Yalandan Oyunlar

10-Kara Leke

Selam sevgili okurlarım <3

Belkide bu yazıları okumuyorsunuz ama ben gine de yazayım.

Bölümler genelde 3500 kelimeye gelene kadar atmıyorum. E yaz ayındayız ve elimden geldiğince de yazıyorum. Bazen uzun bazen kısa ama kabul edin baya güzel bir hikaye.

Bu güzel hikayeme siz güzel ve değerli okurlarımdan oy ve yorum istiyorum. Emek veriyorum ve tek istediğim bu.

Teşekkür ederim <3

Satır aralarına yorum yapmayı da unutmayın!♡

20+⭐= YENİ BÖLÜM
5+💭= YENİ BÖLÜM
Benim size verdiğim cevaplar sayılmaz. Ayrıca yorumlarınız mükemmel. Lütfen herkes yorum yapsın. Bunda bir şey yok. Sizin isminizi değil yorumunuza bakıyorum.

🍂

"Baba mı oluyorum?"

Evet soru buydu. Belkide bir kadının çığlık atarak sevinç nidaları ile "Evet" diyebilecegi bir soruydu bu. Ama ben tarafından korkarak baktığım bir soruydu. Belkide bu benim hayatıma sürülen bir kara lekeydi. Çocuğum degildi bu leke. Keremdi. Kerem benim hayatımın kara lekesiydi.

"Sen bana dokunamazsın. Sen izin almadan bana dokunamazsın!" dediğimde Furkan ileri atıldı ama onu elimle durdurdum. "Bu çocuk senin değil. Bu benim ve Furkanın çocuğu." dediğimde Kerem kahkaha attı. "Kabul et. Bu bizim." dediğinde yakalarını bıraktım. Bir Furkana bir Kereme baktım.

"İster inanın ister inanmayın. Bu çocuk Furkandan. Kerem bir daha benim bir adım yakınıma dahi yaklaşma." dediğimde Keremin kaşları çatıldı. "Çocuğum karnındayken mi-" demeye kalmadan Furkan, "Sus artıp piç kurusu!" dedi ve Keremi kolundan tutarak kaldırdı. "Sen benim karımı nasıl taciz edersin sapkın puşt." dedi ve Kereme sert bir kafa attı. Bununlada yetinmedi ve bacak arasına dizini geçirdi. "Bir daha kimsenin karısına kızına bakma diyeydi bu." dedikten sonra yerde acıyla inleyen Kereme bir kere daha vurdu. Sonra bana baktı.

"Gidelim." dediğinde hemen kapıya yöneldim. Çıktığımda bütün aile kapının önünde bekliyordu.

"Yengem, hayırlı olsun. Bana yeğen yapmışınız!" diyerek bana sarıldı.

"Bana da yapmışlar." diyerek sevinçle Umutta geldi. O da sarıldı.

"Güzel gelinim?" diye babaanne hanımda gelmişti. Birbirimize gülümseyerek bakarken "Bana torun mu yaptını-" derken Furkan sözünü kesti.

"DNA testi istiyorum." dediğinde odadan yeni çıkmıştı. "Çocuğun benden olduğuna dair bir test."

Yüzümdeki gülüş solarken ortamda ölüm sessizliği hakimdi. Duyduğum şeyi idrak etmeye çalışırken bir taraftan da elim karnıma gitti.

"DNA testi?" dedim gözlerim dolarken. Furkansa hiç gocunmadan "Evet DNA testi." dedi. Kafamı kaldırdım ve gözlerine baktım. Gözümden bir damla
yaş firar ederken herkesten 'ne diyorsun sen?' nidaları dökülmeye başlamıştı.

Ama benim için zaman öyle bir durmuştu ki Zehranın geldiğini bile anlamamıştım.

"Ne DNA'sı ne testi?" dedi dişlerini sıkarak. "Leyla hamile mi?" dediğinde Umut "Evet." diyerek ona cevap verdi. Bu sırada Zehra benim önüme gelerek Furkanla olan göz temasımı kesti.

"Sen benim kardeşime güvenmiyor musun?" dediğinde önümdeki dik bedene baktım. Beni korumak istercesine iyice sakladı.

"Güvenmiyor musun? Sahiden güvenmiyor musun?" dedikten sonra Furkandan hırıltılı bir ses çıktı. "Burada benim karşıma geçip de güvenden bahsetme. Sen güvenilmeyecek birisin." dedikten sonra biraz durdu ve diğerlerine baktı. Sonra bana döndü.