HERŞEYİM //kerem aktürkoğlu

17| canım kızım

Selam canlarım nasılsınız?

Kurban Bayramı da geldi. Hepinizin bayramı mübarek olsun🥰

🐄🐄🐄🐄🐄

Bu bölümü fazla uzun yazmayacağım. Erkenden yayınlamak için

İyi okumalar

💛❤️

Zeynebin evine gelince zile durmadan bastım. Kim olduğumu gayet belli ediyordum. Zeynep kapıyı açınca direk içeri daldım. Merakımdan ölüyorum çünkü

Direk zeynebin odasına daldım. Zeynepte kapıyı kapatıp geldi.

Zeynep: yavaş be kızım

İnci: ya hep abimin yüzünden.

Zeynep: niye?

İnci: ben abime anlattım, o da çok tuhaf davrandı bende merak ettim işte

Zeynep: hm yani abin bir şeyler biliyor.

İnci: evet biliyor. Bizim hayatımızda olayan ve gereksiz biriymiş.

Zeynep: iyi peki bi bakalım kimmiş

Zeynep bilgisayarını açıp bi şeyler yaptı ama anlamadım. Bu işlerden pek anlamam

Zeynep: aşkım sen şimdi numarayı söyle bana

Telefonumu çıkarıp numarayı gösterdim. Zeynep yine bi şeyler yaptı ve bana döndü

Zeynep: hazır mısın?

Öylede bir deyişi var ki gören diyicek ne oluyor yani

İnci: he he hazırım. kim miş?

Zeynep: hazır mısın?

İnci: lan haydi

Zeynep: ooooo ve bakıyorum

Bu da başımıza acun kesildi

İnci: yav haydi ama

Zeynep: heyecan var mı?

Rabbim sabır ver

İnci: çarpıcam bi tane haydi

Zeynep: tamam kapat gözlerini

Gözlerimi kapattım.

İnci: ayh Zeynep ayh

Zeynep: canım şimdi sen biraz öyle bekle. Açılması biraz zaman alacak- derken geldiiii ve o kişi- hhh ananı si*iyim

Telaşla gözlerimi açtım

İnci: kimmiş?

Zeynep alt dudağını ısırarak bana 'sana bunu nasıl söylesem' der gibi bakıyordu.

İnci: konuşsana be