ဒီနေ့ ယူဂျင်းလေး အလုပ်ပိတ်ရက်မို့ ဂယူဘင်းနဲ့နှစ်ယောက်သားလျှောက်လည်ဖြစ်ကြတာပါ၊ဂယူဘင်းပြောထားတာလဲပါတာမို့ တွေ့ဖြစ်ကြတယ်ထင်တယ်
ပိတ်ရက်မို့လူကစည်နေတယ်၊လမ်းတစ်လျှောက်စားသောက်ဆိုင်တွေမှာ လူတွေတိုးနေကြကောပေါ့၊ပန်းခြံတွေကအစ လူတွေပြည့်ကျပ်လျှက်။
ယူဂျင်းလေးကချိန်းထားတဲ့နေရာကိုနောက်ကျမှရောက်လာတာပါ စက်ဘီးလေးကိုအပြိုင်နင်းရသေးတယ်မို့လား။ဂယူကတော့ တွေ့ချင်သူမို့ အစောကြီးရောက်နှင့်နေပြီးသား
" ယူဂျင်း ..ရောက်ပြီလား"
"......."
"မေးတာတောင်မဖြေဘူး"
"ခနလေးဗျာ ဒီမှာမောလို့"
"အား sorry ,ဟျောင်းလောသွားတယ်" မချိုမချဉ်အပြုံးလေးပြုံးလျှက်
"ရပါတယ် စောင့်နေရတာကြာပြီလား"
"မကြာပါဘူး ခနလေးမှရောက်တာ၊ဟျောင်းပြောသားပဲ ကားနဲ့လာကြိုပါမယ်ဆို ၊ယူဂျင်းကလက်မှမခံတာ"
"အခုရောက်ပြီးလေး၊ဘာလို့ပြန်ပြောနေတာလဲ"
"အင်းပါ လာ အေးတယ် coffee ဆိုင်ထဲတစ်ချက်ထိုင်ရအောင်"
"ဘာလို့လူဒီလောက်များနေရတာလဲမသိဘူး"
ပြောရင်းဆိုရင်းနှစ်ယောက်သား coffee ဆိုင်ထဲသို့ဦးတည်ဝင်လိုက်ကြတယ် ၊ဆိုင်ထဲမှာတော့အေးအေးဆေးဆေးမို့နှစ်ယောက်သား ထိုင်ခုံလွတ်ရာနေရာတစ်ခုမှာဝင်ထိုင်လိုက်ကြတယ်။
"ဒီနေ့ ယူဂျင်းဘာစားချင်လဲ၊ဟျောင်းအကုန်ဝယ်ကျွေးမယ်၊မငြင်းရဘူး"
"ကျွန်တော်ဗိုက်ဆာနေတယ်ထင်လို့လား၊ဟျောင်းမို့လို့အတူတူထွက်လည်ပေးတာ၊နောက်မို့ဆို ကျွန်တော်အိမ်မှာပဲနားတယ်"
"အင်းပါ၊ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျာ"
"ရွဲ့တာလား"
"ယူဂျင်းရာ ပျော်စရာအချိန်လေးကိုဒီလိုလုပ်မနေပါနဲ့၊ထွက်လာပြီးမှတော့ပျော်အောင်နေလေး၊တစ်ခါတစ်လေနားရတာမလား"
"....."
"ထားပါတော့ တစ်ခုခုစားပြီးရင် ဟန်မြစ်နားသွားထိုင်ပြီး အပန်းဖြေရအောင်၊မရောက်တာကြာပြီမလား"
