yeni bir dokunulmazlık oyunundaydık. çekimin başlamasına dakikalar kala takımca benchteki yerimizi almıştık. benchin alt katına oturmuş etrafı izliyordum, bugünlerde moralimin düşük olması sebebiyle çok çabuk sıkılıyor bir an önce oyuna geçmek istiyordum.
mavi takımın da gelmesiyle bakışlarımı o tarafa doğru yönlerdirdim. gözüm direkt yasin'in arkasından gelen berna'ya takıldı. saçlarını ikiye ayırıp yukardan at kuyruğu yapmış, öndense iki tarafa uzanan ince bir kakül bırakmıştı. açıkçası sevimli görünüyordu, bu yaştaki bir kadın nasıl benim kadar genç görünebilir diye düşünüyordum. murat ceylan'ın yüksek sesiyle düşüncelerimi silip oturduğum yerden kalktım.
eşleşmeler yapılırken dün ona söylediklerimi düşündüm, dediğimi yapacağım. temasın ne olduğunu anlamalı ve herkese yapmaması gerektiğini öğrenmeli.
seçim sırası bana gelmişti. derin bir nefes alarak bir adım öne çıktım.
"berna."
sesimin ilk defa tiz çıktığını hissettim, anlamsızca heyecanlanmıştım.
göz ucuyla yan tarafı yokladım, kollarını göğsünün üstünde bağlamış bana gülümsüyordu. kafamı çevirerek göz temasından kaçındım, bunu bugün ikinci kez yapıyorum..
...............
oyun sırası bizdeydi, nagihanla başlangıç noktasına giderken yanında sedayla arkamdan geldiğini gördüm, muhtemelen parkur hakkında konuşuyorlardı.
son göz göze gelmemizden beri içimi tarif edemediğim bir his kaplamıştı.. bu his beni içten içe sinirlendiriyordu. ona yumuşak davranmak istemiyorum, henüz bu yönümü görmeyi hak ettiğini düşünmüyorum.
artık başlangıç noktasındaydık, yan tarafa bakmamaya özen gösterirken beklediğim düdüğün sesiyle hızlıca ilk engele doğru koşmaya başladım. ikinci engelde yavaşlamam gerekiyordu çünkü üçüncü engel ortaktı ve bu fırsatı geri tepemezdim.
denge tahtasından geçerken birkaç adımımı dengesiz atarak düşer gibi göründüm. yeteri kadar zaman kaybetmemle ortak engele omuz omuza girmiştik. tünelin dışardan görünmediğine eminim, bu da istediğim her şeyi yapabilirim demek.
tünelin girişinde kısa bir süreliğine önüme geçmesine izin verdim, tam hızlanıp beni geride bıraktığını sanıyordu ki sert bir hamleyle belinden tutarak bedenini kendime doğru çektim. ani bir şokla kafasını arkaya doğru çevirdi.
b:" ne- ne yapıyorsun!"
sorgular bir şekilde yüzüme bakmaya çalışırken dudaklarımı kulağının dibine doğru uzattım. "intikamımı alacağımı söylemiştim."
gözlerine yerleşmiş şaşkın ifadesiyle bana bakıyordu, gelen gülme isteğimi bastırmaya çalışıyordum çünkü işi şakaya vurduğumu düşünmemeli, bu konuda ciddi olduğumu görsün istiyorum.
vücudu tam olarak tünelin tabanına gömülmüş kafası ise öne eğikti. düzensiz nefesler yüzünden bedenlerimiz birbirine yakınlaşıp uzaklaşırken kadınsı kokusu burnuma dolmaya başladı. yalan yok, şu an olduğum pozisyondan kesinlikle zevk alıyorum.
dışardan gelen sesleri duymaya başladım, sanırım bize sesleniyorlar.. kollarımı ani bir refleksle belinden ayırdım, hızlıca toparlanarak dört ayak bir şekilde üstünden geçtim. berna ise arkamdan bakıyor hâlâ yaşadığı şoku atlatmaya çalışıyor gibiydi. tünelin çıkışına vardığım an arkamı döndüm. "geliyor musun?"
cevabını dinlemeden koşmaya başladım.
kalbim çok hızlı atıyordu, bunun bu kadar heyecan verici olmaması gerekiyordu.
murat'ın sesiyle onun da tünelden çıktığını anladım. içerde ne olduğunu merak ettiği oyunu anlatış tarzından belli. berna ise en azından oyunun geri kalan kısmına konsantre olamayacak, sayı her türlü benim.
..............
evet tam sevisemediler ama kisaa zamanda sevistircem🙏🏻🙏🏻❤️🔥🔥🔥
