KALBİMİ AFFETSEN

AFFET 13. BÖLÜM

AFFET YENİ BÖLÜM GELDİ ARKADAŞLAR UMARIM BEĞENİRSİNİZ VE BUNU DA BANA GÖSTERİRSİNİZ. YORUMLARI DA UNUTMAYALIM ONLAR BENİM YOL GÖSTERİCİLERİM. KEYİFLİ OKUMALAR!

KALBİMİ AFFETSEN 13. BÖLÜM

Nisa limuzinden genç adamın yardımıyla indi. Lüks gece kulübünün kapısından girerken de kimse ona ne kimlik ne de başka bir şey sormaya cesaret edebilmişti. Ve bu yüzden Nisa her geçen dakika yanındaki adamın kimliğini daha çok merak ediyordu. Evet, lükse alışıktı. Her zaman kapılar Nisa'ya sorgusuz açılırdı ancak NY geldiğinden beri normal bir hayat yaşıyordu; en azından yarı normal... Şimdiyse bu adamın yanında kendini First Leydi gibi hissediyordu.

Gece kulübünün gürültülü ve kalabalık ortamına adımını attığı anda gördüğü şeyle olduğu yerde durdu. "Bir dakika lanet olası kalabalık neredeydi ki?"

Mekan doluyken ne kadar küçük ve karanlık görünüyorsa içinde insanlar olmayınca bir o kadar büyük ve aydınlık görünüyordu. Renkli ışıklar her zamanki gibi yanıp sönse de insanların enerjilerinden yoksun olduğu için rahatsız edici derecede göz alıcıydı. İçine düştüğü bu durum bütünüyle saçma ve deliceydi. Sanki her an bir kalabalık kapıdan girip sürpriz diye bağıracak gibiydi ama Nisa böyle bir şeyin olmayacağını yanındaki odunun varlığını hissettiği gibi derinden biliyordu.

Sorgulayan bakışlarını ona diktiğinde genç adam Nisa'nın şaşkınlığından zevk alarak, "Eğlenceli olacak!" dedi. "Sadece ikimizmişiz gibi..."

Nisa onun dalga geçen sözleriyle bastırmaya çalıştığı öfkesini serbest bıraktı. "Bunu gerçekten eğlenceli mi buluyorsun?" Eliyle boş duvarları gösterirken sesinin tonuna hakim olamıyordu. "Bu sapkınca! Sen kafayı falan mı yedin? Tanrı aşkına burayı kapatmak da ne demek? Saplantılı mafya babaları gibi..."

Demir onun hoşuna gitmeyeceğini biliyordu ama kadının bu kadar çileden çıkacağını düşünmemişti. Aslında düşünmüştü ama umursamıyordu. Yanındaki bu güzel varlığı hiçbir gözle paylaşmaya niyeti yoktu o yüzden kadının dilinden dökülen zehir bile olsa gülüp geçecekti.

"Mafya babalarıyla derdin ne ki senin?"

Nisa inanamayarak baktı genç adama. Boş alanda volta atmaya başlamadan önce "Şu lanet müziği kapatsınlar!" diye bağırdı.

Her sert adımında kendine lanet ediyordu ve müziğin kapandığının farkına varmadan yüksek perdeden söyleniyordu.

"Bu kadar salak olamam. Koskoca NY de bula bula böyle bir adamı bulmuş da olamam. Tanrım Lucas beni öldürecek. Hayır, bildiğin kıtır kıtır kesecek."

Demir onun ağzından çıkan isimle adeta çıldırma noktasına geldi. Kadının kolundan tutarak kendine doğru çekti.

"Kim bu Lucas?"

Nisa "Sadece beni değil seni de öldürecek." dedi sayıklayarak. Hala tam olarak ne yaptığının farkında değildi.

Demir gerginlikten patlayacak gibi olmuştu ve en sonunda sordu. "Kahretsin kimsin sen? Kimden kaçıyorsun meleğim!"

Kendinden kaçıyordu genç kadın. Nisa'nın en büyük düşmanı kendi hisleriydi. Öyle hızlı büyüyordu ki freni patlamış bir tır gibiydi. Sonunda da bu enkazının altında da kuşkusuz ikisi kalacaktı. "Kimseden kaçmıyorum güneş göz. Paranoyaklığın lüzumu yok."

Kadının bakışlarından geçen tedirginlik adamın kalbini yaraladı ve onun korkudan titreyen ince bedenini kolları arasına alarak sıkıca sarıldı. "Kimseden korkmana gerek yok meleğim! O adamın sana zarar vermesine asla izin vermem!"