Ilang araw na akong nasa headquarters lang para sa virtual campaign. Yung 2 araw naging 2 linggo
"Ma'am ok ka lang?"
"ako? Oo naman Kris"
"Tulala ka lang kasi diyan ma'am kanina pa kita kinakausap"
"ok lang ako Kris nako Ikaw talaga kung ano ano naiisip mo"
Tumawa naman siya
"Siguro ma'am miss mo na si BBM kaya tulala ka diyan" hirit naman ng isa
"Chosera kayo ha! Namiss ko lang outside campaign"
"Kulong ka ni daddy D. Eh madam nahilo ka daw kasi"
"Oa lang yang si Digong"
"ofcourse madam! Only child ba naman"
"princess" sabay sabay nilang sabi
Natawa naman ako sakanila
"Yung lechon dumating na ba?" naalala ko naman
"on the way na madam"
"nako madam hindi pa tapos election baka mag sabay sabay na kaming ma highblood niyan lagi kang my pa lechon"
"huli na ito promise"
Ilang minuto lang dumating na ang lechon
Nagulat ako ng makitang maliliit na plastic ang dumating
"Kris pina chop niyo na ba ang lechon?" tanong ko
"ay hindi ma'am basta ang order namin is yung usual na request mo"
Nilapitan ko naman
"Bakit lechon manok ito!" naiinis na sabi ko
Tinignan naman nila agad
"hala madam lechon baboy order namin"
"bakit naging ganyan! Ayaw ko yan! Ipa change niyo"
Nag call naman sila
"madam bawal daw kasi ang utos sakanila hindi kana daw bibigyan ng lechon baboy" nanlumo naman ako
"Sinong nag utos?!" halos mapasigaaw na ako
"Ako"
Napalingon naman kami sa pinto
"You were eating lechon for consecutive days already Sera didn't you know it's bad for your health" inirapan ko naman siya at naglakad papunta sa office ko
"Sige na magsikain na kayo. Ako na bahala sakanya"
Sinara naman niya ang pinto
"What are you doing here?" tanong ko naman
"Visiting you"
"you supposed to rest today dapat hindi kana nag abala"
"I wanted to check on you"
Nagka roon ng katahimikan
" Don't eat too much -"
"I can't help it. I'm craving too much. Ito nalang kaya kong ibigay sa anak ko bakit hindi ko pa mabigay"
Lumapit naman siya saakin
"I'm sorry - -"
Naluha naman ako
"2 weeks Bong"
" 2 linggo mo akong pinag iisip alam mo ba pakiramdam ko wala lang ito sayo. Ayaw mo saakin. Ayaw mo sa baby ko" napahagulgul nalang ako
Ramdam ko naman ang yakap niya
"it's not like that Inday."
"Tapos makikita ko pa ang sweet sweet niyo ni Louise. Kaya I just convinced myself na hindi ko mabibigay ang complete family sakanya kaya kung anong gusto niyang foods ibibigay ko nalang."
He cupped my face
"There is nothing between Louise and I"
I rolled my eyes
He kneeled infront of me and lifted my shirt
"Hello my baby. It's me daddy. I'm sorry for being late. Daddy's been immature this past few weeks but don't worry daddy's here now. I will take care of you and your mommy. I love you anak"
Mas Naluha pa ako sa narinig ko
"Don't cry now mommy"
"from now on, I will take good care of you and our baby" ni yakap ko naman siya ng mahigpit
"Thank you Bong"
"I miss you" kinilig naman ako sa sinabi niya
"I miss you too" masiglang sagot ko sabay halik na rin.
"So can you not eat lechon anymore? Let's stick with the pregnancy food?" masaya naman akong tumango
