6.Mutsuz Sonlar

311 24 14
                                    

Keyifli okumalar,

Okurken yorum yaparsanız sevinirim bu yazmak için motivasyon olmamı sağlıyor. Belki bugün ikinci bölüm gelebilir.🩷

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Tarih 2018 Nisan 

Efsun evin içerisinde telaşlı bir şekilde dolanıyor, misafirlere yeterince hizmet etmek için koşturuyordu. Boşalan tabaklardan ikisini alarak mutfağa ilerlediğinde ağrıyan omuzlarını hafifçe hareket ettiririrken derin nefesler alıp verdi. 

Mutfağa girdiğinde kapıyı arkasından kapattı ve seslerin biraz olsun azalmasına neden oldu. Elindeki tabakları lavabonun içerisine bırakarak çalan telefonunu cebinden çıkardı. Ekrandaki tanıdık ismi gördüğünde yüzünde büyük bir gülümseme peydahlandı. Üzerindeki tüm yorgunluğun saniyeler içerisinde vücudundan akıp gittiğini hissetti. Aramayı yanıtlayıp, telefonu kulağına yasladığında ise neşeli tutmaya çalıştığı sesi uyku mahmuruydu. 

"Efulim.." Vuslat, askeriyedeki işlerini halledip ara vermek durumunda kaldığında ilk işi Efsun'u aramak olmuştu. Sevdiği kadının sesini duyarak kendine geleceğini biliyordu. 

"Vuslat.." Aynı hülyalı ifade ile cevap verdi, Efsun. Yorgun bedenini sandalyeye bıraktığında ise kimsenin gelmemesini umuyordu.

Vuslat sevdiği kadının kelimeleri içerisinden yorgunluğunu çekip aldı. Yaslandığı sandalyeden doğrulurken Efsun'a yeni bir soru yöneltti.

"Canını sıkan bir durum mu var?" Kaşları havaya kalktığında saniyeler içerisinde çıkmak için hazır konumdaydı. İşlerini bitirdiği için eve geçmeyi düşünüyordu lakin tim arkadaşları buna engel olmuştu. Şimdi ise Efsun'un ağzından çıkacak bir söz çıkıp gitmesini sağlayacaktı. 

"Hayır, ev biraz kalabalık sadece onlara yetişmeye çalışıyorum. Buğlem de çalışıyor bugün evde değil." Aynı saniyeler içerisinde evde ağlayan bir çocuğun sesleri duyulduğunda Efsun istemsizce yüzünü buruşturdu. Çocukları seviyordu fakat bazı zamanlarda. O bazı zamanlardan biri ise kesinlikle bugün değildi.

Yangın MahaliHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin