ellerimi belime yerleştirdim ve rahat bir tavırla, "Şu andan itibaren." dediğimde, tek kaş havalandı.
