Kader Oyunu

6. Bölüm "Gerçekler"

Hikayemizin yeni bölümü sizlerle. Umarım beğenirsiniz.
İyi okumalar :)

6. Bölüm

(Sabah olmuştu herkes uyanmış kahvaltıya inmişti. Barış da aşağıya indi.) Barış - Günaydın herkese.
Meryem - Günaydın oğlum.
Barış - Baba ben birazdan evden çıkacağım da çıkmadan bir seninle konuşmam lazım.
Ahmet - Tabiki hadi oğlum gel çalışma odasına geçelim.
Barış - Tamam baba geçelim. Yağmur sende hazır ol hemen çıkarız.
Yağmur - Tamam hazırım ben zaten.
(Ahmet ve Barış çalışma odasına geçtiler.)

Çalışma Odası

Ahmet - Eee oğlum ne oldu?
Barış - Baba kadını istersek hemen çıkartabiliriz. Bir ücret var onu ödemeniz gerek sadece.
Ahmet - Tamam hemen ödeyelim o zaman.
Barış - Yalnız biraz fazla bir para.
Ahmet - Oğlum birşey olmaz ne dediysem onu yap öde sen.
(Barış cebinden kağıdı çıkarttı.)
Barış - Hee bu da eşinin adıymış onu da öğrendim adamı aratıp buluruz diye.
Mustafa Demir.
(Barış ismi görünce biraz duraksadı.
Bu Yağmurun babasının ismiydi.
Ve soy isimleri de aynıydı. Derya'nın kızının adının Yağmur olduğu aklına geldi. Bir an şok yaşamıştı.)
Barış - Mustafa Demir mi? Nasıl yani Bu kadın bu kadın Yağmurun Annesi mi?
Ahmet - Evet Yağmurun annesi.
(Barış şaşkınlık içinde babasına bakıyordu.)
Barış - Baba sen böyle birşeyi Yağmurdan nasıl saklasın. Sen bunu nerden öğrendin. Benim aklım almıyor baba bu çok çok saçma.
Ahmet - Oğlum bak herşeyi anlatacağım sana bir dinle beni.
Barış - Baba Yağmuru annesini niye öldü olarak biliyor niye sakladınız ondan bunu. Siz neler karıştırdınız benim aklım almıyor.
(Odanın kapısı çaldı.)
Yağmur - Kusura bakmayın b9lüylrum da Barış şirketten aradılar şimdi toplantı saatini öne almışlar yani çıkmamız lazım.
(Barış Ne diyeceğini bilmiyordu. Sadece boş boş Yağmurun yüzüne bakıyordu hâlâ şaşkınlığı atlatmamıştı.)
Yağmur - Barış duyuyor musun beni?
Ahmet - Kızım sen geç barış da hemen geliyor.
Yağmur - Tamam o zaman ben dışarıda bekliyorum.
(Yağmur odadan çıkıp kapıyı kapattı.)
Ahmet - Bak Yağmura asla şimdi birşey söyleme oğlum şimdi git akşam gelince ben sana herşeyi anlatacağım.
Barış - Baba böyle birşeyi niye söylemiyoruz hemen öğrenmesi lazım.
Ahmet - Bir defa lafımı dinle oğlum ben zamanı gelince söyleyeceğim söz veriyorum sana söyleyeceğim ama şimdi hadi kız merak etmeden git akşam konuşuruz.
(Barış odadan çıktı. Gidip arabaya bindi.)
Yağmur - Barış iyi misin hiç iyi durmuyorsun.
(Barış cevap vermedi.)
Yağmur - Barış sana diyorum. Birşey mi oldu korkutma beni.
Barış - İyiyim birşey yok sadece toplantılara kafam takıldı.
Yağmur - Neye kafan takıldı ki? Herşey yolunda.
Barış - Yağmur gerçekten şuan iyi değilim kafam çok dolu.
Yağmur - Tamam Barış sustum.
(Barış arabayı kenara çekti. Elleri ile yağmurn ellerini tuttu.)
Barış - Bak gerçekten seni kırmak üzmek istemiyorum özür dilerim ama gerçekten sorun seninle ilgili değil.
Yağmur - Yaa ne ile ilgili sorun söyle bende bileyim.
(Barış biran söyleyecekmiş gibi oldu.)
Barış - Sorun sorun benim sadece kafam çok karışık.
Yağmur - Barış geç kalacağız toplantıya gidelim istersen.
(Barış arabayı sürdü şirkete geldiler.)

Karabey Holding

(Yukarıya çıktılar toplantıya girdiler toplantı bitti. Toplantıdan çıktılar.)
Akif - Yaa bugün d hava çok güzel acaba dışarıda birşeyler mi yapsak şöyle dördümüz.
Kübra - Evet ya çok güzel olur. Bence de kaçırmayalım bu fırsatı.
Akif - Eee siz ne dersiniz? Yağmur.
Yağmur - Evet çok güzel olur hem ben İstanbul'a geldiğinde beri hiç dışarıya çıkmadım hep evdeyim sadece şirketi gördüm farklı olarak.
Akif - İyi o zaman takılırız anlaştık.
Barış - Yok kardeşim biz gelmeyelim benim yarın önemli bir davam var bu yüzden olan çalışmam lazım.
Akif - Abi gece çalışırsın. Ayrıca hangi dava ki bubkadar önemli.
Barış - Akif başka zamana diyorum uzatma.
Kübra - Aslında Yağmur da çok istiyordu gelseydiniz iyi olurdu.
(Yağmurun yüzü düşmüştü. Barışın niye böyle tepki verdiğine anlam verememişti.)
Akif - Yüzün düşmesin Yağmur lütfen. Tamam Barış gelemsin sen bizimle gel böyle takılırız bizde Barış bey işine bakar.
Yağmur - Sağolun yük olmayayım ben size başka zaman yaparız.
(Emir Yağmurun arkasından geldi.)
Emir - Az önce biraz konuşmamıza şahit oldum da istersen Yağmuru ben sana eşlik edebilirim.
Yağmur - Yok hayır Teşekkür ederim.
(Emir elini Yağmurun omuzuna koydu.)
Emir - Niye canım eğelenirdik ne güzel.
(Yağmur emirden birkaç adım uzaklaştı.)
Yağmur - Gerek yok. Ben gitmeyeceğim.
Emir - Aslında iyi olurdu Yağmuru kaynaşmış olurduk.
Barış - Emir duymuyor musun istemiyor kız.
Emir - Eee belki fikrini değiştirir Yağmur eğleniriz ya ne güzel.
(Emir elini bir daha Yağmurun omuzuna attı. Barış sinirlendi. )
Barış - Kız istemiyorum diyor nesini anlamıyorsun.
(Emirin elini tutup Yağmurun omuzundan çekti. Barış Emirin gözüne yumruk attı. Herkes şok olmuştu Akif araya girdi.)
Akif - Abi napıyorsun dur dur.
Emir - Bunun hesabını vereceksin hemde en ağır şekilde.
Barış - Hâlâ konuşuyor lan sen git önce kızı sarkıntılık etmenin cezasını öde ağzımı açtırtma beni yürü git gözüm görmesin.
Yağmur - Barış sen napıyorsun delirdin mi? Nasıl ona vurursun.
Barış - Gözümün önünde sana sarkıntılık ediyordu ne yapsaydım.
Yağmur - Barış yaptığım hareketi hâlâ birde savunuyor musun inanamıyorum sana.
Akif - Tamam biraz sakin olun ikiniz de. Barış gel abi bir elini yüzünü yıkayalım rahatlarsın.
(Akif Barışı akıp lavobaya götürdü.)
Kübra - Gel hadi Yağmur sende biraz otur sakinleş.
Yağmur - Yaa sabahtan beri böyle gözü dönmüş.
Kübra - Yağmur sakin ol belki birşey oldu başka birşeye kızmıştır.
Yağmur - Kübra neye kızmış olursa olsun bir insana vuramaz buna hakkı yok.
Kübra - Yani bilmiyorum ilkkez onu bu şekildedir gördüm yoksa çok sakin bir adamdır.
Yağmur - İşte ne olduysa artık bir an da delirdi böyle oldu.