Berdel | Roza✓

16. Bölüm

Merhaba arkadaşlar, nasılsınız❤️
Sizden bir ricam var; Instagram ve tiktok hesabımı takip etmeyenler takip edebilir mi?👉👈🥺

Hikayeye geçmeden önce yıldıza basmayı unutmayın, satır yorumlarınızı da eksik etmeyin☺️❤️

Umarım bölümü beğenirsiniz🫶🏻
             İyi Okumalar✨

16. Bölüm

"Azad..." ellerimle yüzümü kapatıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. “Yavrum?” Elimi tutup yüzümden çekti. Başımı kaldırıp ona baktım.

“Offf, ben... Ben özür dilerim Azad ama benim gibi biri sevilmeyi hak et-“ konuşmamı bölen bir şey oldu.

Onun dudakları...

Azad dudaklarını dudaklarımla birleştirmişti. Bunu beklemiyordum, gözlerim kocaman açıldı. Ama o benim aksime gözlerini yummuştu. Dudaklarını hareket etmesiyle gözlerim benden bağımsız kapandı. Ellerimle ona tutunmaya çalışırken beni kendisine çekip kucağına oturttu. Bir bacağım sağda diğeri solda olacak şekilde üstünde oturuyordum.

Dudaklarını yavaş bir şekilde ayırıp iki eliyle yüzümü avuçladı.  “Ben seni bu kadar çok seviyorken seni bu kadar çok beklemişken sen nasıl sevilmeyi hak etmediğini söylersin Roza.”

Cevap veremedim çünkü buna verecek cevabım yoktu. Benim konuşmayacağımı anlayınca tekrardan dudağıma yapıştı. Dudaklarını hareket ettirmeye başladı. İlk defa böyle bir şey yaşadığım için bilmiyordum ama ona karşılık vermek istediğim için ona uymaya çalışıp bende dudaklarımı hareket ettirmeye çalıştım acemice. Ellerim karıncalanınca ensesine götürüp saçlarıyla oynamaya başladım. Ağzımı açmamla dilini içeriye soktu. Bu ikimizin de inlemesine neden olmuştu.

Beni öyle bir öpüyordu ki sanki yıllarca bu anı bekliyormuş gibiydi. O kadar şehvetli, o kadar tutkuyla öpüyordu ki bu başımın dönmesine neden oluyordu.

Dudaklarını ayırdı sesli bir şekilde. “Seni seviyorum kadın.” Dudağımdan öptü. “Sana aşığım “ Tekrardan öptü. “Sana ölürüm be kadın.” Tekrardan dudağımdan öptü ama bu sefer sert bir şekilde. “Kurban olurum sana.” Tekrardan öpecekken elimi dudağımın üzerine koymamla avucumu öpmüştü.

“Yeter Azad-“ İki eliyle belimden tutup beni kucağından kaldırdı ve koltuğa uzanmamı sağladı. Kendisi de beklemeden üzerime uzandı.

“Yetmez, yetmiyor. Sana doyamıyorum Roza.” Eliyle belimi okşamaya başladı. “Hiç bir zaman da doyamayacağımı fark ettim bugün.” Bir eli belimdeyken diğer elini giydiğim elbisenin uç noktasına götürüp tuttu. Yavaş ve can alıcı bir şekilde eteği yukarı doğru çıkartmaya başladı gözlerini gözlerimden ayırmadan. Bu yutkunmama neden olmuştu. Ona baka baka yutkundum.

“Azad...” Sesim öyle çıkmıştı ki bu utanmama neden olmuştu.

“Azad sana ölsün.” Ellerinin bacağıma değmesi titrememe neden olmuştu. Elini tutup durdurmaya çalıştım onu. Başımı diğer tarafa çevirdim. “B-ben... Ben kendimi hazır hissetmiyorum.”