Beyaz güller - BxB yarı texting

#28

Eray hastanede 2 gün tam anlamıyla kendine gelemedi.
Poyraz Eray'ı Melihten vazgeçirmesi gerektiğini biliyordu,sevdiği kişinin bir başkası için canına kıymasını istemiyordu.
Eray'ın telefonunu alıp Melih'in attığı ne kadar mesaj,aradığı ne kadar arama varsa hepsini sildi.
Ve hastaneye gelmemesi için tehditle uyardı.
Başka türlü vazgeçiremezdi,biliyordu.
Ama belki bu sefer bu bardağı taşıran son damla olurdu ve vazgeçerdi.

Belki?

İşlerin ne ile sonuçlanacağını asla bilemezsiniz.

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Gözlerimi açtığımda berbat hissediyordum.Ağzımda tuhaf kuru bir tat vardı,su içmek istedim ama bir anlığına sesim çıkmadı.Sarılmış kesiklerim hafifçe sızlarken odaya hızlı bir şekilde göz gezdirdim.Poyraz hasta yatağının yanındaki koltukta uyuyakalmıştı.

Gülümsedim.

Melih aklıma geldi,telefonumun nerede olduğuna bakmak için doğruldum,ama göremedim.

Evde mi bıraktılar acaba?

Telefonum evdeyse bile.. Melih buraya hiç gelmedi mi ki? Neden burada Poyrazlayım? Melih'e yazdığıma eminim,Poyraz'a değil.

İç çekip otururken arkama yaslandım,Poyraz'ı izlemeye başladım.Birkaç dakika sonra izlediğimi hissetmiş olmalı ki uyandı.

"Uyanmışsın,iyi misin?" Uyku sersemi hâldeyken sordu.

Başımla onayladım konuşacak halim bile yoktu.Poyraz yanıma gelip örtümü düzeltirken konuşmaya başladı.

"İstediğin zaman evine gidebiliriz,evine istemezsen bize gelebilirsin,sevdiğin yemekleri yaparım kilo vermişsin, kesin düzgün yemiyorsun,bir süre okula gitmezsin,bende gitmemenin bir yolunu bulup seninle kalırım böylelikle tek sıkılmazsın."

Melih'i sormak istiyordum..

"Film falan izleriz,kek seversin sana en sevdiğin kekten yaparım söz, dondurma da alalım dondurma da seviyorsun,oyunda oynayabiliriz sıkılmamış olursun."

Melih beni hiç merak etmedi mi?

"Hava almak istersen parka çıkarız,eskiden yaptığımız gibi, çocukları izlemeyi de seviyorsun sen, salıncağa da bineriz."

Ben tepki vermeyince sustu ve bana baktı.

"Gerçekten iyi misin?" Dedi ve yatağımda yanıma oturdu.

"Melih beni hiç sormadı mı?"

Soruyu sorduğum an Poyraz hayal kırıklığıyla bana baktı ama sonra hemen kendini toparladı.

"Sormadı, seni sormayan birini bence sende sormamalısın Eray."

"Ama ona mesaj atmıştım,cevap vermedi mi?"

"Telefonuna baktığımda mesajına görüldü atmıştı."

Cidden bunu mu layık gördün bana Melih?

"Ama aramıştı, görmüştüm."

"Hayır,telefonuna baktım.Arama falan yoktu."

Yüzüm asıldı.

Yanılsama mıydı yani?

O mesajı gördükten sonra bile mi umursamadın?

Ölseydim umrunda olmayacak mıydı yani?

Ne diyebilirim ki... Değer bilmez bencil birisin.

Sevginin zerresini hak etmiyorsun.

Niye seni seviyorum ki?

Durgun bir şekilde otururken Poyraz bana sarıldı,ve beni göğsüne bastırdı.

Kalbi çok hızlı atıyordu.

Kalp çarpıntısı mı var acaba?

"Boşver Melih'i.Ben varım.Arkadaşın sana yetmez mi?"

İstediğim arkadaş sevgisi değildi ki...

Hiçbir şey söylemedim.Sadece Poyraz'ın kollarında sakinleşmeye çalıştım.

Huzurluydu...

Melih'in kolları da böyle huzurlu mudur acaba?

"Bize gidelim.Ne istersen yaparız,ne istersen.Söz,ama lütfen bir daha böyle bir şey yapma..." Sesi titredi.

"Nolursun..."