Merhaba okurlarım <3
Nasılsınız bakalım?Ben çok heyecanlıyım🙃
Giriş bölümüne geçmeden önce birkaç şey söylemek istiyorum.
Oy ve Vote yapmayı ve ilk bölümlerden sıkılsanız bile sonuna kadar okumayı unutmayın lütfen 🥺.
Ve Acemi olduğum için yazım yanlışları olabilir ondan kusura bakmayınKitaba başlama tarihinizi buraya yazabilirsiniz ———>
Kitabı nereden gördüğünüzde buraya ———>
O halde hadi bismillah
(bir efsanenin doğuşu falan gerçekleşiyormuş gibi konuşuyorum, belkide gerçekleşecek yani nereden bilelim big boy var burda jfjkfjkfkj)
——————————————————————————~Giriş~
Issız yolda yürürken bir yandan da topuklu ayakkabılarımın ritmik sesini dinliyordum. Sokak lambalarının aydınlattığı sokakta tek tük insanlar vardı.
Üstüme çiseleyen yağmur damlaları stresimi azaltmama yardımcı olurken gözlerim huzurla kapandı."İzel"
Duyduğum sesle bir hışımla arkama döndüm.
Annemin sesiydi bu.
Meleğimin sesi."Anne?"
Annemden bir cevap beklerken onu görme umuduyla etrafıma bakınmaya başladım ama görebildiğim tek şey ağaçlardı.
"İzel" diye bir ses duydum yine ama daha uzaklardan.
"Anne nerdesin?"
Etrafımda birkaç tur döndükten sonra başımın dönmesiyle durdum.
"İzel" diyen annemin sesi yine yankılandı caddede.
Uzun zaman geçmiş olsa bile unutamayacağım o sesin sahibi.
Bunun beynimin bir oyunu olduğunu düşünerek annemin sesini görmezden gelmeye çalıştım.
Doktorlar travma sonrası böyle sesler duyabileceğimi söylemişti.Şiddetlini arttıran yağmurun altında yoluma devam ederken arkamdan beni yere düşüren bir patlama sesi geldi.
"Hayır"
Hayır hayır hayır
O geceyi gir daha yaşayamam
O geceyi unutmam lazım
Unut İzel
Unut
Unut
Unut
UnutSenin suçun değildi
Kimsenin suçu değildiArka taraftan annemin unutamadığım çığlıkları yükselirken ellerimi kulaklarıma kapadım.
O çığlıkları duymak istemiyorum
Gitsinler
Sussun annem
Sus
Sus Anne
Lütfen sus"Sus artık sus!" Diye haykırdım. Gözlerim yavaş yavaş kapanken son bir defa "Sus" diye fısıldadım.
🌙
Travmalar çoğu insan için acı verici şeylerdir.Kabuslar, halüsinasyonlar yada daha fazlası.
Benim o geceden sonra hayatım eskisi gibi olamadı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gece Yarısının Laneti
AdventureYüzüme çarpan yağmur damlalarına hissetim sadece. Ne yanımda oturan adam ne de bizi izleyenler umrumdaydı. Beynimin içinde yankılanan tek ses annemin o geceki çığlıklarıydı. Gözlerimi kapattığım her anda gördüğüm o yüz ve o çığlıklar ruhumu, beynimi...