Karagül

♡2. BÖLÜM♡

  Tam karşımdaydı. Hayatımızı mahveden kadın tam karşımdaydı. Hayatımızı diyordum. Çünkü sadece benim değil ikizimin, tek varlığımın da hayatını mahvetmişti. Doğmuştuk ve ilk kazığımızı yemiştik...

"Güzel kızım" dedi o kadın. Annem olamazdı. Doğduğumuzda neden bırakmıştı o yetimaneye.

"Kızım deme!" dedim. Gür bir sesle.

"Komiser olmuşsun Ezgi'm" dedi. Yanılıyordu adım Ezgi değildi. O isim bana koymak istediği ucuz bir addı sadece.

"Ben Ekin Ak, ben Ekin Ak babanemin bana koyduğu isimle yaşarım ben" dedim. "Senin koyduğun ucuz isimle değil" babanem, onun bizi yetimaneye bıraktığından yedi yıl sonra bulmuştu bizi. İsimlerimizi vermişti. Bize bakmıştı beş yıl önce onu kaybettik.

"Onun gerçek babanen mi olduğunu düşünüyorsun?" dedi ve sinir bozucu bir kahkaha attı. "Baban gibi safsın"

"Sonuçta bize sahip çıkmadı mı o kadın?" dedim. "Üvey olsa ne yazar"

"Ezgi sen benim kızımsın" dedi. Yüzünü şeytani bir gülümseme bürüdü. "Artık tek çocuğumsun"  olduğu yerden çekildi. "Bak ikizine, boyun eymedi öldü boyun ey"

"Arassss, kardeşim" dedim. Tatlı bir ses duyuyordum. Ilgın'ın sesiydi. Ama neredeydi.

"Aç gözünü Ekin, aç" ne oluyordu neredeydi. Gözümü açtım Ekin karşımdaydı. Baya terlemiştim.

"İyi misin?" dedi.

"İy iy iyiyim, Aras Aras nerde?" dedim.

"Alilerdeydi ama Almira yok Almira nerede acaba?" dedi. Koşa koşa yataktan çıktım. Aras'ın odasının kapısına gittim. Tahmin ediyordum kesin Almina'yı alıp kendi yatağına götürmüştü. Ne yapacaktım ben bu çocukla.

"Aras, Aras girebilir miyim?" dedim.

"Gir güzelim" dedi. Kapıyı açtım. Almira uyuyordu yatakta. Aras kalkmış bilgisayar oynuyordu. Arasın yanına gittim. Boynuna atladım.

"Aras bırakma beni" dedim. O da kollarını belime sardı.

"Ne oldu lan?" dedi Ilgın'a.

"Kâbus gördü" diye yanıtladı.

"Aras çok korktum" dedim gözümden yaşlar akıyordu.

"Sen koskoca Komiser Ekin Ak ağlıyor musun bakayım?" dedi ondan ayrıldım göz yaşlarımı sildim.

"Ne ağlaması be gözüme toz kaçtı" dedim gülerek.

"Zaten hiç benim için ağladığını kabul etme, rüyanda kocaya mi kaçıyordum?" dedi. Aras ve esprileri.

"Off be Aras" dedim yatağa baktım Almina uyuyordu. "Almira'yı rahatsız edicez hadi çıkalım odadan"

"Tamam" dediler ve çıktık. Salona geçtik. Oturuyordum ve aklıma işe gitmem gerektiği geldi. Aceleyle;

"Saat kaç?" dedim.

"07.30" diye yanıtladı Ilgın. Yarım saatim vardı. Odama koştum hızlıca. Üzerime kahve pantolon beyaz da büstiyer giydim. Silahımı belime yerleştirdim. Çantama eşyalarımı yerleştirdim saçımada elimle şekil verdim. Salona geçtim.

"Öptüm ikinizi de Almina'ya selam söyleyin. Aras ve Ilgın, Alrina'yı da alıp beni almaya gelin dört gibi" dedim ve çıktım. Arabamı otoparkta bulup bindim. Dakikalar sonra karakola varmıştım.

Hemen girdim ve  Poyraz ile karşılaşmam bir oldu.

"Ekin" dedi. Ve yanıma geldi.

"Hadi gel odana gidelim beraber" dedi. Komiser olmuştum artık odamda olacaktı. Bir odaya girdik bej tonları hakimdi. Baş köşeye kuruldum. Poyraz kıkırdadı.