HERŞEYİM //kerem aktürkoğlu

6|kaza

Selaaaammm

Kitap yazmak eğlencelei ama zor. Yetiştiremiyirum.

Aklımda çok güzel bi senaryo var. İlerideki bölümlerde herşey olabilir😉

Yorum yapmayı unutmayın

İyi okumalar

Saba erkenden uyandım. Tesislere erkenden gittim. Antrenmanın başlamasını 1 saat bekledim. Antreman çok yorucuydu. Sadece çeviri yapmak bile beni yoruyor. Mola verildiğinde kerem yanıma geldi.

Kerem: inci bir şey konuşabilirmiyiz

İnci: tabi

Keremle yemekhaneye gittik.

Kerem: şey inci senin şu sürprizin vardıya... ben onu çok merak ediyorum

Kerem bunları söyleyince bende kahkahayı bastım

İnci: ay ben de bi şey var sandım kerem. Hem o bi sürpriz

Kerem: ama ben çok merak ediyorum

İnci: sürpriz söyleyemem

Kerem bana kedi bakışları atıyordu.

Ama ben bunu yerim

Vaaayyy sende

Tamam yaa

Gülerek oturduğum sandalyeden kalkıp hızlı adımlarla ilerliyoruz. Keremin adım seslerini arkamda duyuyordum. Ben dahada hızlandığımda o da hızlandı. Bunu yapmak çok hoşuma gitti. Ben bi yandan da kıkırdıyordum kerem de bunu duyuyordu.

Kerem: inci, bekler misin

Kerem: inci, beklesene ya

Kerem daha fazla arkamdan koşturmadı ve bileğimden tutup beni kendine çekti ve onun kolları arasındaydım. Yüzlerimiz çok yakındı. Vücudumun alev alev yandığını hissettim. Yanaklarım da aynı şekilde yanıyordu. Nefes alış veriş ritmim değişti. Kerem derin derin gülümsemeler sunarak gözlerime bakıyordu. Ben ise hala şok içindeydim. 5-6 saniye o şekilde bakışınca duyduğumuz sesler üzere kendimize geldik. Utançtan yerin dibine giriyordum. Yüzüne alttan alttan bakınca onunda aynı şekikde kızardığını gördüm.

Lan bunun her hali çok tatlı yerim ben bunu

Ihım ıhım kendine gel

Tamam tamam

Barış: ooo siz napıyorsunuz burda

Kerem: şeeeey... yok bi şey... ya işte öyle konuşuyorduk

Barış kereme şeytani bakarak sırıtıyordu. Sonra keremin kolundan tutup hızlı adımlarla ve keremin konuşma sesini duyup kapının kenarında onları dinlemeye başladım.

Barış: kerem inkar etme kardeşim