"ဒီနေ့ဘယ်သွားချင်လဲ?"
"အွန်းးးရုပ်ရှင်ရုံ"
"ရုပ်ရှင်သွားကြည့်ချင်တာလား?"
"အွန်း"
"ဘာရုပ်ရှင်လဲ?"
"ဘာဘီကာတွန်းကား"
"အဲ့ဆိုကိုယ်ဘိုကင်တင်လိုက်မယ်လေနော့်" ဆိုပြီးဖုန်းကနေဘိုကင်လှမ်းတင်လိုက်ကာ
"ညနေ၄ခွဲပြမယ်တဲ့"
"ဟုတ်ပြီ နောက်ဆုံးတော့movieဒိတ်ရတော့မယ်" ဆိုပြီးပျော်နေခဲ့ပြီး ညနေရောက်တော့နှစ်ယောက်သားရုပ်ရှင်အတူတူသွားကြည့်ကြတော့တယ်...။
ရုပ်ရှင်ရုံထဲလည်းရောက်ကောဘယ်သူမှမရှိတာကြောင့်
"အယ်တခြားသူတွေကော?"
"ကိုယ်ရုပ်ရှင်ရုံကိုဝယ်လိုက်တာလေ"
"ဟမ်???"
"ကိုယ့်ဘေဘီလေးစိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်မှာစိုးလို့"
"အယ် မလိုပါဘူး"
"ဒါနဲ့ဘာလို့အနွေးထည်မဝတ်လာတာလဲ?"
"အေးမယ်မထင်လို့"
"အမြဲအဲ့တိုင်းပဲ လက်ပေး" ဆိုပြီးလက်လေးကိုနူးနူးညံ့ညံ့ကိုင်လိုက်ကာသူ့အာငွေ့လေးနဲ့နွေးအောင်လုပ်ပေးပြီးသူ့အနွေးထည်အိတ်ကပ်ထဲလက်ကိုထည့်ထားခိုင်းတာပေါ့...။
ရုပ်ရှင်လည်းစတင်ပြသပြီးဂျယ်ယွန်းကတော့
တကယ့်ကိုကလေးအတိုင်းရုပ်ရှင်ကိုစိတ်ဝင်တစားကြည့်နေကာ နီခီကဂျယ်ယွန်းရဲ့ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့မျက်နှာလေးကိုထိုင်ကြည့်နေလေရဲ့...။
YOU ARE READING
Physical Touch ✓ || Yunki🐥🐶
Short Storyအရမ်းညစ်ပတ်ပြီးကလေးဆန်တယ်၊နမော်နမဲ့နိုင်တတ်တဲဲ့ကောင်လေးနဲ့အရမ်းအသန့်ကြိုက်ပြီးရင့်ကျက်တယ်၊စေ့စပ်သေချာတဲ့ကောင်လေးတို့ရဲ့တစ်လွှဲတွေ့ဆုံမှုလေး...။
