Kader Oyunu

7. Bölüm "Çıkma Teklifi"

Yeni bölüm fazlasıyla geç kaldı farkındayım.
Malesef bu sefer böyle oldu üzgünüm.
Umarım beğenirsiniz.
İyi okumalar ;)

7. Bölüm

(Herkes birlikte karakola gelmişlerdi. Barış içeride ifade veriyordu.)

Yağmur - Neden bu kadar uzun sürdü bu ifade?
Ahmet - Kızım korkma polislerde görevlerini yapıyorlar.
Akif - Ben dedim bu Emre durmaz diye koşa koşa gitmiş şikayet etmiş.
Ahmet - Oğlum kim ki bu Emre?
Ne geçti Barış ile aralarında?
Yağmur - Off hepsi benim suçum.
Akif - Yağmur saçmalama senin suçun yok. Ayrıca bunların konuşulması gereken yer burası değil Barış bir çıksın herşeyi anlatır zaten.
(Barış odadan çıktı.)
Yağmur - İyi misin Barış.
Barış - İyiyim merak etme.
Akif şu Emre'yi bul şikayetini geri alsın bir an önce.
Akif - Abi arıyoruz da bulamıyoruz ki. Sen merak etme en fazla bir gece tutarlar seni burda.
(Emre karakoldan içeriye girer.)
Emre - Ooo Karabeyler beni arıyormuşsunuz.
Akif - Emre yürü git şikayetini geri çek bu iş uzamasın bak sen zararlı çıkarsın.
Emre - Banane çekmem siz beni tehdit mi ediyorsunuz?
Bana vurduğun un cezasını çekecek.
Yağmur - Bak emre lütfen geri çek.
Barış - Yağmur sakın bununla konuşmanı bile istemiyorum.
Akif - Emre ne istiyorsun geri çekmek için?
Emre - Birşey istemiyorum sürünsün Barış bey.
Barış - Emre ben bir burdan çıkayım o zaman görüşeceğiz.
(Polisler Barışı alıp nezarete götürdüler. Barış sabaha kadar nezarette kaldı. Sabah olunca barışı çıkarttılar.)
Yağmur - Allahım çok şükür.
(Yağmur Barışın boynuna sarıldı.)
Yağmur - İyi misin?
Barış - İyiyim korkma sakin ol. Niye bekledin sen burda keşke sende giyseydin.
Yağmur - Seni burada bırakıp gidemezdim. Sen benim yüzümden içeriye girmişken.
Barış - Yağmur saçmalama asla senin bir suçun yok.
Akif - Abi hadi artık eve gidelim sende yorulmuşsundur.
Barış - Evet hadi gidelim.

Karabey Konağı
(Barışı herkes kapıda bekliyordu.)
Meryem - Oğlum çok şükür geldin gözlerimiz yollarda kaldı.
(Herkes Barışa sarıldı.)
Ahmet - Hadi çocuklar yorulmuştur içeriye geçelim.
(İçeriye geçip otururlar.)
Ahmet - Oğlum artık anlat bize ne oldu niye tutukladılar seni?
Meryem - Oğlum meraktan öldük ya sana birşey olsaydı ya çıkmasaydın.
Barış - Yav bir sakin olun önemli birşey yok. Şirket ile ilgili bir mevzu hallettik geldik işte.
Zeliha - Kardeşim emin misin bak öyle değildi sanki?
Barış - Abla lütfen bakın birşey yok diyorum size hadi ben odama çıkıp dinleneyim.
(Barış odasına çıkar.)
Yağmur - Bende izninizle odama çıkayım.
Zeliha - Tabi kızım çık.

Barış Oda
(Yağmur mutfağa gidip Barışa bitki çayı hazırladı çayı da alıp Barışın odasına gitti. Kapıyı çalıp içeriye girdi)
Barış - Yağmur sen miydin gelsene.
Yağmur - Sana bitki çayı hazırladım rahatlarsın.
Barış - Zahmet olmuş teşekkür ederim. Otursana yanıma ayakta kaldın.
(Yağmur Barışın yanına yatağa oturdu. Barışa bakmaya başladı.)
Barış - Birşey mi söyleyeceksin niye öyle bakıyorsun.
Yağmur - Ben dün gece çok korktum seni polisler alıp götürdüler gözümüzün önünde.
Barış - Yağmur bak geçti geldi ben burdayım yanındayım.
(Barış elini Yağmurun belini koydu kendine çekti.)
Barış - Gel buraya sana bir sarılayım.
(Barış Yağmura iyice sarıldı.)
Yağmur - Barış şimdi biri gelecek ben en iyisi gideyim.
Barış - Tamam git bakalım.

Salon

Zeliha - Anne ya sence de Yağmur Barış için fazlasıyla korkmadı mı?
Meryem - O nerden çıktı kızım?
Zeliha - Anne bir yerden çıkmadı ap açık ortada yani. Görmedin mi polisler geldiğinde de nasıl korkmuştu.
Zaten tüm gece de karakolda bekledi.
Meryem - Ne yani gerçekten aralarında birşey mi var diyorsun?
Zeliha - Valla bana öyle geldi.
Ben en iyisi Barışın ağzını yoklayayım.
Meryem - Ayy hadi bakalım inşaallah aralarında birşey vardır.
Zeliha - Dimi yaa Barış bir daha böyle kızı nerden bulacak zaten.