middlemist, hyunho

hm' 7

Minho okuduğu kitabın sayfasını çevirirken aklına gelen şeyle telefonu eline aldı.

Minho🐈‍⬛
günaydın hyunjin

bu akşam seulden arkadaşlarım geliyor müsaitsen beraber takılalım

sana da değişiklik olur

Hyunjin🌸

günaydınn

isterimm tabi

kaç gibi geleyim

Minho🐈‍⬛

haberleşiriz güzelim

Hyunjin🌸

güzelin miyim cidden
ÇDLDNMWQPPWISHŞDMSŞQJ

Minho🐈‍⬛

liseli ergenler gibi flörtleşmeyeceğiz hayır.

Hyunjin🌸

şaka yapmıştım zaten

Minho🐈‍⬛

biliyorum
görüldü

Minho🐈‍⬛

hyunjin

Hyunjin🌸

efendim

Minho🐈‍⬛

güzelimsin bu arada

Hyunjin🌸

peki olayım🙂‍↔️🙂‍↔️🙂‍↔️

Minho dünden market alışverişi yaptığı için rahattı. Sabah erken kalkıp sporunu yapmış, evini temizlemişti. Sıcak bir duş aldıktan sonra barbekü yapacakları bahçeyi ayarlamak için işe koyuldu.

Yoğun iş hayatlarının yanı sıra, uzak olduklarından uzun süre görüşememişlerdi.

Çalan zil sesiyle bahçede bulunan demir kapıya adımladı. Changbin elindeki poşetleri bıraktığı gibi boynuna atladı. "Oğlum ben sensiz yapamıyormuşum lan." Minho normalde olsa abartı tepki verdiğini söylerdi ama aynı şekilde hissediyordu. Uzun süredir tanışıyorlardı, ilk kez bu kadar ayrı kalmak zorundaydılar. Beraber staj yapmaya başlamışlardı. Aynı hastanede yüzlerce insana beraber umut olmuşlardı.

Seungmin artık Minho'ya sarılmak istediği için Changbin'in omzuna vurarak söylendi. "Abartma gören manitasına kavuştu sanar."

Cümlesini duyan Minho, kaşlarını çatarak Seungmin'e baktı. "Sen özlemedin mi?"

"Ne özlemesi, sen gittikten sonra rahatladım." Kollarını hiç bırakmayacakmış gibi sımsıkı sararken konuşmaya devam etti. "Yemeğimi bölüşmem gereken kimse yok."

Seungmin geri çekilirken, Felix sarılmak için Minho'ya adımla. Aynı zamanda gözlerini Seungmin'e dikerek sordu. "Belki gelir diye hala fazladan tavuk alıyorsun ama."