Gece Sabahın | icardi & kerem

14- Rising Flames

"Ya buzdolabına koysana onu." Sinirle söylendi Kerem.

"Güzelim, kapağın altındaki jelatini açmadığınız müddetçe oda sıcaklığında kalmasında bir sorun yok." Sakince anlattı derdini sarışın da.

Kerem, Mauro'nun evine geldiğinde sarışın marketten aldığı eşyaları yerleştirmekle meşguldü. Kerem de ona yetişip yardım etmeye başlamıştı. Şu an ise ketçap buzdolabına mı konur, dışarıda mı kalır tartışması yapıyorlardı.

"Sen yine de koy dolaba. Havalar ısınmaya yakın. Bozulmasın. Ketçap sonuçta." İnatlaşmaya devam ediyordu kumral, Mauro ile.

"Tamam hayatım. Sen nasıl istersen."

Yenilmişlik hissi ağır basmıştı sarışında. Kerem ne derse kabul edecek bir yapısı vardı. Öyle ki ketçaba bakıp 'Bu ketçap değil, mayonez.' dese onu bile kabul ederdi sorgusuz.

"Sen her böyle 'haklısın, sen nasıl istersen, sen bilirsin' ayakları çektiğinde illa biz kavga ediyoruz." Kerem sarışınla göz teması kurmadan konuşmuştu.

"Bana güvensen bu raddeye gelmeyeceğiz bebeğim. "

"Sanki keyfimden güvenmiyorum sana. Güvenmem için hiçbir şey yapmıyorsun." Kaşları çatık konuşmuştu.

Mauro onun gerildiğini anladı ve kısa kesti bu konuyu.
"Seninle bu konuyu tekrar tartışmayacağım Kerem. Ben seninle mutlu olmak istiyorum. Kavga etmek değil."

"Haklısın." Bir nefes verdi dışarı. "Hadi bitirelim artık bunları. Konuşmamız gereken bir konu var ve umarım bu sefer kavga etmeyiz."

Mauro birkaç saniye kumrala baktı. Konu belli ki ciddiydi. "Tamam."

Sonunda eşyaları yerleştirme işleri bittiğinde Mauro iki soda aldı ve Kerem'e seslendi.

"Hadi içeri geçelim. Konuşacakların vardı."

"Sıcak çikolata istiyorum ben."

"Peki."

Kumral odaya girip oturduğunda Mauro da yanına oturup çikolatasını uzatmıştı ona. Alıp ilerisindeki masanın üzerine bıraktı ve sarışına döndü. Ondan önce sarışın konuşmuştu.

"İçsene."

"İçicem. Ama birazdan."

"Sen bilirsin."

Biraz bekleyip söze girdi.
"İlişkimizde yalan olmayacak demiştik."

"Evet." Kafasını sallayarak onayladı onu.

"Peki bana Wanda hakkındaki doğruları ne zaman söylemeyi düşünüyordun?"

Sarışın böyle bir soru beklemiyordu. Birden bire Wanda ne alakaydı? Nereden öğrenmişti? Daha doğrusu neyi ne kadar öğrenmişti?

"Hangi gerçekleri?"

"Mmh bir düşünelim. Meselaaa..." kumral lafı uzatıp düşünür gibi yaptı. Daha sonra ise hafif yükselttiği sesi ile konuştu. "Mesela, Wanda ile flört tarzı değil ciddi bir ilişkiniz olması gerçeğini."

"Kerem bak-"

"Bitmedi Mauro! Mesela, ilişkinizi anlaşamadığınız için değil başka bir sebepten bitirmeniz; mesela, onu aldatman. Bu tür gerçeklerden bahsedebiliriz."

"Bunları nereden öğrendin? Wanda mı söyledi?"

"Evet. Buluşmak istedi. Ben de kabul ettim, iyi ki de etmişim. Sevgilimin gerçek yüzünü görmüş oldum."

"Hayır Kerem. Gerçek yüzüm bu değil. Hem gerçek yüzüm diye bir şey de yok zaten. O zamanlar sadece hatalarla dolu zamanlardı."

"Neden yaptın bunu? O kadına bunları yaşatmaya hakkın yoktu."