ဟန်ဂူကစားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ
သူမဦးလေးနဲ့အဒေါ်ကညစာစားဖို့ခေါ်လာတယ်ထင်ပါတယ်
"ဘယ်လိုနေလဲ"
"အရမ်းေကာင်းတာဘဲဦးလေး"
"တကယ်ကောင်းတယ် အရမ်းမစပ်ဘူး"
လီဆာစားသောက်ဆိုင်မှန်အပြင်ဘက်ကနေလက်ပြလိုက်တယ်
"အဆင်ပြေရဲ့လားသမီး"
"ဟုတ်ပြေပါတယ်"
လီဆာသူ့လွယ်အိတ်ထဲကအရက်ပုလင်းကိုထောင်ပြလိုက်တယ်
"ဦးလေးဒါကိုစားကြည့် အရမ်းကောင်းတယ်"
"ဟုတ်တယ်နော် စားကောင်းတယ်"
"ခဏနော် သန့်စင်ခန်း ခဏသွားချင်လို့"
"ဟုတ်ပြီသမီး"
"ပြီးမှလာခဲ့မယ်"
လီဆာနဲ့အတူအခန်းတစ်ခုထဲဝင်လိုက်ပြီး
"လာ"
"ဝိုး ဒီ နေရာကအရမ်းလှတာဘဲ"
"ဒီကိုဘာလာလုပ်တာလဲ"
"ဒီမှာလေ"
"ဝါးး ယူလာခဲ့တာလား"
"အင်း"
"ဖွင့်လိုက်တော့လေ"
"နေပါဦး"
လီဆာပုလင်းထုတ်နေတုန်း သူမကအခန်းထောင့်ကဂီတာလေးကိုမျက်စိကျနေခဲ့တယ်
"ကိုယ့်အတွက်တစ်ခု မင်းအတွက်တစ်ခု"
ထိုအချိန်ဂီတာတီးပြီးသီချင်းဆိုနေသောအမျိုးသမီး
လီဆာတောင်မသိပါလား သူမဂီတာတီးတတ်ပြီးသီချင်းဆိုတတ်တဲ့အကြောင်းကို
အေးလေ သူမကသိုသိပ်တတ်တဲ့အမျိုးသမီးဘဲကို
You're the coffee that I need in the morning
You're my sunshine in the rain when it's pouring
Won't you give yourself to me
Give it all, oh
I just wanna see
I just wanna see how beautiful you are
You know that I see it
I know you're a star
Where you go I follow
No matter how far
If life is a movie
Oh you're the best part, oh oh oh
You're the best part, oh oh oh
Best part
လီဆာပျော်ဝင်သွားခဲ့တယ် ချိုသာတဲ့ဒီအသံလေးမှာမပျော်ဝင်နိုင်ဘူးဆိုတာမဖြစ်နိုင်တာလေ
"ဝိုးးး မင်းကသီချင်းဆိုတာကောင်းသား ဒီသီချင်းကိုစင်ပေါ်မှာဆိုလို့ကတော့ပရိသတ်အကုန်ရူးခါသွားမှာ"
"မဟုတ်ပါဘူး ဒီသီချင်းကကျမအကြိုက်ဆုံးသီချင်းလေ
ကျမအမေကသီချင်းဆိုတာကိုသဘောမကျဘူး"
"ကိုယ့်အတွက်တစ်ခါလောက်ထပ်ဆိုပေးပါ"
"ကျမထပ်ဆိုရင်ချစ်မိသွားလိမ့်မယ်
သီချင်းကိုပြောတာ"
"သိပါတယ်"
သူမကခပ်ရေးရေးလေးပြုံးရုံဘဲ
အခန်းအပြင်ကနေ
"လွှတ် ကျမကိုလွှတ်လို့ပြောနေတယ်လေ
ကျမကိုလွှတ်
ကျမကိုလွှတ်
ဒါကဘာလဲ"
လီဆာတို့ရှိတဲ့အခန်းထဲကိုဝင်လာတယ်း
ထွက်ပြေးလို့မရတဲ့အဆုံး ခုံအောက်ထဲဝင်နေလိုက်ကြတယ်
"မင်းကအာရုံဘဲ
မင်ကလူတိုင်းရှေ့မှာရုပ်ပေါက်အောင်လုပ်နေတာ
မင်းကိုမင်းမရှက်ဘူးလား
မင်းမှာဘာသိက္ခာမှမရှိဘူးလား"
"သူမရဲ့အတိတ်ဆိုးတွေကိုပြန်မြင်ယောင်မိပြီး
အသက်ကိုပြင်းပြင်းရှူနေတယ်"
"ကျမကဘာလုပ်လို့ဘဲ
ရှင်အခြားမိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ ပလူးပလေးနေတာကျမသိတယ်
ရှင်အဲဒါကိုရောဂရုစိုက်ရဲ့လား"
"သူကငါ့သူငယ်ချင်းကွ သောက်တလွဲဘဲ"
သူမရဲ့မိဘတွေရဲ့အဖြစ်ဆိုးနဲ့တူနေယောင်ပင်
မျက်ရည်တွေကျနေတယ်
လီဆာသူမနားနှစ်ဖက်လုံးကိုလက်နဲ့ပိတ်ပေးလိုက်တယ်
ထိုအခါမှ စကားသံတွေကိုမကြားရတော့မှာလေ
လီဆာ့လက်ကိုအားကိုးတကြီးကိုင်တွယ်လာတဲ့လက်နုနုလေးတွေ
"ဟုတ်ပြီ မင်းအဆင်ပြေရဲ့လား"
"ဟင့်အင်း"
ထိုအချိန်လီဆာဘေးကတစ်ခုကိုတိုက်မိလိုက်တယ်
"ဘယ်သူလဲ
ဟေး မင်းတို့ထွက်မပြေးကြနဲ့"
လီဆာသူမလက်ကိုဆွဲပြီးအပြင်ကိုပြေးထွက်သွားတယ်
"ဟေးသူတို့ကိုလိုက်ဖမ်းစမ်း"
လီဆာသူမကိုထောင့်တစ်နေရာမှာထားခဲ့ပြီး
"ဒီမှာနေ မနက်မှပြန်တွေ့မယ်"
"ဟေး မင်းတို့လိုက်ရှာနေတာငါမလား"
"သူဟိုဘက်မှာလိုက်ကြဟ"
"လာစမ်းပါ"
###############
part 8 finished
