"Bu saçma sapan kurallardan önce bizi nişanlandırmıştınız."
Başımın dönmeye başladığını ve midemin bulandığını hisediyordum. Kafam çok karışıktı hiçbirşey hatırlamıyordum. Tam anlamıyla hiçbirşey. Kafamda kıralığımın yıkılış ânı dışında başka bir anı yoktu. Köle olmadan öncesi yoktu sadece bir prens olduğumu hatırlıyordum.
Ne tür bir prenstimde tanrı beni bu hayata sürükledi nasıl bir insandım? Şuan kafamda gerçek anlamda yüzbinlerce soru vardı. Tabiki burada daha fazla duramazdım odama gidip sağlıklı bir şekilde düşünmem lazımdı. İkisindende eğilip izin istedim.
"İzninizle."
Kapıya doğru yürüyordum ki Taehyung bileğimden tutarak beni durdurdu.
"Söz veriyorum daha sonra herşeyi anlatıcam."
Dudağıma küçük bir buse kandurduktan sonra geri çekldi. Bense artık beni öpmesine alışmış bir şekilde odadan çıktım. Tüm vücudumu saklayarak hızlı adımlarla odama yürüdüm. Neyseki bu katta kimse yoktu. Odama girdiğim an kendimi yere attım. Duvara yaslanıp düşünmeye başladım.
Birkaç saniye sonra elimi yüzümü yıkamak için banyoya ilerledim. O an Taehyung'un ve kraliçenin konuşmalarını net bir şekilde duyabildiğimi fark ettim. Daha net duyabilmek için kulağımı duvara yasladım.
"Babana hiçbirşey söylemiceksin ve bende söylemicem tamam mı?"
"Bu çok saçma bu kural niye varki? Niye bunlara uymak zorundayım."
"Niyemi Taehyung ileride kral olucaksın."
"Umrumda değil. Anne onunla karşılaşmadan önce onu düşünmediğim tek birgün bile olmadı onu özlemediğim. Hergün onu tekrar görebilmek,koklayabilmek ve sarılabilmek için ne kadar dua ettim biliyormusun."
"Taehyung çıldırtıcaksın beni."
"Tamam babama söyleme bende söylemicem dışarıya karşı hiçbirşey çaktırmam ama nolur izin ver. Beni daha önce hiç böyle gördünmü?"
"Hayır görmedim ve işte tamda bu yüzden izin vermiyorum. Şu haline bak bir çocuk için ne duruma düştüğüne bak şuan resmen bana yalvarıyorsun. Bu böyle olmaz babanla konuşucam ve seni en sıkı eğitim kanpına gitmen için onu ikna edicem."
"Hayır istemiyorum."
"Sana sorduğumu hatırlamıyorum Taehyung. "
"Anne lütfen."
Daha sonra hiçses gelmedi sadece kapı sesi. Taehyung'un odasına gitsemmi diye çok düsündüm ma bunun yanlış bir fikir olduğunu anladım. Bu halimle biri beni görebilirdi. Şuan ikimizde çıkmaz bir yoldaydık durum onun için zordu. Daha fazla birşey düsünmek istemiyordum biraz dinlenebilmek için yatağa yatım. Yattığım an dışarıdan sesler gelmeye başladı pencereye yöneldim ve dışarı baktım. Kral,kraliçe ve Taehyung yanyana duruyorlardı ve yanlarına bir at arabası vardı. Kral konuşmaya başladı.
"Geleceğin kralını seçtik kral büyük oğlum Taehyung olucak. Onu bunun için eğitime yollıcaz..."
Ne yani bu kadar çabuk muydu ona daha veda bile edememiştim bana geçmişimi anlatıcağını söylemiştı söylemişti ama şimdi gidiyordu ne zaman geri gelecekti?
Sorularımı bir kenera bıraktım ve ona bakmaya başladım beni ğördüğü anda oda bana bakmaya başlamıştı. Birbirimizin tama olarak gözlerine bakıyorduk şuan hissedebiliyordum aramızdaki çekimi. Vücudumun herbir parçası onu istiyordu ama artık çok geçti. Kral konuşmaya devam ediyordu onu duymuyordum sadece birbirimize odaklıydık evet biz birbirimiz için yaratılmıştık.
Kral konuşmasını bitirdikten sonra Taehyung atlı arabaya bindi be bu kurtuluşum olan yıldızları son görüşümdü...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Naberrrr. Beğendinizmii? Jk sonda Taehyung'un gözlerinden bahsediyor. Görüşürüzzz😽😻
