Kanat çırp özgürlüğe ,
Bir kanat daha çırp kadere. Boyun eğme eğersen karınca misali olan şey olur sana Volkan Dağı.
Manisa 2001
"Tamam lütfen gel," dedi Nazan Şanlıkan, sesi ağlamaklıydı. Kocasına yalvarıyordu. Bebeği eve getirdiklerinden beri ilk kez kocası evden uzaktaydı, ve o uslu dedikleri bebek şimdi evin altını üstüne getirecek kadar ağlıyordu.
"Tamam annecim, tamam bebeğim, lütfen ağlama," diyerek bebeğini kucağında bir sağa, bir sola salladı. Ancak ne yaptıysa nafileydi, bebek susmuyordu.
"Bebek ne aç ne de gazı var, altı da temiz. Hanımefendi, belki bir doktora götürsek? Belki bir yeri ağrıyordur?" diye söze girdi bebek bakıcısı.
"Ne yapacağımı bilmiyorum," dedi Nazan, endişeli bir şekilde. "Ertal şimdi gelecek, hastaneye gideceğiz." Kucağındaki bebeği sakinleştirmek için başını okşuyordu.
O sırada kapı zili çaldı. Çalışanlardan biri kapıyı açtı ve Ertal hızla içeri girdi. Nazan ona doğru koşarak, "Ertal, kesinlikle bir şeyi var, hemen hastaneye gitmemiz lazım," dedi.
Ertal karısına yaklaştı, kucağındaki ağlayan bebeğe dokundu, küçük ellerini tuttu ve saçlarını öptü. Bebeğin ağlaması anında kesilmeye başladı. Nazan ve çalışanlar şaşkınlık içinde onları izliyordu. Ertal gülümsedi, bebeği karısının kucağından alarak omzuna yasladı.
Saatlerce ağlayan bebek, Ertal Şanlıkan'ın kucağında bir anda susmuştu.
Nazan gözyaşlarını tutamıyordu. Kocasının ve kızının bu hali onu derinden etkiledi. Ertal, yavaşça sırtını okşadığı küçük kızına yan gözle bakıyordu. Bebek ağlamayı kesmiş, başını babasının omzuna yaslamıştı, küçük gözleri etrafı merakla izliyordu. Ertal gülümsedi, küçük kızının onsuz yapamayacağını anlamıştı.
"Efendim, kimliği aldık," dedi korumalardan biri. Ertal ona döndü. "Yusuf Bey'in kimliğini de aldın mı?"
"Evet efendim, yanımda," diye cevap verdi koruma.
Ertal, kucağındaki bebekle koltuğa doğru yürüyüp oturdu. "Senin oğlan da bizim kız gibi mi?" diye sordu korumaya. Adam gülümseyerek başını iki yana salladı. "Hayır efendim, Allah'a şükür bizim oğlan sizin kız gibi cadı değil. Var ya da yok, hiç aldırış etmeden uyuyor."
Ertal gülümsedi ve küçük kızın gözlerine baktı. Kız gülümsemeye başladı. "Biz seninle nasıl yapacağız acaba, küçük hanım?" dedi Ertal gülerek. Kız da ona sesler çıkararak karşılık verdi.
"Saatlerce ağladı, kriz geçiriyor sandım," diye şaşkınlıkla kocasına baktı Nazan. Elindeki zarfla yanlarına oturup heyecanla açmaya başladı. İçindeki kimliği çıkarıp baktı:
Adı: Duru
Soyadı:Şanlıkan
Anne adı:Nazan
Baba adı:Ertal
Doğum yeri: Manisa
Doğum tarihi:15.07.2001
Genç kadın gülümsedi, mutluluktan gözleri doldu. Kocasına bakarak, "Hayallerimiz gerçekleşti," dedi ağlayarak. Ertal, Nazan'ın başını öptü. "Evet, hayal ettiğim şey buydu, çok ama çok güzel bir şey. Nazan, bu anı yaşamayı çok istedim. Bu duyguyu tatmayı çok istedim. Yıllarca denedik ama olmadı. Allah’ın bir bildiği vardır dedik. En son umudumuz tükendiğinde, Akif ve Dilara'nın bebeğini görmeye gittiğimizde Duru karşımıza çıktı."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YARIM KALMIŞ İNTİKAM {ARA VERİLDİ}
Teen Fiction-Rıha toprakları bir kez daha bir annenin acısıyla kavruldu. Bebeği ellerinden alınıp başka bir bebek verildi o annenin ellerine.Kız çocuğu doğurduğu için aylardır rahminde büyüyen onun bir parçası olan kızını aldılar. Bir anne nasıl dayanabilir di...
