[TAMAMLANDI]
Ünlü basketbol oyuncusu Altay Yiğit Alaçam, kendisine sahte hesaptan yazan ve en az kendisi kadar ünlü rapçi Ahlas 'Laash' Yiğit'in dertlerine ortak olur. İkisi birbirlerine yardımcı olurken bir yandan kötü yan etkenlerden kurtulmaya ça...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
erkek arkadaşım beni sevmek istiyor ama ona izin vermeyeceğim on bir yaşımdan beri travmaya yatkınım bu yüzden saldırganlığı ortaya çıkarmak için birkaç albüm yazdım kendimi bu kadar değersiz göstermekten nefret ediyorum kötü durumlarda daha rahatım biraz mahvoluşa hastayım ve bu her zaman yaşanıyor cennette panik ataklar...
...
-ahlas'tan-
Kayıt odasının kapısının yanına atılmış tekli koltukta otururken gözlerimle sanki buraya hiç gelmemişçesine, hiçbir şey olmamış gibi odayı inceliyordum. Karşımda oturan grubun gözleri her daim üzerimde ve daha demin dediğim 'gönül işleri işte' cümlesinin açıklamasını bekliyorlardı benden... aradan on beş dakika geçmişti geçmesine ama hala ağzım bıçak açmamıştı.
Biraz idrak etmelerini bekliyordum... kolay bir şey değildi sonuçta.
Gözlerimi onların üzerinde tuttuğumda Poyraz ve Gürkan'ın arasında oturan Tugay dirseklerini dizlerine koyup öne doğru eğilmesiyle gözlerini kısmış bana bakıyordu, bir şeyleri anlamaya çalışıyordu. Gürkan arkasına yaslanmıştı ve gözleri üçümüz arasında gidip geliyordu, onlar konuşmadan konuşmayacaktı. Poyraz ise içinden bana sövmüyorsa adım da Ahlas değildi... her neyse, onlar konuşmayacaksa ben başlarım.
Tugay göz devirip tekrar bana döndü. "Demek istediğim neden bizim haberimiz yok?"
Poyraz araya girdi. "Evet, neden bizim haberimiz yok Ahlas? Ne zamandan beri tanışıyoruz? Beş yılı geçiyor ama yine de bize söylememeyi mi tercih ettin?" diye sorduğunda, tekrar omuz silktim.
"Bu kolay bir şey değil." dedim. "Ya homofobik olsaydınız? Ki şu an bile homofobik misiniz, değil misiniz onu anlayamıyorum çünkü Tugay'ın bakışları bakış değil, tamam mı?" dediğimde, Tugay'ın ağzı açık kaldı.
"Ne var benim bakışlarımda be?"
"Her an kutsal suyla üstüme atılıp 'özüne dön' diye bağıracak gibisin de ondan." dediğimde, elleriyle yüzünü kapattı ve parmak uçlarıyla gözaltlarını çekiştirerek yüksek sesle ofladı. "Aha, bak ne dedim ben? Dönüşüm geçiriyor işte."
