Kaçan Kovalanır / Minsung

22-Tanışma

Bu fic bitince jeongbin fici yazmaya başlayacağım, aklımda çok iyi bir konu var.

___

Elimde tuttuğum tişörte tekrardan baktım, sonrasında boy aynasının karşısına geçip üzerine tuttum. Bence altıma giydiğim pantolona yakışıyordu, ama kendimden pek emin olmadığım için minhoyu çağırma kararı aldım.

"Minhoo!"

Biraz bekledikten sonra minhodan ses geldi.

"Efendimm?!"

"Gelir misin bi odaya, sana birşey sormam lazım?"

"Geliyorum."

Gelmesini beklemeye başladım, o sırada aynaya tekrardan baktım ve kendimce tişört hakkında düşünüyordum. Ardından kapı açıldı ve içeriye minho girdi. Onu baştan aşağa süzdükten sonra konuşmaya başladım.

"Bu tişört, bu pantolona uyuyor mu?"

İlk önce elimdeki tişörte sonrasında altımdaki pantolona baktı, biraz düşünür gibi olduktan sonra yanıtladı.

"Bence ikisi uyuyor, ama bu pantolona, yakışan başka bir tişörtün vardı onu giysene."

"Hangi tişörtüm o?"

"Geçen gün girdiğin vardı ya, işte o."

"Tamam."

Diyip, dolaba ilerledim, minhonun dediği tişörtü aramaya başladım, biraz sonra buldum ve elime aldım. Minhoya gösterip 'buydu değil mi?' diye sordum, oda bana 'evet.' Diyerek yanıtladı.

Tekrardan boy aynasının karşısına geçtim, üzerine doğru tuttum ve kendime baktım. Evet minhonun dediği gibi bu daha çok yakışmıştı, tek sorun şuydu biraz kısaydı her hangi bir haraketim'de göbeğim açıla bilirdi.

Bunu sorun yapmayarak, tişörtü giydim, bana çok yakışmıştı, istemsizce kendime bir özgüven gelmişti. Güzele herşey yakışırdı.

"Oldu bence bu?"

"Çok güzel oldun bebeğim, hadi hazırsan çıkalım."

"Çıkıyoruz zaten minho?"

"Çok komik jisung."

Dediğine güldüm, ve çantamı alıp, odadan çıktım. İkimizde kapıya doğru ilerledik ayakkabıları giydikten sonra aşağa indik.

___

Şuan annemin ve babamın olduğu eve gidiyorduk, minhoyla onları tanıştırmak için, bundan 4 gün önce minho ile bunun hakkında konuşmuştuk, ve en uygun gün olarak bu günü bulduk.

Eve varınca kapıya doğru ilerledim, biraz tedirgindim, minho bunu anladığında ise elimi tuttu ve beni sakinleştirmeye çalıştı, azıcık ta olsa sakinleşirken, zile bastım.

Zaten annemin geleceğimizden haberi olduğu için hemen kapıyı açtı, içeri gülerek aldı bizi.

Koltuğa oturduk ve annemle konuşmaya başladık, ilk başlarda sadece havadan sudan konuşurken artık zamanın geldiğini anladım ve anneme seslendim.