🍂
Belkide hayatımın en mutlu gününü yaşıyordum. Evet, gerçek anlamda çok mutluydum. Kendimi dışarı atıp gezmeye karar vermiştim. Bilmem kaç sene üniversite okuduktan sonra bu saatlerde dışarıda boş boş gezmek gerçekten insana tuhaf hissettiriyordu.
Atanabilsem belkide bu kadar tuhaf hissetmeyecektim.
Evet, atanamadık. Kader nazını geçirirken bize de gezmek düşüyordu.
Eğer atansaydım bir Edebiyat öğretmeni olacaktım. Evet, edebiyat öğretmeni.
Belkide çoğu kişinin nefret ettiği bir ders ve ben de nefret ederdim. Niye oldun diye sormayın çünkü benim de başka bir alternatifim yoktu.
Nenem dedi desem inanırmısınız bilmem ama gerçekten nenem dedi.
Emin adımlarla kafeye ilerlerken iki tarafa baktım. Birinin görmesini çok umursamasam da babam umursardı.
"Leyla." dedi bir ses. Arkama baktığımda arkamda olduğunu gördüm.
"Sevgilim?" dedim sorarcasına. Bu kafede oturmuyormuydu?
"Buyur geç, Leyla. Seninle konuşmam gereken bir konu var." dedi benim önüme geçerek. Ben ona aval aval bakarken o içeri girmişti bile.
Tamam, öpme meselesini sevmem ama böyle bir karşılama da beklemiyordum.
Bende içeri geçtiğimde o çoktan oturmuştu.
"Hemen konuya giriyorum." dedi aceleci bir tavırla. Bende kafamı salladım. Ne yapabilirdim.
"Bu gün çok tuhafsın." dedim gözlerine bakarak ama o gözlerini kaçırıyordu.
"Ben ayrılmak istiyorum." dedi dan diye.
Ayrılmak istiyorum mu dedi?
"Kulaklarım son zamanlarda yalan yanlış duyabiliyor. Sen bir daha tekrar et." dedim kendimi kandırarak. Sonra yüzüme 'yapma' dercesine baktı.
"Kerem, tekrar et!" dedim gözümden bir damla yaş süzülürken.
Ayağa kalktı ve hızlıca masayı terk etti. Evet, başka açıklama yapmadan gitti. Böyle bırakıp gidemezdi!
"Dur!" diye bağırdım arkasından. O daha hızlı giderken ben ona yetiştim.
"Bir açıklama dahi yapmadan gidemezsin!" dedim bağırarak.
"Açıklamam mi istiyorsun." dedi sakince ve üzerime yürüdü. Bir adım gerilemiştim.
"Aglaksın, korkaksın, utangaç ve fazla sesin yüksek." dedi ve daha fazla üzerime yürüdü. "Sesinin aksine fazla korkaksın. Biraz mert ol." dedi ve omzuma çarparak gitti.
Ne yani duygusal olduğum için mi bunlar?
Bir erkek için duygusallıgımdan vaz geçecek değildim.
Hayatımın en mutlu günü mü demiştim, halt etmişim.
5 gün sonra...
"İnanabiliyormusun gerçekten beni terk etti." dedim sinirle. Zavallı arkadaşım sabahtan beri benim aşk acımı dinliyordu. Hatta günlerdir desem bile yalan olmaz.
Eve doğru giderken evin önünde siyah bir araba gördüm. Bir tane adam hızla bindi ve gitti. Bu benim gözüme fazla şüpheli gelmişti.
"Zehra ben kapatıyorum." dedim Zehra'ya.
"Tamam, bırak artık şunu. Hiçbir şeye değmez." dedi ve konuşmamıza son verdik.
Ben eve doğru giderken annem kenarda ağlıyordu. Babam da bu sırada evin kapısından çıktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalandan Oyunlar
RomanceBazen seçme şansımız olmaz ama içimizden bir şey 'olur' der ya. İşte ona ne çok inanın ne de hiç inanmayın. Tekerlekli sandalyedeki bir adama bana kocalık yapacaktı ve bende ona eş olacaktım. Belkide her şey yalanlar üzerine kurulmuş bir oyundu. (Al...
