හන්තාන සුසුම්🌑💙[Taekook]

දහතුන්වන දිගහැරුම

________________________________________

Don't Copy My Own Work❌

Read And Enjoy

________________________________________

මම උදේම නැගිටලා ක්ලාස් එකට ගියේ අද කලින්ම එන්න කියපු නිසා.මන් එනකොටත් හේෂාන් වගේම තිමිරයත් ඇවිල්ලා නිසා මන් ක්ලාස් එක ඇතුළේ අරුන් දෙන්නා ළගින් බෑග් එකත් තියලා එළියට ඇවිල්ලා  බැම්මෙ තියෙන බටේට හේත්තු වෙලා ඔහේ කල්පනා කර කර හිටියා...

මට මතක් වුනේ ඩොක්ටර් මට එකපාරටම කියපු ඒවා...

කවදාවත් එහෙම දෙයක් සිද්ද වෙන්න බෑ කියන මතේ හිටිය මට එක එක ඔලුව විකාර වෙන මගුල් පේන්න ගත්තේ තවත් හිසරදය වැඩි කරලා...

ඒවා එකින් එක පෙළින් පෙළට මතක් වෙනකොට මටත් නොදැනි මගේ ඇහෙන් කදුළක් වැටුනේ මන් අඩනව කියල අනිත් අයට පේන්න වගේ...

මන් හිතන්නෙ හේෂාන් මගේ පැත්තට එනවද කොහෙද.ඔව්.ඌ දැක්ක ඇති මම අඩනව කියලා.මට මොකුත් තේරෙන්නෑ.කරන්නෙ මොකක්ද කියන්නෙ මොකක්ද කියලා ඔලුවෙ එක එක ඒවා...

"අහස්...ඒ මොකද අඩේ මේ අඩන්නේ..."

...

"තිමිරය වරෙන්කො බන්...මෙන්න මූ අඩනවා..."

"අඩේ අහසය මොකද උබට උනේ...අඩෝ නාඩා හිටපන් මයෙ එකෝ..."

"ඒ මොකක්ද උනේ කියනවකො.ඇයි අඩන්නේ..."

"අහසය ඇහෙනවද අපි කියන එක...අඩේ තව ටිකකින් සරුත් එයි...අඩන්නැතුව කියපන්කො මොකක්ද උනේ කියලා..."

...

"ඒ...අහස්...කියනවකො මොකද උනේ...අම්ම බැන්නද"

...

"මොකද යකෝ නිශ්ශබ්ද...ගෑනි මැරුනු මිනිහ වගේ අපිට මොකුත් කියන්නෙත් නෑ...අඩන්නෙ මොකද..."

"මොකුත් නෑ..."

මන් එහෙම කියල අත් දෙකෙන් කදුළුත් පිහාගෙන ක්ලාස් එක ඇතුළට යන්න ගියේ තවත් මට උන් අහන ප්‍රශ්න වලට උත්තර දෙන්න බැරුව යද්දී...ඒත්...හේෂාන් මගෙ අතින් අල්ලලා නැවැත්තුවේ ආපහු මට අඩන්න ඉඩ දීලා...

"අනේ මොකක්ද උනේ කියනවකො...ඒ ආදි...කෝ...අඩේ අඩන්න එපා බන්..."

"මේ මොකද බන්.නවත්තපන්කො උබෙ ඇඩිල්ල.පොඩි එකා වගේ.ශිකේ හොටුත් බේරෙනව බොගෙ..."