Kader Oyunu

2. Bölüm "Yolculuk"

Yeni bölüm geldi umarım beğenirsiniz. Ben çok eğlenerek yazdım İyi okumalar.

2. Bölüm

(Yağmur Barışın ona verdiği resimlere bakmaya başladı resimlerde annesi ve babası vardı. Yağmur bunları görünce duygulandı. Ve bir fotoğrafın arkasında şu yazı yazıyordu.)

"Gide gide bir söğüde dayandım dayandım
O söğüdün allarına boyandım gelin boyandım
Ben o yare dağlar kadar güvendim güvendim
Güvendiğim dağlar elime geldi elime geldi

Ölem ben ölem ben
Kurban olam ağzındaki
Dile ben gelin dile ben"

(Bu türkü Yağmurun babasının her zaman söylediği ve Yağmurun en sevdiği türküydü bunu nasıl bilmiş olabilirlerdi ki? Yağmurun aklı karışmıştı ama Barışa inanmıştı. Ayağı kalktı kapıyı açtı.)

Barış - Çok şükür ne oldu inandın mı?
Yağmur - Tamam geleceğim seninle.
Barış - Tamam o zaman sen hazırlan benim araba tamircideydi onu alıp geleyim.
Yağmur - Tamam anlaştık.

(Barış arabayı almak için yola koyuldu. Telefonundan babasını aradı.)

Barış - Alo baba kız ikna oldu gelecek.
Ahmet - İyi güzel aferin oğlum sana hadi kızı al gel.
Barış - Şu fotoğrafları görmese gelmeyi düşünmüyordu. Ne vardı ki o fotoğraflarda.
Ahmet - Onun anlayacağı birşey vardı işte oğlum. Hadi sen bir an önce gel buraya.
Barış - Tamam görüşürüz.

(Barış arabayı aldı. Yağmurun evinin önüne geldi. Yağmur arabaya bindi ve yola koyuldular.)

Barış - Eee fikrini değiştiren şey ne oldu. Çok kararlıydın gelmeyecektim. Hatta ben boşuna bekliyorum diye düşündüm.
Yağmur - Fikrimi değiştirdim canım öyle istedi.
Barış - Tamam canım niye kızıyorsun bir soru sordum sadece.
Yağmur - Sorma.
Barış - Sen hep böyle sinirli misin?
Yoksa şimdi bana karşı mı böylesin.
Yağmur - Peki sen hep böyle geveze misin? Yoksa bana karşı mı böylesin.
Barış - Ne gevezelik yaptım sadece konuşmak istedim 15 saat yol gideceğiz iki kelime konuşmayalım mı?
Yağmur - Yaa hani benim babam yeni öldü ya. Ben bir acım var. İzin verirsen acımı yaşamak istiyorum.
Barış - Tamam öyle olsun sustum.

(Yola devam ettiler. Hava iyice kararmıştı. Hava çok soğuktu. Bir anda arabaya birşey oldu. Barış birşey olduğunu anlayıp arabayı kenara çekti.)

Yağmur - Ne oldu niye durduk?

(Barış arabadan indi. Aracın önüne açtı ve bakmaya başladı. Yağmur da arkasından arabadan indi.)

Yağmur - Ne oldu araba mı bozuldu? Niye cevap vermiyorsun konuşsana.
Barış - Sen susmamı istemiştin ya bende sustum işte.
Yağmur - Yani gerçekten inanamıyorum araba yolun ortasında bozulmuş sen orda bana laf söylemek peşindesin.
Barış - Motora birşey oldu galiba bilmiyorum.
Yağmur - Ee ne yapacağız şimdi.
Barış - Bu saat de tamirci bulamayız arabada oturup bekleyelim başka çaremiz yok.
Yağmur - Yaa şimdi biz sabaha kadar arabada mı bekliyeceğiz?
Barış - Daha güzel bir fikrin varsa söyle.

(İleriden takur tukur sesler geldi. Yağmur biran korktu.)

Barış - Korkma ben yanındayım.
Yağmur - İşte onun için korkuyorum yaa. Hiç tanımadığım bir adamla hiç bilmediğim bir yerde kaldım.
Barış - Merak etme sana birşey yapmam benden korkmana gerek yok.
Yağmur - İşte öyle olmuyor insan birkaç saat önce tanıdığı bir insana ne kadar güvenebilir ki?
Barış - Valla bana güvenip güvenmemek sana kalmış ama ben dondum sabah olmasını arabada beklemeyi tercih ederim.
(Barış arabaya tam binecekken yanlarına bir traktör geldi.)
+Ne oldu gençler ne bekliyorsunuz.
Barış - Valla abi arabamız bozul yolda kaldık. Sabah arabayı gelip alırlar bu saatte kimse gelmez.
+ Tamam çocuklar bu soğukta burada beklemeyin benim evim çok yakında hemen ileride gelin orada uyuyun dinlenin yarın yolunuza devam edersiniz.
Barış - Valla çok iyi olur abi
Yağmur - Barış istersen burda bekleyelim kimseye rahatsızlık vermeyelim.
+Ne rahatsızlığı kızım birşey olmaz gelin hadi binin arkaya.
(Yağmur Barışa yaklaştı.)
Yağmur - Gerçekten hiç tanımadığımız bir adamın evine mi gideceğiz.
Barış - Beni de birkaç saat öncesine kadar tanımıyordun. Birşey olmaz hadi gel burda üşüyeceğimize orda bekleyelim.
(Barış traktörün arkasına römorka çıktı. Elini uzattı Yağmur Barışın elini tutup o da römorka çıktı. Beraber yaşlı adamın evine gittiler.)