Prolog

85 5 0
                                    


Śmierć.

Codziennie ktoś się rodzi, a ktoś umiera. Życie się kończy, bo śmierć czeka na każdego z nas. Wiedziałam, że mnie też, ale byłam na to przygotowana, od zawsze czekałam aż nadejdzie, bo wiedziałam, że wtedy zakończy się mój ból.

Ból również można powiązać ze śmiercią, tak samo jak cierpienie i rozpacz. Tyle, że nie z naszą własną a czyjąś. Ludzie mówią, że gdy odchodzi bliska ci osoba odchodzi też cząstka ciebie i już nigdy nie jesteś taki sam, mówią też, że nawet śmierć osoby, z którą nie jesteśmy blisko boli.

Czy się z tym zgadzam? Sama nie wiem, stojąc nad zimnym ciałem mojego ojca nie czułam smutku ani rozpaczy. Czułam ulgę. I chociaż nie byłam z ojcem blisko według stereotypu powinnam go opłakiwać, jednak on na to nie zasłużył. Jedyne na co zasłużył to piekło. Wpatrywałam się w nóż wbity w jego krtań i nie potrafiłam udawać, że jest mi przykro, mimowolnie lekko się uśmiechałam. Mój ojciec został zamordowany, a to oznaczało, że mój koszmar się skończył. 

Lub dopiero zaczął...

Our First Turn #1RideOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz