Egoist Psikopatım

Neden onu düşünüyorum? & 2.bölüm

''etekle demirlerden atlamak riskli bence'' dedi ve korkumdan düştüm ama yere değil birinin üstüne çok uygun olmayan bi durumda kim diye bakacakken nefesini nefesimde hisetim ve bu ardaydı...

Ne olduğunu hala anlamış değildim yüzüne bakıyordum kalbim çok hızlı atmaya başladı yüzünde hafif gülümseme vardı birden ciddileşerek gözlerimin içine bakmaya başladı yüz ifadesini okumaya çalışıyordum ama o kadar iyi beceriyordu duygularını saklamayı sonra konuşmaya başladı:

''benim için sıkıntı yok ama birazdan zil çalınca yakalana biliriz bence artık üstümden kalkmalısın'' diyerek sapıkça gülmeye başladı neyin peşinde bu neden bana demirlerden atlarken bakıyordu kendimi toparlayıp hemen üstünden kalktım ve bağırmaya başladım:

''Sen delirdin mi ? düşerken jilet beni kese bilirdi sen nasıl bir psikopatsın'' bileğimi sıkıp duvara sertçe iti o kadar canım acıdı ki dengemi kaybedip yere düşücektim

''kızım bak seni uyarıyorum benle düzgün konuşacaksın seni son kez uyarıyorum...sınıfta o emre itine güvenip bana ters cevaplarını çok pis ödetirim sana'' diyip cebinden sıgarasını çıkartıp uzaklaşmıştı tamam biraz kokmuş olabilirim emre ye hem ben neden güveniyim ki Emreyi daha tanımıyorum bile ben neyapıcamı düşünürken sinem demirlerden atlayıp gülerek yanıma geldi sonra:

''sahilde bir cafe var oraya gidelim hem tatlı çocuklarda var ne dersin'' dedi sonra kafamı salladım ve yürümeye başladık bana okuldaki hocaları anlatı ama pek dinleyemedim ardayı düşünmekten

Cafeye geldimizden gerçekten taşlar vardı masamıza oturup limonata spariş ettik birden sinem bana benim arkamdaki masayı işaret etti arkamı dönüp baktım olamaz arda arkamdaydı hemen önüme dönüp limonatadan bir yudum aldım sinem bana

''sen iyimisin ardaları görür görmez kıpkırmızı oldun bana demen gereken bir şey var mı ? '' kafamı salayıp bütün olanları anladım şok oldu

''kızım bak bu arda sana acayip kafayı takmış onun gözlerinin içine bile bakma onu düşman etmek istemezsin sanırım'' kafamı arkaya hafif bi biçimde arkaya çevirdim de arda bana bakıyordu gözlerini dikmiş ben bu çocuğu kendime nasıl düşman ettim ya of Sinemle başka konular konuşmaya başladık bana eski sevgilerini anlatı çok şirin bir kızdı sonra kapıdan kah kah sesleri geldi bütün cafe dönüp bakmıştı arda bile sinem içeri giren iki çocuğa el salladı bunlar emre ve arkadaşıydı sineme dönüp

''Ne işleri var burda sen mi çağırdın'' dedim

''Kulaklığımı almaya giderken Emreyi gördüm cafeye gideceğimizi söyledim onuda davet ettim ''

o sırada emre yanımıza gelmiş Sineme sarıldı

''Naber kanka''

''İyi knk yorulduk ya maçtan yeni çıktık ''

'' Kazandınız dimi ''

''43-30'' diyip gülümsedi sonra bir sandalye çekti benim yanıma oturdu diğer çocukta onun yanına bana bakıp ''Arkadaşım Koray aynı sınıftayız'' sonra Koraya dönüp ''Ebru'' dedi emre Koray da emre gibi sarışın gibiydi ama o kumral saçlıydı.

''Aa bahsedin Ebru mu ?.....Merhaba emre gelirken senden söz etti tanıştığıma memnun oldum '' diyip gülümsedi ne yani emre benden mi bahsetmişti ? çok garip daha beni tanımıyor bile. Emre sanırım ayağıyla Koraya vurdu çünkü birden bağırdı

''Abi ne ayağıma vuruyorsun'' dedi emre ters ters koraya bakmaya başladı gerçekten bu durum komikti sinemle göz göze geldiğimde oda benim gibi gülmemek için dudağını ısırıyordu sinemle birbirimizin güldüğünü görünce aynı anda gülmeye başladık daha sonra kah kaha atık bütün cafe bizi duyacak şekilde Emreyle Koray da bize bakıp gülmeye başlamıştı o kadar güldüm ki çenem ağrımıştı Koray ayağa kalkıp

''pasta almaya gidiyorum siz de ister misiniz ? '' dedi Sinemle ben aynı anda

''Çikolata'' dedik birbirimize bakıp gülümsedik

emre ise'' beni biliyorsun ''dedi sinem ayağa kalkıp

''bende geliyim senle'' diyip masadan uzaklaştılar emreyle masa da yanlız kaldık emre beni izliyordu sanki ona dönüp baktığım da gerçekten de beni izliyordu sonra hafifçe gülümseyerek

''Gülmek sana yakışıyor çok tatlı oluyorsun'' dedi kesin kıpkırmızı oldum kesin hafif gülümsemeye çalıştım ve hemen benim utandığımı anlamasın diye kafamı öne eydim. ardından sinemle koray gelmişti ama tartışarak koray söyleniyordu

''Ne diye tutuyorsun bırak azını yüzünü dağıtacaktım piçin sana nasıl sarkar lan o '' diye sinemin de

''Ya sabır ya...Emre şu arkadaşına bir şey söyle ''

'' Ne oldu'' dedik aynı anda emreyle emre bana hafif gülümseyerek sineme döndü sinem tam azını açtı anlatacaktı ki emre onu kesip konuştu

''Sinemle tam kasanın önüne gittik pastaları spariş edik sinem 2 tanede limonata dedi çocuk sineme tamam güzellik dedi ne güzel tam kafa attım sinem tutu ama beklesin o onun azına sıçmayan....'' Biz birden emreyle gülmeye başladık bi ara nefes alamıyordum o derece koray hala sinirle küfürler ediyordu sinem de koraya kızıyordu onlar öle tartışırken emre kullama eğilip

'' korayla sinem eski sevgili aslında eski sayılmaz geçen hafta önce ayrıldılar ama işte hala seviyorlar birbirlerini görüldüğü gibi ''dedi şimdi anlaşıldı sürekli kavga edip birbirlerini kıskanmaları

sinem kullama eğilip ''arda sana çok pis bakıyor sakın arkana bakma artık gidelim bence'' sonra emreyle koraya bakıp ''hadi artık kalkalım '' dedi ben sohbet etmekten arda ve arkadaşlarının arkamda olduğunu unutmuştum ayağa kalkıp ilerlerken arda gözlerini kısıp bana bakmaya devam ediyordu ben şimdi naptım bu çocuğa benle alıp veremediği ne psikopat işte psikopat. cafeden çıkıp evlere doğru yürümeye başladık emreyle evlerimiz aynı mahallede olduğu yollar ayrılıyordu hepimiz birbirimize telefonları verdikten sonra emreyle mahallede yürümeye başladık bizim kapının önüne gelene kadar hiç konuşmadık.

Kapının önüne geldiğimizde emre gözlerini kısıp beni izlemeye başladı sanki bir şey demek sonra

''iyi akşamlar, yarın zaten konuşuruz?'' derken sanki soru soruyormuş gibi söyledi bende gülümseyip ''konuşuruz'' dedim ve eve girene kadar arkamdan baktı.

Eve girip ''Kerem.....Anne...ben tokum uyucam çok yoruldum'' dedim

Üstümü değişip kendimi yatağa atıp tavanı izlemeye başladım ardayı düşündüm Bana neden böyle davrandığı hakkında hiç bir fikrim yok ben ona ne yapmış olabilirdim ki? onu görünce kalbim çok hızlı çarpıyor.

Saçları beni kendimden alıyor gözleri.... Ebru sen yine saçmalamaya başladın çocuk senden nefret ediyor sen tatlı diyorsun mal mısın kızım sen? kendi iç sesimle mücadele ederek uyudum.