Reincarnation Series 1: The Unwanted Prince

TUP CH-1

FLorence Ray Rafondantes

Isang napakalalim na paghugot ng hininga ang hinugot ko ng sandaling magmulat ang mga mata ko na para bang sandaliang naputol ang paghinga ko.

Pero hindi rin nagtagal iyon dahil agad na bumalik sa mga ala ala ko ang nangyare bago ako mawalan ng ulirat.

Agad akong napakapa sa buong katawan ko pero napakunot ang noo ko ng mapansin ang suot kong tila isang pang mayamang pantulog. Isa itong skyblue na madulas na tela.

"t-teka --" pero hindi ko na natuloy pa ang sanang sasabihin ko ng marinig ko ang may kaliitan at tila may tinis kong boses.

Kailan pa naging ganito ang boses ko. Ano bang nangyayare? Doon lang nabaling sa lugar na kinalalagyan ko ang pansin ko.

Malawak ang buong lugar or should I say malawak ang buong silid. It was designed simple yet it feels majestic.

Napasambit nalang ako ng "where am I? " It this where I should go after that sudden accident? Pero bakit parang hindi naman ito isang langit or impyerno?

Nasaan ba talaga ako?

I roamed my eyes inside this huge room. I saw chandeliers, a lamp lights sa every corner ng silid, malaking portrait sa may hindi kalayuang bahagi ng kinalalagyan ko but it was coveres with white satin fabric.

Muli akong luminga sa paligid at wala naman akong makitang ni isang tao man lang. Ang tahimik ng lugar.

Wala sa loob at naguguluhang isip kong hinila ang tela at bumungad sa aking ang isang litrato ng isang lalaki. Maliit na lalaki at nakapangprinsipe itong damit. Who is he? Why do I feel familiarity with him just by looking at his gorgeous face.

He was smiling on the portrait however when my eyes landed on his eyes ay makikitang may nakatagong lungkot sa nakangiting mga mata nito. I don't know how I know that. I just suddenly saw the infiltrated sadness behind his smiling eyes on the picture.

I was focused on the portrait when suddenly the door opens and iniluwa noon ang isang may edad nang babae at parang nakapang maid uniform na parang katulad sa mga napapanood kong maid uniform noong mga panahon pa.

May dala itong isang palanggana na yari ata sa ginto na tila may lamang tubig. Pero nabitawan niya iyon ng gulat itong napatingin sa gawi ko habang ako ay nagtataka naman ng makitang agad na bumuhos ang mga luha nito.

Does she know me?

"P-Prinsipe? "

What? Prinsipe? sino? asan?

Tiningnan ko ang likuran ko kong may iba pa ba kaming kasama dito pero wala naman.

Napapitlag ako ng maramdaman ko ang paghawak nito saakin.

"Prinsipe? Totoo ba itong nakikita ko? Gising kana? Diyos ko po mabuti naman at gising kana" sabi niya habang umiiyak habang ako ay hindi malaman ang gagawin. Patuloy siyang nagsalita pa at siniyasat ako " may masakit po ba sainyo? Kamusta ang pakiramdam nyo at bakit kayo tumayo agad? Baka nanghihina pa po ang katawan ninyo" usal pa nito.

Pinigilan ko naman siya dahil hindi ko alam kong bakit tinatawag nya akong prinsipe. Like what the heck kailan pa ako naging prinsipe? Sa panaginip siguro pwede pa.

"W-wait teka lang po nay, pero tila po nagkakamali po kayo. Hindi po ako isang prinsipe at nasaan po ba ako? Bakit po ako nandito? " tanong ko sa kanya.

Muli itong nagulat na napatingin saakin at siniyasat kong nagsisinungaling ba ako o nagmamaang maangan pero binigyan ko lang sya ng naguguluhang tingin.