Can We Make Peace Again? Taekook✓

5:

Hello anyeongaseyooo ~
Jackson Wang:))
Uzun bir aradan sonra nihayet buradayım kkgj sonunda yb yazıyorum ya neyse fazla uzatmayayım bölüme geçelimm:')

Bir şey anlatacağım bu konu beni cidden üzüyor not: yazara karşı her hangi bir nefret eylemi yoktur.
Okuduğum bir fic var ve güzelde fazla izleniyor ve oy alıyor gerčekten tebrik ediyorum ancak yazım hatası var ve hikaye kendini tam anlatamıyo nedense ancak yinede çok oy alıyor yani anlamıyorum ben özene bözene bir bölüm çıkartmaya çalışıyorum ancak aldığım oy max iki üç yani anlamıyorum bendemi random atayım ozamanmı ficimin deyeri bilinicek yani okuyan kişinin bir oy atması bu kadar zormu? O zaman okumayın yani aynı şey. Ficim benim için deyerli ve elimden geldiğince güzel bir bölüm ortaya çıkarmaya çalışıyorum peki sorun ne? Neyi yanlış yapıyorum lütfen söyleyin...neyse fazla konuşmak istemiyorum umarım beni anlıyorsunuzdur sizi seviyorum.

-

Sakince yemeğimi yerken bir yandanda ne yapacağım hakkında düşünüyordum. Kalbim çok kırıktı ve halende bunun etkisindeydim. Bir iki lokma yemiş ve ardından masadan kalkmak adına hamle yapacağım sırada derin sesini işitmiştim.

"Yemeyini ye jeon" geri yerime otururken aklıma telefonumun hala yanımda olmadığı dank etti bu yüzden etrafımı taramış ve nerede unuttum diye düşünmüştüm.

"Telefonun bende jeon şimdi yemeyini yemeye dön" dediyinde şaşırmış ve birazda sinirlenmiştim. Telefonumu almaya hakkı yoktu ancak benim er yada geç hoseokla görüşeceyimi bildiyi için bunu yapmıştı.

Sinirlerime hakim olmaya çalışarak "telefonumu geri istiyorum" dedim oysa sadece "alamazsın" diyerek çataldaki eti ağzına tıkıştırdı yetti ama artık...

Ayağa kalktım bu zaman derin sesini işitmem bir oldu "Nereye jeon?" Derin bir nefes alıp "odama çıkıyorum bir mahzurmu var?" Dedim oysa sadece "tamam çıkabilirsin" deyip yemeyini yemeye devam etti "çok sağol ya" diyip gözlerimi devirerek yanından geçtim ve odama çıkmak adına merdivenlere yöneldim.

-

Odanın içinde bir oyana bir bu yana dönüp duruyordum bian önce hoseoka ulaşmalıydım aslında o gele bilirdi evet benden haber alamıyordu kesin endişelenmiştir ve buraya gelecektir o zaman o beni buradan kurtara bilirdi evet hoseok yapardı.

Sevinmiştim çünki hoseokun beni ne kadar sevdiyini ve burada bırakmayacağını biliyordum hemde çok iyi...

Ancak yinede içimde garip bir hiss vardı ya hoseok buraya gelince Taehyung onu benimle görüştürmezse tanrım

Okulada gidememiştim bay lee çok kızacak bu bizim son senemiz ve elimizden geleni yapmalıyız ancak ben ders bile çalışamıyorum ne yapacağım..

Taehyungla daha fazla aynı evde yaşamak istemiyorum boşanacağım.. evet boşanacağım ve bir daha da onunla görüşmeyeceyim hem kendiside rahat eder böylece ancak taehyungu tanıyorsam asla bu evden dışarı adımımı atmağa izin vermeyecekti ancak ben onun izinini bekleyecek deyilim...

-

Sırt çantamın fermuarını çekip kapattıktan sonra ayağa kalktım bandanamı kafama geçirip saçlarımın üzerinden sarkmasına izin verdim. Şuan çok riskli bir şey yapıyordum... Evden kaçıyordum eyer yakalanırsam taehyung beni tavana asardı hadi ama kendime gelmeliyim bu evde kalıp çürüyemem öyle deyilmi önce hoseoka gidecektim bir kaç gün orda idare ettikten sonra kendime kalacak bir yer bulurdum yarı zamanlı çalışarak kiramı ödeye bilirdim zaten sınavlarımıza az kaldı üniversiteyi kazandıktan sonra seul'e taşınırdım yani böyle yapmıştım pilanımı taehyunga haber vermeden yapacaktım hem o benden kurtulacaktı hemde ben artık tutsak olmayacaktım.