Melez Peri

10. bölüm

- asla bu yılışıktan özür dilemem!

Şimdiden zor bir gün olacağını hepimiz farketmiştik..
__________________________________________

Ben sinirden gözlerimi kısarken Talya kolumu tutup sakin olmamı istediğini belirtti.

Bu kızın saçını başını yolasım vardı ama dua etsin o kadar atik hareketler yapamıyordum. Şimdilik!

- Nicole yerine otur işleri daha fazla zorlaştırma.

Bayan Rebecca'nın uyarısı ile Nicole yerine oturduğunda öfkeli bakışlarını üzerimden ayırmadı.

- Nicole tekrar söylüyorum eğer Talya ve Alisadan özür dileyip pişmanlığını dile getirirsen alacağın cezayı hafifletme şansın olur.

Nicole bakışlarını oturduğu koltuğun karışında bulunan pencereye dikip öylece oraya baktı. Bu hali özür dilemeyeceğini fazlasıyla belli ediyordu. Hoş ondan özür de beklemiyorduk ama neyse.

Bayan Rebecca ise artık sinirlendiğini belli edercesine derin nefes alıp veriyordu.

- Nicole!

Bayan Rebecca'nın yüksek ses ile onu uyarması sadece Nicole'nin bakışlarını üzerimize çekmesine yaramıştı.

- Ben. Onlardan. Özür. Dilemem!

Vurgulaya vurgulaya söylediği cümle ile bıkkınca nefes verdim. Hem bize saldırmış hemde üste çıkmaya çalışıyordu. Sabrımın son demlerinde olduğumu söylememe gerek yoktu artık.

Sakince ayağa kalktım. Talya da gergince benimle birlikte ayağa kalktı.

" Bayan Rebecca daha fazla zorlamayalım. Zaten ne özür diliyor ne de yaptığından pişmanlık duyuyor. "

Bayan Rebecca anlayışla başını salladı.

- pekala o zaman ne ceza vereceğimi siz seçebilirsiniz Alisa.

Başımı çevirip Talya'ya baktım. Onay verircesine başını salladı. Biz zaten ceza konusunu aramızda konuşup bir karar vermiştik ve şimdi onu söyleyecektim.

" Biz ceza konusuna karışmak istemiyoruz bayan Rebecca. Siz en doğru olanına karar verirsiniz. "

Tekrar Talya'ya baktığımda gülümseyerek gözlerini kırptı. Biz doğru olanı yaptık. Eger ona ağır bir ceza verseydik intikam gibi gözükecekti ve bu durumda Nicole'den farkımız kalmazdı.

- pekala çocuklar istediğiniz gibi olsun. Artık çıkabilirsiniz.

Bayan Rebecca'nın yönlendirmesi ile odadan çıkacağım sırada son kez Nicole'ye baktım. Öfkeli bakışı hala devamlılığını koruyordu. Artık cezası bayan Rebecca'nın insafına kalmıştı.

Odadan çıktığımızda okulun ön bahçesinde bulunan frezya çiçekleri ile donatılmış oturma köşesine ilerledik. Burayı çok sevdiğim için genelde buraya gelirdik.

İkimizde aynı anda oturduğumuzda arka yaslanıp kısa bir süre gökyüzünü izledim. Hava da tek bir bulut yoktu olabildiğine maviydi. Bir kaç kuş tepemizden uçarken gülümsedim. Kanatlarını kullanarak uçmak kim bilir ne kadar keyifliydi.

- evet gerçekten çok zevk verir. Umarım sende bir an önce kanatlarına kavuşursun.

Başımı yan çevirip gülümseyerek baktım Talya'ya. Bu sefer zihnimi okumasına kızmamıştım.

" Umarım Talya. Umarım.. "

Bir süre sessizce öylece oturduktan sonra Lola ve Valeria'nın bize yaklaşması ile yaslandığım yerden doğruldum.