04 - arkadaş desteği

107 15 3
                                    

04

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

04. 𝐀𝐑𝐊𝐀𝐃𝐀𝐒̧ 𝐃𝐄𝐒𝐓𝐄𝐆𝐈
𝒆𝒑𝒊𝒔𝒐𝒅𝒆 𝒇𝒐𝒖𝒓

Mles green kitaplarını dolabına bırakır bırakmaz arkadaşına doğru dönerek aklında ki soruyu sordu; "Yarın fizik ödevi için buluşuyor muyuz?

İri cüsseli arkadaşı bir müddet sakince düşünceleri arasında oyalandıktan sonra, "evet" cevabını vererek arkadaşı miles'ın içini rahatlatmıştı.

Miles, ders çalışmayı sevmezdi. Üzerinde sorumluluk olması onu geriyordu. Ödevlere olan ilgisinin tüm kaynağı da buydu ya..

İri cüsseli arkadaşı gittikten sonra koridorun başında mason ile beraber hararetle bir şeyler konuşan liam'ı gördü. Adımları onun olduğu tarafa doğru ilerlerken scott birden bire önünü kesmişti.

Genç çocuğun tedirgin bakışları bir nebze olsun üzerinden ayrılmıyordu. Kaşlarını çatıp; "Ne oldu?" Diye sorduğunda scott daha da tedirginleşti.

"Ne demek ne oldu?"

"Ne oldu işte scott."

Öz olmasa da öz abisi gibi gördüğü çocuğun garip davranışlar sergilemesi gözünü korkutmak için epey yeterli bir sebepti. Genelde scott tedirgin olduğunda beacon hills büyük bir tehlikenin ortasında olurdu.

Miles bunun olmamasını umdu. Lisede ki ilk senesini sakince geçirebilmeyi diliyordu.

"Myra." Dedi scott çocuğun anlaması için.

Ablasının ismini duyması ile düşüşe geçen modu kendisinde sürpriz bir etki yaratmamıştı. Buna alışkındı. Onsuzluk her geçen gün daha da kötüleşirken, insanların sorularıyla uğraşmak da berbat bir hal alıyordu.

"Ablamdan bir haber mi var yoksa?" Dediğinde gözleri parıldadı. Belki bir ihtimal... Belki bir ihtimal onu yeniden görebilirdi. Bu sefer sonsuza dek myra'yı kollarının arasında tutar, hiçbir yere gitmesine izin vermezdi.

Ablasının yokluğunda içinde duygusal bir savaş verdiği günlerde vermiş olduğu sözlerden sadece bir tanesiydi bu söz..

Scott'ın tedirgin bakışları yumuşadı. Yerine daha az tedirgin bakışlar geldi. "Anlaşılan senin hiçbir şeyden haberin yok." Diye homurdanırken dudaklarını birbirine bastırmıştı.

Miles çantasının bir ucundan sıkıca tuttu. Strese girdiği zamanlarda yaptığı garip bir alışkanlıktı. "Ne oluyor scott? Söyleyecek misin artık?" Dedi sabırsızca.

"Myra nihayet bulunmuş." Scott tek seferde söylediği sözlerin ardından beklentiyle çocuğa baktı.

Miles şaşkın görünüyordu. Şaşkın göründüğü kadar da heyecanlı hissediyordu. Ama en çok hissettiği duygu hiç şüphesiz sinirdi. Ailesinin ona da haber vermesi gerekiyordu!

Perdida | stiles stilinskiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin