Mutlu sonlar bize uğrar mıydı? Peki ya masallar? Masalda gibi hissedebilir miydik kendimizi? Peki peki, masallarda da katiller var mıydı? Masallarda da kötüler cadılar yerine anne babamız mıydı?
***
"Aldırma," Kaşlarımı çatarak baktım bu sefer gözle...
Selam! Yepyeni bir Kızıl Çalıkuşu bölümü geldii!!!
Keyifli okumalar dilemeden önce oy vermeyi yorum yapmayı ve takip etmeyi unutmayın.
Keyifli okumalar!
‼️OY VERMEYİ, YORUM YAPMAYI VE TAKİP ETMEYİ UNUTMAYIN‼️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ben anne oluyordum. Ne kadar büyüleyici bir şeydi bu. Anne olmak. Sorumluluklarımartacaktı, zor zamanlar geçirecektim ama hepsinde yanımda olacak bir Savaş Karahanlı vardı.
Sert ve otoriterdi ama kitabı kapağına göre yargılamamalısınız derler ya, Savaş'ı da dış görünüşüne göre yargılamamamız gerekiyordu.
Sert ama derin bir adamdı Savaş Karahanlı.
Gözlerimi açtığımda yumuşacık bir yataktaydım. Akşam Savaş ile yatmıştım ama şuan yanımda yoktu!
"Savaş," diyerek doğruldum yerimden. Tam ikinci kez adını seslenecektim ki yerde yorganlar arasındaki Savaş'ı görmem ile duraksadım.
Yerde yatmıştı!
Savaş Karahanlı yerde yatıyordu!
"Savaş," diyerek yataktan kalktım. Yanına gittim ve elimle sırtından dürttüm onu.
"Savaş kalksana yerden,"
Savaş kıpırdanarak uyandığında kehribar rengi gözleri kahverengi gözlerime değdi.
"Bir sorun mu var? İyi misin? Karnın mı acıktı? Eğer-"
"Birşeyim yok, sakin ol. Neden yerde yatıyorsun? Benimle yatıyordun en son," gözlerini kaçırarak yutkundu.
"Gece rahat uyuyamadın, kâbus falan gördün. Bende uyandığımda biraz yakındık. Sandım ki temasımdan rahatsız oldun, yere yattım bende"
Savaş Karahanlı benim için yerde yatmıştı.
Gülümsedim. O da gülümsedi.
"Bugün nikâh var," dedim gözlerine bakarak. Gözlerinde bir şey aradım, bir iz... Bu yaptıklarının içten olup olmadığına dair bir iz.
"Bugün resmi bir nikâh ile karım oluyorsun, Çalıkuşu. Bebeğine baba olmamda hiçbir engel kalmıyor,"
Savaş Karahanlı çok düşünceliydi. Savaş Karahanlı gözlerinde derin anlamlar taşıyan bir adamdı.
Bir duygu hissediyor muydum ona karşı? Evet. Ama bu duygunun adı aşk değildi. Belki yıllar önce ki iki çocuktan kalan arkadaşça bir sevgiydi.
