Χρυσάφι

Κανέλλος

Η Θεοφανώ γύρισε και κοίταξε τη Γερακίνα

"Κυρά"

"Τι γυρεύεις στον τάφο του κύρη μου?"

"Ήμουν στην πηγή και σκέφτηκα να περάσω να δω τον τάφο του.Ξερετε εκείνος..."

"Ναι,ξέρω"

Την έκοψε η Γερακίνα

"Κι όμως κάτι μου λέει πως δεν η αλήθεια"

"Γιατί άλλο να ερχόμουν στη Μάνη?Θα εμένα πλάι στον τάφο του άντρα μου.Οπως και συ"

"Πως τον έχασες?"

"Τον σκότωσαν οι Τούρκοι,τον εκτέλεσαν και έκλεψαν το τουφέκι μου"

Η Θεοφανώ γύρισε και κοίταξε τους τάφους των τεσσάρων γερακιών που είχε θάψει η Γερακίνα

Η Γερακίνα την κοίταξε και την πίστεψε, άλλωστε η Θεοφανώ έλεγε την αλήθεια.

"Λυπάμαι"

"Θέλετε τίποτα κυρά?"

"Όχι,γύρνα στον πύργο"

Η Θεοφανώ υποκλίθηκε και έφυγε με το άλογο της.Στην πύλη την περίμενε ο Κοσμάς

"Τι έγινε? Άργησες"

"Χάθηκα λίγο"

Η Θεοφανώ πήδησε από το άλογο και μπήκε στον πύργο

Εκεί την περιμένει η Βασιλική

"Έλα μαζί μου"

Η Θεοφανώ την ακολούθησε

"Ξέρεις πως έφυγε ο Αντρέας έτσι?Ξέρεις πως ο πατέρας μου σκότωσε τον αδερφό του"

Η Θεοφανώ την κοίταξε

"Ναι,τον δηλητηρίασε.Η εξουσία ήταν γλυκιά βλέπεις και ο Τζανέτος φάνταζε ήρωας στα μάτια όλων,ο άξιος καπετάνιος του Πόρτο Κάγιο"

"Τα γνωρίζω Βασιλική"

Η Βασιλική γύρισε και την κοίταξε με ένα ειρωνικό χαμόγελο

"Πρέπει να πληρώσει"

"Πως?"

"Θα τον δηλητηριάσουμε αργά αργά ενώ θα ψάχνουμε για στοιχεία.Μονο έτσι θα μπορέσουμε να τον αποκαθηλωσουμε από τα μάτια των Μανιατών"

"Δεν είναι πια καπετάνιος,ο Μάρκος κρατά τα ηνία και από τη στιγμή που ο Αντρέι και ο γιος σου είναι νεκροί"

"Έχει,για τη δικαίωση μας.Πρεπει να αντιμετωπίσουμε αυτούς που μας κατέστρεψαν τη ζωή,Θεοφανώ"

Η Θεοφανώ την κοίταξε με περιέργεια

"Πως σκοπεύεις να του βάλεις το δηλητήριο?"